FORBIDDEN FOREVER

CHAPTER ONE

FORBIDDEN FOREVER "

RALEAM'S POV

Kailan mo ba kailangan ang sapatos eman? . " tanong ko sa aking bunsong kapatid.

We're on a Video call right now. Siya at si Ely lang ang kasundo ko sa aming Lima. Lagi akong inaaway nong dalawa mula bata pa ako hanggang ngayon at hindi ko alam kong bakit.

He's asking me if I could buy him a shoes, kasi may laro sila sa susunod na buwan. He loves to play basketball at player din siya sa school nila.

Siya na talaga ang nag patuloy sa sport na kinahiligan ko.

Hindi maganda ang relasyon ko sa mga magulang ko at ilan sa mga kapatid. Lima kaming magka-kapatid ako ang pangatlo mula sa panganay. Dala lamang kaming babae.

Our oldest is Boy, Ang pang-apat ay babae, Ako ang pangatlo at ang dalawang kapatid ko pa ay lalaki. Si Ely at Eman..

Matagal pa naman ate, pero you know the early, the better." pangungulit nito.

Yeah I'll buy you one, ipapadala ko nalang dyan. " saad ko at tumango-tango lang ito.

Kailan ka ba uuwi? Mahigit Sampung taon ka ng hindi umuwi sa atin. " tanong nito.

Kaya muling sumagi sa isip ko ang nag-iisang dahilan ng pag alis ko sa bahay na iyon. It's a traumatic experience and I'm still carrying it.

Isang malalim na buntong-hininga ang aking pinakawalan, at muling nag-angat ng tingin sa kisame ng apartment na tinutuluyan ko dito sa Canada.

What a lifeeeee..... it's draining me and made me question my existence in this fr**king world.

I was just sixteen years old when i left the house and start working. Sobrang hirap ng naging buhay ko, ngunit natuto na man din ako. So I didn't regret any of this.

At sa edad na bente-anyos ay nakapag desisyon akong mag trabaho sa ibang bansa. Dahil sa ibang dahilan at dahil may iniiwasan din ako. And now I'm already Twenty-seven and still fighting to survive.

I learned to start living on my own, I became an independent person at the early age. And right now I'm supporting my siblings in everything they want as long as I can.

I don't want them to live, the same life I did.

Alam mo ang sagot d'yan eman. " Nakita ko namang parang may kinuha ito, kaya bahagyang gumalaw Yung cellphone niya.

Ang tagal na noon ate, why don't you just go back to our house. Sigurado akong hindi na galit sina mama at papa. " he said. Habang ngumunguya ng pagkain.

Not right now Eman, Ang mabuti pa ay matulog ka nalang. Nasa'an ka ba Ngayon? tanong ko sabay inom ng kape.

Napansin ko kasing hindi iyon Ang disenyo ng kwarto niya.

Nandito ako kina Jude, may practice ng basketball eh, alam mo na may paparating na district meet. " aniya at tumango lang maman ako.

Teka lang.. kumusta na kayo ni kuya Anthony? Wala na bang update? " inosenteng tanong niya.

Gusto ko siyang batukan sa tanong niyang iyon, ngunit hindi ko magawa kasi nasa malayo siya at naka video call lang kami.

Natawa na lang ako. Hindi niya kasi alam ang tungkol sa pag-iwan ko sa lalaking iyon sa Davao.

Matagal na simula ng umalis ako ng Pilipinas hindi na kami nag usap. " sagot ko.

Pero bakit? inaway mo ba Siya? nag away ba kayo? " tanong niya ulit.

Paran sinasabi niyang ako ang may kasalanan eh. Akala ko pa naman tapos na talaga tapos na ang interview, parang na hot seat tuloy ako.

Kong alam mo lang ang totoong dahilan ng pag alis ko at pag-iwan sa kaniya, baka awayan mo pa yon. " sa isip ko.

Alam mo kasi, may mga bagay na Hindi dapat ipinag pipilitan, lalo na't hindi na healthy. " saad ko.

Edi kumain kayo ng gulay " walang kwentang sagot niya.

Halos ibato ko nalang ang cellphone ko sa sobrang inis sa kapatid kong ito.

Alam mo, Wala ka talagang kwentang kausap. Saad ko at malakas siyang tumawa.

