Sweetest Thing

Worthless Love

"Still thinking about your smile, your smile that is not meant for me."

Hoshi's POV

"Hoshi yah!! Stop posing like a tiger! You look like a hamster!" I just ignored Wonwoo when he said that.

Lagi naman siyang ganyan.

"I'm a Tiger! Horanghae!" I shouted but end up pouting again because he just laugh at me.

"Yah! Stop teasing Hoshi, he's a tiger."

"Jeonghan hyung!" sigaw ko saka patakbong lumapit sa kanya.

"Nagsasabi lang ako ng totoo. He's more look like a hamster than a tiger."

"He's a tiger. Cute baby tiger." Jeonghan hyung said

"I know right." I answered

"Excuse me. Pwede magtanong? Saan dito yung old library?" sabay-sabay kaming napalingon sa nagsalita.

But it seems that the time has stopped. Looking at her makes me hear my heartbeat clearly.

S-she's beautiful...

She gave us her innocent smile. So I decided to speak.

"Do you want me to bring you there?" napalingon ako kay Jeonghan hyung nang sabihin niya yon.

"Hyung, ako na." pasimple kong sabi . Mukha namang nakuha niya ang ibig kong sabihin.

"Ay, old library? Ayoko pala baka nandun si Pekingese." sabi niya

"Sino?" nagtatakang tanong ni Mylene. Nakita ko sa I.D niya yung name.

She's really beautiful.

"Pennywise pala sorry." pagtatama niya

"Tara?" pagyaya ko sa kanya

"Ah s-sige." she answered

I hide my smile. My heart really skipping beat by beat. And I'm starting to like this feeling.

I accompany her to the school's old building where you can find the old library. We're both quiet while heading to the library so I decided to start a conversation.

"Your name is Mylene? Pretty as you." nakangiti kong sabi

"Ah haha. Salamat. Ikaw? Anong pangalan mo?" sandali akong napahinto sa paglalakad saka siya hinarap.

"My name is Hoshi." I smiled then offers my hand for a handshake.

The moment she touches my hand, I felt something weird inside me.

"Nice to meet you Hoshi." she said wearing an innocent smile while still holding my hand. How I wish this moment won't end.

―--―--―--―

Weeks have passed and Mylene is always here together with us. I always asking her to join us during break time or free time.

Umaasa rin ako na mapapalapit kami sa isa't-isa. Now that I know........that I'm already liking her.

"Mylene." I called her name while she's silently reading her books together with her friends.

"Oh my God! Hoshi!!" rinig kong paimpit na sigaw ng isa sa mga kasama niya.

"Hoshi, a-anong ginagawa mo rito?" she asked.

"Seungkwan treats us coffee. I just want you to join us." I smiled after saying that.

"Ahh...hindi ba nakakahiya?"

"No, in fact, they also want you to be with us." I lied

Hindi talaga nila gustong kasama namin si Mylene. Ako lang ang may gusto non. They said that it is possible that she only using us for her popularity. Only Jeonghan hyung supports me.

Habang nasa daan ay bigla siyang nagtanong

"Is it really ok that I'm always joining you?"

"Of course. Why? Do you have any problem with us?"

"Wala naman. Nagtataka lang ako. Lagi kang lumalapit para ayain ako na sumama sa inyo."

"It's just that, gusto kitang laging kasama."

"Ha?"

"I mean, masaya kasi pag maraming kasama diba?" tumango naman siya

"We're here." sabi ko nang makarating na kami sa rooftop. Dito kami nagpapalipas ng oras.

"Oh? Mylene! Hindi ko alam na darating ka pala. Sakto lang para sa amin ang nabili kong kape. Pasensya na." agad napalingon sa akin si Mylene nang sabihin yon ni Seungkwan.

"Akala ko b---"

"Yahh! Sabi ko naman na ayoko ng kape diba? Ah Mylene, get this, wala akong gana magkape ngayon eh." Jeonghan hyung suddenly said and then he gave his coffee to Mylene.

"Ah. T-thank you." sabi niya saka dahan-dahang kinuha ang kape.

