FORBIDDEN FOREVER

CHAPTER FOUR

" FORBIDDEN FOREVER "

RALEAM'S POV

PERA KO YAN PA! " Sigaw ko ng makita kong kinuha lahat ni papa ang pera na nasa loob ng wallet ko.

Pera ko yun eh.. pinag hirapan kong kitain iyon. Nag linis ako ng bahay ni Mrs Garces bago ako umuwi sa bahay.

Para sana makapag ipon pang bayad sa project namin.

EDI MAG TRABAHO KA ULIT! MAG LINIS KA ULIT DOON SA KANILA! " aniya at itinapon sa mismong mukha ko ang wallet ma Wala ng laman.

BAKIT HINDI KAYO ANG MAG TRABAHO? PALIBHASA MAY BISYO KAY--

* PAK *

Natigilan ako ng Isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha ko. Napahawak ako sa aking pisnge at mas lalong napa iyak.

BASTOS KANG BATA KA! PINAKAIN KA NAMIN DITO! TAS MAG DADAMOT KA? WALANG HIYA KA! " Aniya at sinipa ang tuhod ko dahilan para mapa luhod ako sa sahig.

Nakita ko pa kong paano niya ako tinapunan ng nandidiring tingin bago pabatong isinara ang pintuan ng kwarto ko.

Mas lalong bumuhos ang luha ko habang dinadamdam ang kirot ng tuhod ko. Mas lalo lang nabibigyan ng sagot ang mga katangungan sa isip ko.

Why they can't treat me the way they treat my siblings? Bakit sa lahat naming magka kapatid ako lang ang tinatrato nila ng ganito..

For Pete's sake... I'm just 16 years old. Maging ang paniwalaan ako sa kababuyang ginawa ng pinsan niya ay hindi niya magawa.

Agad kong kinuha ang cellphone ko at tinawagan ang numero ni Tita. I can't take it anymore. Baka kapag tumagal pa ako dito ay ikam*tay ko pa.

Raleam, napatawag ka? " Bungad sa akin ni Tita ng sagutin niya ang tawag ko.

A-ayaw kona d-dito tita... " Humahagulgul kong saad.

W-why? What happened? Your father hurt you again? " Natataranta niyang tanong..

Kinuha niya ang ipon ko t-tita.. also Tito Rey, v*olat*d me.. " sagot ko.

Oh my god.. raleam... " Tanging naiusal niya..

Hindi ko na alam kong ano pa ang sasabihin ko, all I did was cry. I'm so helpless at siya lang ang tanging malalapitan ko..

Packed your things, I'll bring you with me in Gensan. " Anito.

Agad kong ibinaba ang tawag at kaagad na ginawa ang sinabi ni Tita.

It's already 10:30 pm, at walang tao sa bahay na ito maliban sa akin. They went out together with my other siblings and left me alone in this house.

Nang matapos ako sa pag i-impake ay agad akong lumabas ng kwarto at patakbong lumabas ng bahay.

I had no plans to come back in this h*ll. At sa oras na maka alis ako dito ay gagawin ko lahat ng paraan para tuluyang makawala sa impy*rn*ng bahay na ito..

Tita... " Umiiyak kong usal habang patakbong sinalubong si Tita na palabas sa kaniyang kotse.

Agad niya akong niyakap at hinawakan ang mag kabilang mukha ko at suriin ang kabuuan ko.

I know your father is a**h*le, but I can't imagine that he can do this to you. " Umiiyak niyang saad at niyakap ako ulit..

Please tita.. bring me somewhere else, ayaw ko na dito. Gusto ko ng lumayo.. " saad ko.

Mabilis niyang kinuha ang bag ko at pinapasok ako sa kaniyang sasakyan. Mabilis niya ipinaharurot ang kaniyang sasakyan at tuluyan kaming nakalayo sa bahay.

Umiiyak pa rin ako habang nasa byahe kaming dalawa. She's trying to make me calm, but I couldn't. Hindi humihinto ang luha ko sa pag patak.

Dapat noon mo pa ginawa ito raleam, Hindi mo na sana pina-abot pa sa ganito. " Saad ni Tita habang hawak-hawak ang kamay ko.

I-iniisip ko kasi... Na b-baka mag bago pa sila at ayusin ang pag trato sa akin. " Saad ko habang paulit-ulit na pinupunasan ang mga mata ko.

