"Keeping our Distance."

Chapter 11 Believed

I'm stupid to be hurt like this. I wasn't like this before.

Pero wala akong dapat ibang sisihin kundi ang sarili ko lang. Wala naman syang ginawang masama katunayan nga kahit paano ay naging mabuti naman sya sa akin .

He accused me of something I did not do. but he immediately apologized to me and then I forgive him in a Blink on my eye. Damn!

Ang panghihingi ng kabayaran sa Pagtuturo nya sa akin. Hindi na ako nag dalawang isip na pumayag doon .

Nung panahon na iyon hindi ko alam kung bakit gustong gusto ko ngayon alam ko na kung bakit I'm very attracted to him!..

Sinarado ko ang Libro sabay tulala Alas nuebe na ng gabi Kanina ko pa binabasa at Pinapag-aralan ang magiging Topic namin ni Andrea para sa reporting. I need to study ayaw kong umasa sa kay Andrea.

Pero wala pang Isang oras hindi ko kinaya nahihilo ako titigan ang mga numero hays!

Mas maganda talaga na may nagtuturo sa akin. Bigla akong may naalala sa bagay na iyon ginulo ko ang aking buhok para mawala iyon sa aking isip.

Nagpasya akong bumaba na lang at magtimpla ng gatas. Naabutan kong hindi masyadong nakasarado ang pintuan ni Mommy agad akong lumapit at nadinig ko ang maliit na boses ni Mommy na may kausap sa phone.

" Ayaw kong Biglain ang mga bata lalo na si Belle ." Sabi ni mommy sa katawagan.

Agad akong naglakad palayo doon at hindi nag-usisa pa. Sino kaya ang kausap ni mommy? si Daddy? ...

Hindi na ako nag-isip masyado sa bagay na iyon. Alam ko naman na hindi na Babalikan ni mommy si Daddy dahil sa ginawa nito sa amin, Love is so short forgetting is so long.

Sa buhay lahat tayo nakakagawa ng kasalanan. Pero ano ba ang kasalanan? ang makasakit o ang magmahal ng sobra?

Dahil para sa akin ang magmahal ng sobra ay parang isang kasalanan na .

Nakabalik na ako sa aking kwarto na dala ang gatas na tinimpla ko. Naisipan kong icharge ang Cellphone ko na hindi ko na napansin kanina .

Nang maicharge ko na ay bumungad sa aking ang iilang mga texts ngunit isang pangalan ang nakaagaw ng atensyon ko.

Joaquin :

Where are you?

Halos ihagis ko ang Cellphone ko sa sobrang inis ko. Bakit nya ako hinahanap pakielam nya sa akin!. Nag-eenjoy naman syang kasam si Yumi.

Inubos ko na ang gatas at nagpasya ng magpahinga. Hindi ko na hinayaan ang sarili ko mag-isip ng kung ano sa sobrang aga kong nakatulog ay maaga rin ako nagising .

Naging mabilis ang oras sa akin buong Klase akong tahimik at walang kibo.

Busangot ko silang pinanood mag report sa harapan. Ang ngisi sa mukha ni Yumi ang lalong nagpainis sa akin.

Dito pa lang hindi na kami bagay ni Joaquin. Dito pa lang talo na ako kay Yumi o sa ibang babae dyan na matalino or masipag mag-aral.

Lumukob sa kaloob-looban ko na tanggapin na lang na hindi nya ako magugustuhan na hindi ako nababagay sa kanya.

I know my feelings faded eventually this is a simple attractions. I didn't look at him and glance all day.

Kasalukuyan naming hinihintay ni Andrea ang mga Sundo namin, Mabilis Lumipas ang oras pero parang ang bagal nito para sa akin.

Kumaway sa akin si Andrea pagkapasok niya ng Sasakyan. Ngumiti ako pabalik at nagpaalam na .

Itetext ko na sana ang aming Driver upang malaman kung nasan na sya at para makauwi na rin ako, Ngunit nakatanggap ako ng mensahe nasiraan ang aming sasakyan.

Mukhang matatagalan pa bago ako masundo naisipan kong mag-taxi na lang at para makauwi na ako.

Nagpapasya na akong maglakad para makasakay na ng taxi ng may naaninag akong tumayo sa gilid ko agad ko itong sinulyapan Laking gulat ko na nasa harapan ko si Joaquin.

Shit! ..

"let's go to the Coffeshop together." He said.

Sa gulat ko hindi ako nakapagsalita agad. Inayos ko muna ang aking sarili para mapirmi ang galit sa aking itsura.

"I don't want to study with you!." Sabay iwas ko ng tingin.

He chuckled " Why? ." ..

"I'm going home and I'm busy so I'll study on my own. " pagalit kong sinabi.

Kunot-noo syang nakatingin sa akin mas lalo tuloy nagdedepina ang kanyang makapal na kilay, umigting ang kanyang panga at para bang hindi sya naniniwala sa sinabi ko.

"Why are you so upset? Did I do something wrong?." he said with a relaxed tone.

"No." agap ko.

I glared at him. He look at me gently. Tumalikod na ako at magpasyang aalis doon kapag narito sya harapan ko nakakalimutan ko na kung ano ba ang ipinaglalaban ko.