Jeonghan hyung winked at me. Alam kong ginawa niya yun para hindi ako mapahiya kay Mylene. I just smile at him sign of giving thanks.

―--―--―--―

Months have passed. Woozi already got his girlfriend. While I'm still following Mylene and hoping that she will notice me and my feelings for her. I've never have a chance to tell her about my feelings because I'm too afraid. Takot ako na baka layuan niya ako.

"Vernon yah! Tulungan mo ko dito! Puro ka porma dyan! Buhatin mo to!" Seungkwan shouted. Natatawa namang lumapit sa kanya si Vernon saka tinulungan siyang magbuhat ng maleta papasok sa Van.

"Hoy! Hindi porque sa inyong resort yung tutuluyan natin, hahayahayahay ka na diyan ah!" sigaw muli sa kanya ni Seungkwan. Tanging tawa nalang ang naisagot sa kanya ni Vernon saka itinaas pa ang magkabilang kamay tanda na sumusuko na siya.

"Hoshi." napalingon ako sa tumawag sa akin.

"Mylene." banggit ko sa pangalan niya.

"Ok lang ba talaga na sumama ako?"

"Oo naman. Why? Is there any problem?" I asked

"Wala naman. Pero hindi ba nakakahiya?"

"Ofcourse not. Hindi ka naman iba sa amin eh. Besides, kasama naman si Ciarra eh, Woozi's girlfriend. Hindi ka na ma-a-out of place." I said

"Salamat ah." I just smiled at her.

"And also me."

"Ha?"

"I'm also here for you to feel you comfortable." I said sincerly. And I almost forget to breathe when she smiled at me.

"Mmmm. Ang cute mo!" I suddenly froze when she pinched my cheeks.

"Oy tara na!" bumalik lang ako sa reyalidad nang sumigaw na si Dino.

"Let's go?" sabi ko sa kanya. Tumango lang siya saka sumunod na sa akin.

"Minghao, ingat sa pagdrive." paalala ni Coups hyung.

"Aye Aye captain." sagot naman nito

―--―--―--―

"Uri ye Campfireeeeee~" Dk sang while preparing the Campfire.

"Tara Laro!!" Jun suddenly shouted

"Tara!" -Seungkwan

"Ayoko." -Minghao

"Baket?" -Jun

"Kasi kasali ka." -Minghao. Sumimangot naman si Jun dahil don

"Anong laro?" -Coups hyung

"Hulihin yung Maknae!!" Jeonghan hyung shouted and started to chase Dino.

"Whaaa! Hyung!" -Dino

"Apple game!" Jun answered. Pinakita niya rin ang mga mansanas na nakalagay sa basket.

"Yah! Hyung! Inubos mo yung apple sa ref!" Vernon yelled

"Wag kang OA kano. Pitong piraso lang to." -Jun

"Yah! Dino yah!!! Wala na anim nalang! Wag kang sasali ah!" napatawa nalang kami sa reaksiyon niya.

"Hoy langgam! Partner tayo ah! Baka maghanap ka pa ng iba." -Ciarra said.

"Stop calling me that." -Woozi

"Ikaw Mylene? Sinong gusto mong partner?" Seungkwan asked

Napatingin naman ako sa kanya. Umaasang ako ang piliin niya.

"S-si Hoshi nalang." nagulat ako nang sabihin niya yon. Nakaramdam ako ng kaunting pag-asa. Pero agad ding napawi ito nang makitang parang nanghihinayang siya.

"Ganto yung game. Hoy Minghao! Hindi ka sasali diba? Tara dito magdemo ka!" agad ding lumapit si Minghao kay Jun.

They placed the apple between their forehead.

"Dapat mapababa niyo yung apple hanggang sa bibig niyo tapos dapat pareho kayong makakagat dito. Gawin niyo yon in two minutes ok?" -Jun

They tried to play the game but they didn't succeed.

Woozi and Ciarra played first. Woozi is obviously making a move. Sinasadya niyang maipadulas ang mansanas para makahalik sa girlfriend.