Maging ako ay naguguluhan raleam, Hindi ganyan ang ama mo noon. I don't know what happened to him and he acted like that. " Sagot niya sa akin..

Hindi ako sumagot at nakaharap lang sa labas ng bintana ng kotse, at pinapanood ang mga bukid na dinadaanan namin.

Alam kong matagal pa ulit akong makakabalik sa Lugar na ito, at kong pwede sana ay huwag nalang akong bumalik. Dahil alam kong sa t'wing tatapak ako dito ay maalala ko ang lahat ng hirap na naranasan ko sa kamay mismo ng mga magulang ko at kama-anak ko.

Simula ngayon sa bahay kana titira, palitan mo ang sim number mo at huwag mong sabihin sa kahit kanino na nasa akin ka. " Biglang usal ni Tita sa gitna ng katahimikan.

Hindi ko hahayaan na bumalik ka pa sa impy*rn*ng iyon, kasama ang mga magulang mo. Dahil maging ang iyong Ina ay walang ginawa para maipagtanggol ka! " Bahagyang tumaas ang boses niya.

Labis-labis ang pag papasalamat ko dahil kahit papaano may tita ako na kaya akong ipagtanggol.

Salamat tita. " Saad ko sa kaniya.

No worries raleam, matagal ko ng gustong gawin mo ito and I'm glad. That finally you made your decision to leave that house and live with me instead. " Aniya.

Nagtaka naman ako ng bigla itong huminto, kaya ng tingnan ko ang lugar na hinintuan niya ay nakita kong nasa harap kami ng Isang maliit na karenderya.

I know you're hungry kaya kumain muna tayo. " Nakangiti nitong saad.

Pero tita.. baka maabutan tayo nina papa dit--

Don't worry, masyado na itong malayo sa inyo, Hindi din naman kita ibibigay kong sakali. " Aniya sabay turo sa likod.

Lumingon ako doon at nakita ko ang isang police station kaya na panatag ang loob ko at lumabas ng kotse.

Inabot ni Tita ang kamay ko at hinawakan ito at iginiya papunta sa loob ng karenderya..

Magandang Umaga po. " Saad niya sa tinderang may edad na.

Magandang gabi iha. " Saad ng ginang sabay lingon sa akin.

Ginawaran ko lamang siya ng Isang tipid na ngiti at ginantihan niya rin iyon.

Anak mo ba itong Kasama mo? Aba'y napaka ganda. " Puri niya kaya nakaramdam ako ng hiya.

Sandali kong nakalimutan ang sobrang pag-iyak ko kanina lang. Dahil sa sinabi ng Lola.

Opo. Manang-mana sa akin ano? " Proud na saad ni Tita.

Sobrang nag mana sa iyo. Sige maupo na kayo doon at ihahanda ko na ang pagkain mo. " Saad ng Lola.

Base sa usapan nila ay alam kong magka kilala ang dalawa. Agad akong iginiya ni Tita sa bakanteng upuan. May iilang tao sa loob at hula ko ay bumi-byahe din sila at dito na kumain.

Si Nanay Malou iyon, dito Ako madalas kumakain kapag umuuwi akong probinsya kaya magka kilala na kami. " Paliwanag ni Tita.

So Anong Plano mo ngayon? " Tanong niya sa akin habang hinihintay iyong pagkain namin.

Baka ho maghanap muna ng part-time job tita at makapag ipon. Ayaw ko naman umasa sa inyo. " Saad ko at tumawa lang siya.

Ang sipag mo talagang bata ka mana ka talaga sa akin. " Aniya at maya-maya lang ay dumating si Lola Malou dala-dala ang pagkain namin.

Nang makita kong nahihirapan ito ay agad akong tumayo para tulungan siya.

Naku salamat apo. " Aniya sabay tingin kay Tita.

Ganitong-ganito ka din noon iha. Mana nga sayo itong anak mo, napaka bait din. " Saad nito.

Proud na ngumiti ang tiyahin ko at sandali pang nakipag usap sa matanda at sinenyasan akong mauna nang kumain dahil tumutunog na ang tyan ko.

Ilang minuto ang nakalipas at natapos na din kami pareho at agad na nag paalam sa ginang na tutuloy na sa byahe.

Nakaramdam ako ng antok kaya napag desisyunan kong matulog nalang muna. Habang iniisip ang mga bagay na gagawin ngayong malaya na ako sa impy*rnong buhay ko.

TO BE CONTINUE...