Bago pa ako makapag lakad ay hinigit na nya ang palapulsuhan ko para mapaharap at mapabalik ako sa kanya.

"Ano ba bitawan mo nga ako! Binabawi ko na iyong Two weeks na usapan natin kaya ko naman mag-aral magisa hindi ko na kailangan ng tulong mo! .." Sigaw ko sa kanya.

Kitang-kita ko kung paano umigting ang kanyang panga. Kunot-noo at galit na galit ang kanyang mga titig na pinupukol sa akin.

Aba't teka nga! Bakit sya nagagalit hindi ba dapat masaya sya na hindi na nya ako matuturuan at binawi ko na ang Two weeks na Deal na iyon. Ano ang pinuputok ng butche ng isang to!.

"Let's talk ." he said.

Binitawan nya ang kamay ko tila nasaktan ako ng binitawan nya iyon. Yumuko sya at tinignan ako ng may galit na pares na mga mata.

"Para saan pa huh? Hindi mo ba naiintindihan na ayaw ko nga na turuan mo ako! kaya ko na ang sarili ko ." I said kulang pa yan Sana naman maintindihan na nya ayoko ng may masabi pa na kung ano .

"We won't solve our problems if you run of it." Aniya sa isang matigas na boses.

Namilog ang mga mata ko sa sinabi nya kailanman hindi ko sya maiintindihan ang mga pinapakita nyang ito ay hindi ko talaga maiintindihan.

"Ano ba gusto mong sabihin ko huh!?" I spat angrily .

"I want to know what's on your mind." Mahinahong nyang sambit.

Suminghap ako at hindi ko na alam kung ano ba talaga ang gusto ko? Ang lumayo sa kanya ng walang kahit anong sasabihin o ang mas magandang sabihin sa kanya ang totoong dahilan ko ng sa ganon layuan na rin nya ako.

"I realized na... n-nakakaistorbo na ako sayo kaya ko naman mag-aral mag-isa at isa pa ayos na ako doon sa ilang araw na pagtatyaga mo na turuan ako kahit na alam kong nahirapan ka sa akin. Salamat."

Kung kanina ang mga mata nya ay galit Mas galit ngayon dahil sa mga sinabi ko. Hindi ko alam kung magsasalita pa ba ako o ano!

"I'm not saying it's hard for me to teach you. The fact that I enjoy studying with you.".

Naghalong saya at galit ang naramdaman ko Ang gagong to! Marunong pala magsinungaling .

"Liar." I spat bitterly.

He signed heavily. " Tssk.." he murmured

Kinagat ko ang aking labi at walang masabi pa sa kanya. Nakayuko na ako ngayon at naghihintay na lang sa susunod na sasabihin nya .

"I texted you but you didn't reply? why because you upset? " He asked.

"What's your reason? Please explain to me." Sabi nya na para bang importante talaga sa kanya ang mga dahilan ko.

Hindi ba sya napapagod kakatanong.

Oo galit ako sayo galit na galit ako.. gustong gusto ko iyan sabihin sa kanya pero hindi tama na isantinig ko pa ito.

"Nothing okay! kung ano ang sinabi ko ayun lang talag ang dahilan ko!. " Sabi ko sa isang mariing boses.

"Hindi tayo nagkakaintindihan Belle." he said in a mocking tender voice.

"Hindi mo na ako kailangan intindihin Hindi ba? ." I said with same intensity.

"I want to understand everything your opinion. Tell me I will understand Please." He said breathily.

Nag-iwas ako ng tingin sa kanya Halos dumugo na ang labi ko kakakagat. Sa gilid ng aking mga mata alam kong titig na titig sya sa akin.

Damn it!.

"Let's go ". Aniya at hinila ang palapulsuhan ko para makaalis na kami doon.

"Ayoko nga sabi.!" Binawi ko ang kamay at tinignan sya ng masama.

Hindi sya nagpatalo walang wala ang mga masamang tingin kong pinupukol sa kanya sa paraan ng Titig nya sa akin .

"You are so Childish can you please stop your nonsense Attitude! I have to do something about that?."

"Shut up! Joaquin ." Sabi ko ng hindi s'ya tinitingnan.

Halos mahilo na ako kakairap sa kawalan. Gusto ko na lang tumakbo. Pero kung ganito sya ka agrisbo parang ang hirap umalis.

"Bakit ba ako ang inaaya mo huh?! Doon ka na lang sa partner mong si Yumi tutal hindi ka na mahihirapan turuan yon matalino naman iyon! at isa pa mukhang nag-eenjoy ka naman sa groupings nyo Kumain pa kayong dalawa ng Pasta!." I said, frustrated.

Halos hindi ako huminga sa sobrang inis sa lalaking to! I don't like this feelings incomes to him. Pumikit ako ng mariin My heart beated violently.

Nagbago ang kanyang Ekpresyon tila Lito at naguguluhan sa mga sinabi ko.

"Saan ka ba nagagalit na may kasama akong mag-aral ? O may kasama akong kumain ng Pasta?." Tanong nya na dahilan na bahagya kong pagkagulat.