Nananahimik lang si pandak pero maharot din.

Napalingon naman ako kay Mylene. Masaya siyang nanonood sa mga kasama namin. Napangiti ako pero bigla ko na namang naalala yung mukha niya kanina na parang nanghihinayang. Napilitan lang ba siya sa pagpili sa akin?

"Hoshi yah! Kayo na!" -Coups hyung

Wala pang kami hyung. (-.-)

I placed the apple between our forehead. Honestly, I'm shaking. Ngayon lang kami nagkalapit nang ganto.

"Slowly." I murmered

"Ok." we slowly move so that the apple will slightly go down. When we finally reach our right cheek, it is now easy for us to bite on it.

"You bite first ok?" I silently said

"Ok---"

I suddenly stopped.

We almost kissed!

"Time's up! Wala kayong kwenta maglaro!"

I didn't even gave any attention to them because my eyes were stuck up onto Mylene.

She just smiled. There's no any signs that she's affected on that incident.

―--―--―--―

"Muntik na yun ah. Sayang Hahaha." napalingon ako sa nagsalita. Umupo siya sa tabi ko dito sa may dalampasigan.

"Jeonghan hyung." sagot ko

"May problema?" tanong niya

"I don't think she likes me too."

"How do you say so?"

"Kanina sa game. Nung pinili niya ko."

"Oh? Ayaw mo pa nun? Ikaw ang pinili niya!"

"Pero parang napilitan lang siya. Kitang kita sa mukha niya yung panghihinayang." malungkot kong kwento.

"Baka paningin mo lang yun. O kaya naman nahihiya lang talaga siya. Cheer up Hosh! Babae lang yan! Hahaha." I suddenly smiled

"You think so?"

"Oo naman! Bakit naman hindi ka pa niya magugustuhan? You're cute! Ok sige pagbibigyan kita ngayon Hahaha. You're handsome. Good at dancing, good at everything! Ano pang hahanapin niya sayo Hahaha." aaminin kong kahit papaano ay gumaan ang loob ko sa sinabi ni Jeonghan hyung. Pero hindi parin maialis sa akin na may posibilidad na hindi niya ako magustuhan.

"Jeonghan hyung! Patulong daw si Coups hyung sa loob!" Dino yelled.

Jeonghan hyung just tap my shoulder at sumunod na nga kay Dino.

"Hoshi." naiangat ko ang tingin ko sa tumawag ng pangalan ko.

"Mylene." banggit ko sa pangalan niya.

"Barbeque oh." binigay niya sa akin ang isang barbeque.

"Thanks." sagot ko

"Ako nga dapat magpasalamat sayo eh."

"Huh?"

"Kasi dahil sayo, nandito ako. Nakasama ko kayo. Nabanggit sa akin ni Seungkwan na ikaw mismo ang nagpumilit na isama ako dito." natatawa niyang kwento.

"Seungkwan talaga. Ang ingay." nahihiyang sabi ko.

"Ok lang noh. Alam mo, sa inyong lahat ikaw talaga yung pinaka close ko. Pag ikaw yung kasama ko, palaging komportable yung paligid ko. Kaya masaya ako na nakilala kita." I suddenly froze when I heard that. Unti-unti ay bumilis nang bumilis ang t***k ng puso ko.

"Hoshi may sasabihin ako sayo." I almost forgot to breathe when she say that. I didn't give any reaction. Nag-abang lang ako sa mga susunod niya pang sasabihin

"Sa inyong lahat, ikaw ang pinaka-pinagkakatiwalaan ko. Kaya siguro nga dapat ko tong sabihin sayo." I can now hear my own heartbeat while waiting to her next words.

"I think...........

..... I already like Jeonghan." I think my heart stopped when I heard what she says. I just looked at her and I can see through her eyes that she's really happy about her realization.

