To Have & To Hold (COMPLETED)

8

    A few days passed by, and I hardly saw Utt because he was always in a meeting, at hindi rin kami nagkakasabay sa sasakyan dahil mas madalas ay nauuna ako sa opisina at nahuhuli naman siya ng uwi sa gabi. 

    Ilang araw ko na nga rin siya pinagluluto ng umagahan at gabihan, pero hindi naman pala niya nakakain. Natuklasan kong napaka- workaholic pala ni Utt. At kung ako ang girlfriend niya, magtatampo na ako kay Utt dahil wala siyang panahon para mangamusta man lang. Mabuti na lang hindi kami mag-boyfriend, kungdi surefire na maghihiwalay din kami. 

    Pero, teka. Bakit naman isinasama ko ang sarili ko dito, diba? Nakakahiya naman sa boss ko, kung pagnanasaan ko na naman ang boss ko. Ano bang problema ko? Pag nagkataon, pangalawang boss ko na ito na nainlove ako. That just goes to show that I'm not professional, diba? Kasi hinahalo ko ang emosyon ko sa aking trabaho. 

    In a way, na-depress ako dun. I felt unworthy to be an executive assistant kung madali naman mahulog ang loob ko sa mga amo ko, diba? Kaya naman nung pumunta kami sa US para sa Leadership Seminar ng mga selected stockholders under ng Ponce Group of Companies, panay ang iwas ko kay Utt. Kung hindi naman ako kailangan kasama ay hindi ako sumasama kay Utt. Siya lang ang panay ang sama sa grupo nina Percival. Naroon kasi sa grupo ni Percival sina Gerard at Shayla. At sa tuwing makikita ko si Gerard ay para akong nauupos na kandila. Gusto kong matunaw at magpakain sa lupa, dahil sa tuwing magkasama sila ni Shayla ay para bang pinapamukha nila sa aking dalawa na walang makakatibag ng pagsasama nila.

    Oo na nga, eh! Oo na! Hindi na nila kailangan maging sobrang sweet, sobrang cute, at sobrang nakakakilig para maintindihan ko na wala akong pag-asa kay Gerard.

    Halos gusto ko ng magmukmok sa hotel room at umiyak ng umiyak, kungdi nga lamang kay Utt na parating text ng text sa akin para utusan akong bumili ng kape, mag-shopping ng make up, bag, pabango, at kung anu ano pa na pinapatago niya sa kuwarto ko dahil iuuwi daw niya ito sa Pilipinas. Siguro pasalubong niya iyon sa mga babae niya! Kakainis! Ako pa talaga ang magsha-shopping at papipiliin niya? Gastos siya ng gastos, samantalang may problema na nga siya sa kumpanya. Dapat nga nagtitipid siya.

    I couldn't wait for the seminar week to end. Mabuti na lang at mabilis lumipas ang lingo at nakauwi na kami ng Pilipinas ni Utt, Sobrang saya ko nang lumanding na ang eroplano. Gustong gusto ko nang makita ang lola ko. Minamadali ko pa nga si Utt na mag-check out. Kaso dalawang carts ang dala naming dahil sa mga pinabili niya sa akin na mga signature bags, make up, at pabango.

    Paglabas naming sa airport, his two Hyundai Sante Fe arrived. Tumulong ang tatlong bodyguards ni Utt sa paglagay ng mga pinamili sa kabilang Hyundai Santa Fe, at kami naman ni Utt ay sasakay na dapat sa Santa Fe nito.

    "Kasi naman ang dami dami mong pinamili. Para siguro sa mga babae mo yan, ano?" biro ko kay Utt.

    Napakunot noo siya. "What? No. Didn't I ask you to buy the things you like?"

    "Oo nga. Sinabi mo nga na bilin ko yung sa mga tingin ko eh magaganda."

    "Yeah, but I meant, buy them for you."

    "For me?" gulat kong tinuro ang sarili ko. "Sorry, Utt! Napagastos ba kita? Akala ko kasi pinapipili mo ako para pasalubong mo sa ibang girls." Napakagat labi ako. "Napagastos pa tuloy kita! Babayaran ko na lang ang mga ito." Pag-aalala ko.

    "Kuting, I said buy the things you like, right? So, this is what you like, and it yours to keep." Kaswal lang niyang sabi.

    "Mine to keep? As in free?" pagklaro ko.

    "Yes," he simply said, and was about to walk to the other vehicle.

    "No!" Sumunod ako sa kanya. "I can't accept them, without paying for them!" I said.

