Isang mahabang katahimikan matapos niyang ikwento ang lahat sa lalaking kasama sa madilim at malamig na kwebang iyon. Nanonoot sa kalamnan niya ang lamig pero hindi niya inindan ang bagay na iyon kundi ang sakit na nararamdaman niya. Ayaw niya nang umiyak pero hinahati ang kaniyang puso sa sakit. Hinahati ang puso niya sa alaalang hindi maling tao ang kaniyang minahal. Hindi niya tinraydor ang lalaking unang minahal kundi ang tadhana mismo ang tumraydor sa kanilang dalawa at pinaglaruan sila nang sobra.
Ang walang ingay niyang pag-iyak at ang tahimik na reaksyon ni Fender ay nagpapasakit lalo sa kaniyang puso. Walang kasalanan ang lalaking walang ibang ginawa kundi ang mahalin at protektahan siya. Walang kasalanan ito…
“Blessy…” naramdaman niya ang kamay nit