"Naalala ko noon nung una ko siyang nakita. Nasa kalagitnaan ako ng inis non kasi ako yung nautusan ng prof ko sa library eh hindi ko nga alam kung saan yun. Pero bigla ko siyang nakita. I saw his smile. Parang gumaan bigla yung pakiramdam ko non. Kaya nagdecide ako na lumapit para magtanong. Tapos nag-offer pa siya na samahan ako kaso lang bigla siyang umatras. Baka daw kasi nandon si Pennywise. Hahahah. I just find it cute." I just fake a smile. Listening to her makes my heart breaks.

"Tapos yung kape na binigay niya sa akin. Sobrang tinetreasure ko yung moment na yun! Alam mo bang hanggang ngayon nasa akin parin yung cup ng kape na yun? Nilagay ko dun yung pangalan naming dalawa. Kinikilig ako sa tuwing nakikita ko yung pangalan namin na magkasama. Kanina sa game. Gusto ko sanang siya yung partner ko kaso lang nahihiya ako. Hindi naman kasi kami sobrang close eh. Kaya ikaw nalang yung pinili ko." kaya pala ganun yung reaksiyon niya. Kaya pala sobra siyang nanghihinayang.

"Huy! Ok ka lang?"

"Ah. I think I need to rest. Medyo sumakit yung ulo ko eh." I just answered. Tumayo ako saka pasimpleng pinunasan ang luhang hindi ko namalayan na tumulo na pala.

"Sige. Pahinga ka ng maayos ah." sabi niya

"Thanks." sabi ko nalang saka naglakad na papasok sa rest house nina Vernon.

Pagpasok ko sa kwarto ay agad tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Alam kong wala akong karapatang umiyak. But what should I do. I feel worthless. I've been inlove for nothing.

"Hoshi?" I've heard a famillar voice.

"Nabanggit ni Mylene na sumama raw ang pakiramdam mo. Are you okay?"

"J-jeonghan hyung." I uttered

"Wait, are you crying? May masakit ba sayo?" ramdam ko ang pagmamadali niyang lumapit sa akin kaya hinarap ko siya.

"I'm already sure hyung."

"About what?"

"Mylene won't ever notice me. Never."

"Why?"

"Because of you." bakas sa mukha niya ang pagtataka.

"You're the one she likes. Not me. And she will never be. But don't worry. I'm not mad at you. You don't know anything. It's just that, I feel worthless. Giving a worthless love. And I didn't even get a chance to tell her how I love her." Jeonghan hyung just hug me. Umiyak lang ako ng umiyak sa balikat niya. Sa balikat ng taong gusto ng mahal ko.

"I will talk to her. I will tell her about your feelings." I just fake a smile.

"Hindi mo na kailangang gawin yon hyung."

"Kailangan. I need to tell her that I don't like her. At ikaw ang siyang makapagbibigay non sa kanya."

"Tama nang ako nalang yung masasaktan hyung. I don't want to see her in pain pag sinabi mo sa kanya na hindi mo siya gusto. Alam ko yung pakiramdam na hindi ka gusto ng taong pinapangarap mo. Ayaw kong maranasan niya yun. So it may sound selfish hyung, but I have a favor for you. Please let her love you. Kitang kita ko sa kanya kanina yung kinang sa mata niya habang kinukwento ka niya sa akin. Sobrang tamis ng ngiti niya. Na kailanman ay hindi ko maibibigay sa kanya. So please hyung, keep that smile to her. Please don't let it fade." I said sincerely

"Hoshi....." I just smiled. I know that Jeonghan hyung may be in a difficult situation. But it's all I know that might help for Mylene. For her not to feel the pain I'm enduring right now.

―--―--―--―

After that vacation, I decided not to approach Mylene anymore. Hangga't maaari ay hindi ko siya nilalapitan. Palagi ko rin pinapakiusapan si Jeonghan hyung na siya ang kumausap at lumapit kay Mylene. At kahit malayo, kitang kita ko ang saya sa kanya.

I just fake a smile. It's funny how I learned to fake a smile. Because of giving a worthless love to a person I cherrish the most, without her knowing.

But honestly speaking, I still love her. And I think it won't easily fade away.

Still thinking about your smile, your smile that is not meant for me.

But I know. That still, you're my sweetest thing

~End~