    "Consider them as a gift. A thank you gift from me for the torture that you went thru by seeing Gerard for 1 whole week just to accompany me." He said with a smirk on his face. "Kung wala ka doon para i-poke around ko, baka gumagawa pa rin ako ng paraan kung paano ko maangkin si Shayla at i-poke ng i-poke si Gerard hanggang sa magksapakan kami." He candidly said.

    Napasimangot ako, at napatawa naman siya, saka marahang pinisil ang ilong ko. "Tara na nga kuting." Bubuksan sana ni Utt ang pintuan sa passenger's seat, para sa akin, pero napatigil siya.

    "Ay, wag na, Sir Utt. Ako no po ang magbubukas," sabi ko, pero hindi niya ako napansin. Patuloy lang siya sa pagtitig sa di kalayuan. Nilingon ko kung saan siya nakatingin, at nakita ko sina Gerard at Shayla. Magka-akbay sila habang tila hinihintay na dumating ang sundo nila. Hindi ko namalayan na nakatitig na rin ako sa kanila, kaya nang napalingon sila sa amin, ay namula ako, at nagmadaling buksan ang pinto ng sasakyan, pero pinigilan ako ni Utt. Sinara pa nga niya lalo ang pintuan, at hinawakan ako sa siko.

    "Anong gagawin mo?" mahina kong tanong habang parang hinihila niya ako papunta sa direksyon nina Gerard at Shayla.

    "Ardy, Shay, gusto ninyo ba sumabay na lang sa amin?" tanong ni Utt. I knew he was trying to annoy Gerard.

    "May sundo kami, Utt. Maraming salamat na lang." Mahiyaing sagot ni Shayla.

    "Okay," sagot ni Utt na nakatitig lamang kay Shayla. Si Gerard naman ay nakapansin sa matagal na titig ni Utt kay Shayla kaya inusod nito ng palayo ang asawa mula kay Utt.

    "Thanks for the offer, anyway, Utt. See you." Ani Gerard, dismissing us.

    "Okay," kibit balikat ni Utt, bago bumaling sa akin. "Kat, aren't you gonna say goodbye to them?"

    Alam kong namula ako, at napatingin kina Gerard at Shayla.

    "Bye." Mahina ko lang na sabi nang magtama ang mga mata namin ni Gerard.

    For the first time, after ko magpahayag ng nararamdaman ko para sa kanya, ay ngayon lamang kami muling tumingin sa isa't isa.

    "Bye, Katniss." Malumanay na sagot ni Gerard habang nakangiti sa akin. At sa sinabi niyang iyon ay tila ba nag-MTV ang paligid at narinig ko si Vina Morales.

    Anong kailangan kong gawin, upang matigil na ang kabaliwan kong ito? Sumpa ko sa sarili, hinding hinding hindi na... ngunit heto na naman ako! Hindi na papipigil pa, at hindi na paawat! Sinisigaw na ang pangalan mo! Ikaw talaga'y ibang iba sa lahat ng nakilala... sana ay ikaw na nga...

    May panliliit at kirot akong naramdaman sa aking puso, at naramdaman ko ang pag-init ng aking mga mata.

    Oh no! Don't cry here, Kat! Sita ko sa sarili. Mabuti na lamang at hinila na ako ni Utt papunta sa aming sasakyan. Dali dali akong umakyat sa loob at tinakpan ang aking mukha dahil naglandas na talaga ang mga luha ko sa aking pisngi.

    "Was that a form of closure for you, kuting, kaya ka umiiyak?" he teased as he turned the engine on. "Parang pang Korean tele-novela ang eksena kanina ah? Nangungusap ang mga mata ninyo ni Gerard. Naka naman si Kuting! Ang drama!"

    Ewan ko ba pero parang he was mocking me, kaya pinaningkitan ko siya ng mata.

    "Alam mo, kahit boss kita, hindi ako mangingiming sabihin na minsan ang kupal mo rin!"

    Napatawa siya. "What's kupal?" he asked, kahit alam kong alam niya ang ibig sabihin non.

    "Douchebag," irita kong irap sa kanya.

    "No one's said that to me ever before..." he smiled to me as if it was a genuine smile.

    "Well, it's an honor for me to be the first one to say that to you!" Sagot ko.

    "Yeah, savor it, because it's going to be the last time you're gonna say it to me!" He said and hovered on me.

    "What are you doing?" iiwas sana ako pero hinawakan niya ako sa mukha at hinalikan.

    "Say it again, kuting." He seductively dared.

    "Kupal!" I said aloud, and he pressed his lips on mine again, his tongue nudging my mouth to open.