You loved him right? why can't you fight for him? " seryosong aniya.

Nagulat ako sa tanong niyang iyon. Parang alam na alam niya talaga lahat.

When curiosity hits talaga, Hindi matatapos ang tanong kapag hindi nabibigyan ng magandang sagot.

Kapay may tao ng nasasaktan at na aapektuhan, better option is end it already. " saad ko.

Tumaas lang ang kilay niya sa sinabi ko, parang hindi niya ata nagustuhan ang sagot ko.

Kapag ba talaga nag mahal ka kailangan mong isipin ang sinasabi at iisipin ng iba? " he utter those words, like he knows exactly what love means.

Oo. Eh kong may nasasaktan ng iba, dapat tapusin nalang di'ba? " patanong kong sagot.

Napangiwi siya sa sinabi ko.

Hindi dapat ganon. " aniya at napa-iling.

Eh ano ba dapat? " curious kong tanong sa kaniya.

Muli niyang kinagat ang sandwich inilapag niya kanina. He's eating, but you can see that he's thinking about something else.

Kasi kapag nagmahal ka, Wala kang ibang dapat isipin kundi ang sarili mo lang at ang taong kasama mo sa relasyon na iyon. Love is selfish and selfless at the same time. Kong masaya ka dito, dapat hindi mo na iniisip ang sasabihin ng iba. We really can't avoid hurting others when we wanted to be happy. We hurt them unintentionally and we can't do anything about that. " aniya at inilapag ang baso sa lamesa.

Paano kong sobrang sakit na? mananatili ka pa rin ba? tanong ko.

Love hurts ate.. LOVE HURTS SO MUCH! Because when it doesn't hurt, it's not love at all. " anito.

Pagkatapos ng seryosong usapan ay agad itong nag paalam na matutulog na, kasi may practice sila bukas at agad na ding pinutol ang tawag.

Naiwan akong tahimik habang, paulit-ulit na iniisip ang mga salitang binitawan ng kapatid ko. He sound so expert about this whole da*n thing.

Napapa-isip tuloy ako na baka nagka love life na Siya, kaya ganon siya mag salita.

Kahit kailan ay hindi ko naisip kayang maging ganun ka seryosong ang kapatid ko. Lalo na ganitong usapan.

Sa hinaba-haba ng pag-iisip ko ay nakapag desisyon akong mag linis ma lamang ng bahay, dahil wala akong ibang magawa dahil walang trabaho ngayon.

Habang nasa kalagitnaan ako ng paglilinis ay malakas na nag ring ang phone ko. Nakita kong number iyon ni Hazey kaya agad ko naman iyong sinagot.

Ouh? " Sabi ko.

Boses lalaki talaga kahit kailan. " reklamo niya sa kabilang linya.

Tumigil ka nalang dyan, ano bang Kailangan mo ha? " tanong ko.

Jane is getting married next month, you want to come? oh no mali ang pagkaka sabi ko. It should be You have to come. " tanong niya kaya natigilan ako..

Talaga ba? baka scam na naman Yan. tatamaan ka talaga sa'kin. " pananakot ko.

Paano kasi last time, sinabi niya rin ito sa akin, pero wala namang kasal na naganap. Pagkarating ko sa lokasyong ibinigay niya sa akin.

Hahaha No! This time is true. She wants me to invite you. Isa ka daw sa mga Bridesmaids. " aniya.

Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. I hate wearing dresses...

Alam mong hindi ako mahilig sa ganyan, sabihin mong kahit taga hugas nalang, h'wag lang talaga iyan. " saad ko.

Malakas na halakhak ang narinig ko galig sa kabilang linya.

Don't bother anymore raleam, that's the final set. You have no choice, but to accept it. " anito.

Hindi talaga ako hinintay Makapag salita at agad akong binabaan ng tawag.

Walang hiya talaga eh no? " isip ko.

I'm happy that Jane finally met the love of her life.. Habang ako naman nandito pa rin sa bahay.

NAG HIHINTAY NG HIMALA AT PINAPATAY ANG SARILI SA TRABAHO.

Wala na talaga akong ibang

choice, kundi umuwi na sa bansa at harapin lahat-lahat, alam Kong okay na ako kaya hindi na dapat ako mag alala pa.

TO BE CONTINUE....