"Pareho! ." Sigaw ko.

"Alright come on! kumain tayo ng Pasta." Sabay hagilap ng mga kamay ko.

"Ayoko na nga sumama sayo!."

"It was nothing, para lang iyon sa Groupings namin. Tinext kita kung nasan ka para sa ganon sumabay ka sa amin pero hindi ka naman nag-reply." Paliwanag nya.

"I almost thingking of you the whole time." Dugtong niya.

Tila nawala ang binuo kong galit. Nakalimutan ko na bigla kung bakit ba ako nagalit? Masyado akong nadadala sa mga titig niya.

"Let's go." he said.

Tuluyan na akong bumigay sa paghigit nya sa aking palapulsuhan.

"Bakit tayo nandito?." Sabi ko ng makarating kami sa kung na saan sila kahapon ni Yumi parang bumalik ang inis ko.

"Kakain tayo ng Pasta." Diretso nyang sabi.

"I don't want eat Pasta."

Ano kaya nasa isip ng lalaking to na naiingit ako dahil kumain sila ni Yumi ng pasta dito. Kung kahapon naiinis ako ngayon, I don't care!. Ayoko ng kumain ng pasta!...

" Kumain ka mag-isa mo!." Pinagtaasan ko sya ng kilay at sabay hawi ng Kamay ko.

Kunot-noo nya akong binalingan. His jaw clenched Bumaba ang mata nya sa aking labi at parang may sasabihin sya ngunit hindi nya tinuloy.

I rolled my eyes at him to hide my nervousness..

"Come on, I don't know what I'll do to you."

Hinila nya ako upang makapasok na kami sa loob dinala nya ako sa table kung saan sila naupo kahapon. Nang-iinis ba talaga sya?

"You can sit down and just wait for me." He commanded.

Hindi na ako nag salita at tahimik na lang naupo. Pinagmasdan ko ang paglakad nya.

Hindi pa sya ilang minutong nakatayo sa Counter may babae nang lumapit sa kanya kaya't napabaling si Joaquin sa banda nito.

May sinasabi ang babae at tinutukoy nito ang kanyang Cellphone ngunit may sinabi si Joaquin na sa tingin ko medyo mahaba. Ano kaya iyon?

Yumuko ang Babae na tila nahiya. tumango na lang ito at sabay martsa paalis.

Sino kaya iyon kakilala kaya iyon ni Joaquin?.

Hindi nagtagal ang Pag-order nya agad syang naglakad papunta sa table namin. Pinagmasdan ko siyang palapit .

"Sino yung kausap mong Babae kanina doon?." Sabay turo ko kung saan sya nilapitan kanina.

"I don't know." he said.

What the hell " Hindi mo kilala bakit ka naman nilapitan?." Tanong ko.

"She asking my number." walang gana nyang sambit.

Sa tono ng boses nya para bang lagi na syang nahihingan ng number.

"Eh bakit parang ang tagal nyong nag-usap? Anong bang sinabi mo? ."

Nagtama ang tingin namin. Ayan nanaman ang mga masusungit nyang pares na mata.

"Bakit natin iyon Pinag-uusapan?."

"Tinatanong ko lang nama—

I smiled to him.

"I asked her why she was asking for the number for no important reason. I told her that I can't give the number to anyone if it's not important. She seemed to understand so she said nothing and left.

I seem to have lost all my annoyance with his explanations as if I am getting his Loyalty.

"Alright then." I said.

Hindi nagtagal dumating na ang aming order na Pasta at may kasamang Juice pa. Agad kong naramdaman ang pagkalam ng aking Sikmura nagugutom na pala ako.

"Let's eat." he whispered.

Hindi na ako nagdalawang isip na sumubo at kumain na. Sa Pangatlong subo ko ay napansin ko sa gilid ng aking mga mata na nakatingin sya sa akin agad akong ginapangan ng hiya.

"Kamusta yung Groupings nyo kahapon." Tanong ko upang maibsan ang hiya.

He smirked " Fine." he said.

"Why?." Tanong ko dahil sa kuryosidad na rin.

"I often don’t like a lot of people around me." He said seriously .

Natigilan ang Pag-subo at napabaling ulit sa kanya. What? Edi kung ganon ayaw nya rin sa Presesnya ko bakit nya pa ako inaya na kumain kami ng pasta?

"What?... Then you also don't want my Presence?." I asked.

Sa bigla kong gulat sa sinabi nya hindi ko tuluyan na nguya ang pasta na kinakain ko nag Stock lang ito sa bibig ko. Hindi ako makapaghintay sa isasagot nya sa tanong ko.

Titig na titig siya sa akin at huminga sya ng malalim sabay kuha ng tissue sa harap namin. Umangat ang kamay nya at lumapit upang punasan ang Sauce sa gilid ng aking bibig.

Namilog ang mata ko at saglit na itinigil ang paghinga .

"No, maliban sayo." He said huskily.

Naghumarento ang puso ko sa sobrang kaba nito. Ang ganitong pakiramdam ay sya lang ang bukod tanging nagpapadama sa akin.

Fuck! I don't like what's happening to me!