Lorraine's POV
Umalis kami ng hindi man lang ako nakapagpaalam ng maayos kay Ariel. Nakokonsensya ako dahil hindi man lang ako nakapagpasalamat sa kanya sa ginawa niyang pagtulong at pagliligtas sa akin.
"Talaga bang kapatid mo si Ariel?" Naguguluhan pa rin na tanong ko.
"Yes, why did you ask?" Sagot niya ngunit nananatiling sa kalsada pa rin nakatingin.
Nakasakay na kami sa kanyang kotse at sa tingin ko ay sa condo na niya kami pupunta. Simula ng umalis kami roon ay naging tahimik na siya dahil hindi man lang niya ako nagawang kausapin at patuloy lang siya sa pagmamaneho ng kotse niya kanina. Kung hindi pa ako magsasalita ay hindi pa siya iimik.
"Wala naman. Mabait siya at napakalaki ng utang na loob ko sa kanya. Sana man lang ay nakapagpasalamat ako bago tayo umalis-"
"No need,
