“Please Fender, kung may dapat man na humingi ng tawad dito. Ako iyon. ako ang dapat humingi ng sorry dahil kung hindi sa ‘kin, alam kong ‘di ka papasok sa ganitong sitwasyon. Lagi ako ang iniisip mo. Lagi na lang ako ang mas inaalala mo at kahit gusto kong magalit sa ‘yo at kamuhian ka, hindi ko magawa. Kasi alam ko mismo sa sarili ko na una kitang minahal. Mas una kitang minahal. Kaya kahit ganiyan trabaho ang pinasok mo, tanggap ko. Hindi kita huhusgahan. Nasaktan, oo pero Diyos nga nagpapatawad, ako pa na tao na? May pagkakataon pa para magbago, Fender. Andito ako, tutulungan kitang magbago. Tutulungan kitang makalimutan ang tatlong taon na iyon na minsan ay ginawang impyerno ang buhay mo.”
Naramdaman niyang yumugyog ang balikat nito at nung magtaas siya ng tingin, niyakap lang siya