    Pilit ko siyang itinutulak, pero parang wala akong lakas. Nai-intoxicate ako ng labi at pabango niyang nakaka-enganyo.

    "Utt! Baka makita tayo!" I managed to say.

    "Tinted, kuting." He murmured, before he made me shut up by passionately kissing me. Then, he travelled his teasing kisses to my jaw, down to my neck, and collarbone.

    I was supposed to pull his hair para ilayo ang mukha niya sa akin, pero nang mahawakan ko siya sa kaniyang buhok ay siya naman pulupot ng kamay niya sa may bewang ko. Lalo lang akong napadikit sa kanya. I felt his warmth on my chest and realized that I wasn't on the passenger's seat anymore. We were face to face, while my skirt was hiked up, and my legs were almost astraddled on his lap. I was surprised that he managed to pull me and make me sit on his lap. And I felt something hard and bulging under the zipper of his pants. I know it was huge, and I couldn't imagine if it was what I think it was.

    My thoughts just got cut off when he spoke. "Say it again kuting," he dared, as he inserted his hands inside my blouse. "Because it doesn't piss me off, than seeing you cry over him." He bitterly said and felt him pull the hook off my bra. Nanlaki ang mga mata ko when I felt my brassiere snapped, and I felt goosebumps.

    "I promise I won't say it again! Or... or cry because of him," I wasn't sure if I was promising because a part of me didn't care anymore. All I know was that I think he got pissed off that I cried because of Gerard, and that I think he was feeling jealous.

    But he couldn't be jealous. He shouldn't be jealous because I would find it sweet. I would feel kilig about it. I might fall for him so he shouldn't be so cute, so sweet, and so pa-fall dahil mahuhulog ang loob ko sa kanya.

    "Too late to stop now." Aniya at binigyan na naman ako ng isang nakakalunod na halik, bago niya inangat ang blouse at brassiere ko, exposing my breasts to the gentle but cold blow of the air condition.

    Napaigtad ako when I felt his tongue nibbled the tip of my bosom, while his hand went inside my underwear. He was trying to insert one of his fingers inside my folds. He swiped one of his fingers and then placed that finger inside his mouth.

    "You taste so sweet." He murmured with dreamy eyes, as he returned his finger inside my underwear, and the other one was massaging my tip. Halos tumirik ang mata ko sa sensation na naramdaman ko nang haplusin ng daliri niya ang p********e ko. Pero nang maramdaman kong unti unti niyang ipinapasok ang daliri niya sa pagitan ng folds ko ay nakaramdam na ako ng sakit. Napaakap ako sa kanya at napa-aray. Siya naman ay napatigil sa pagpatuloy ng pagpasok ng daliri niya.

    "F*ck! I'm sorry!" He worriedly said and embraced me. "I'm so sorry, kuting. I didn't know."

    And just like that, we stopped. Inalalayan na lang niya ako makabalik sa upuan ko, at inayos pa niya ang skirt ko. Pinilit ko na rin ikinabit ang bra ko, ngunit nang hindi ko magawa ay siya ang nag-offer na ikabit iyon para sa akin. He gently hooked my bra together. Kahit nahihiya man ako, I found that intimacy memorable. Yung may nag-aalaga sa'yo? Masarap pala ang pakiramdam ng ganun!

    After that, pinaandar na niya ang makina ng sasakyan, at ibinaba ang bintana, upang senyasan ang kanina pang nakaabang na mga bodyguards sa kabilang Santa Fe, na aandar na kami.

    Ilang minuto pa lang kaming bumibyahe ay pinutol na niya ang katahimikan.

    "Okay ka lang?" mahinahon niyang tanong, at ginagap ang kamay ko na naabot niya. "Masakit pa ba?" I was surprised that he was asking nicely, in fact, sweetly.

    "Let's not talk about it, Utt." Napatakip ako ng mukha. Nakakahiya man pero naiiyak ako dahil may muntik ng mangyari sa amin, gayong wala naman kaming relasyon, at may iba siyang mahal.

    Napabuntong hininga si Utt, at magpopokus na dapat sa pagmamaneho, nang biglang gumewang gewang ang sasakyan namin.

    "Anong nangyayari, Utt?" napakapit ako sa headboard.

"Put your seatbelt on!" Utos niya, pero hindi ko nagawa. 

    Sumirko sirko ang sasakyan namin at naramdaman ko ang pagtama ng aking ulo sa nabasag na bagay. Nagdilim ang aking paningin, pero hindi ako natakot. Una ko kasing naisip ay kasama ko si Utt, at hindi niya ako pababayaan.