Tulala ako at hindi parin mawala ang ngiti sa aking labi dahil kanina ko pa iniisip ang nangyari kanina. Sinungaling ako kung sasabihin kong galit parin ako or hindi ko nagustuhan ang ginawa nya.
Sa totoo lang gustong-gusto ko at kilig na kilig ako sa tuwing mag tatama ang aming mga mata .
Siguro napapansin nya ang Pamumula ng pisnge ko dahil sa bawat pagsulyap ko nahuhuli ko syang nakatingin sa akin.
Kanina pa ako nasa bahay pero parang naiwan parin ang wisyo ko sa restaurant na kinainan namin kanina.
"I'm sorry for too much asking." Sabi pagkatapos niyang punasan ang bibig ko.
"Don't worry, I like hearing the sound of your voice." aniya.
Umiinom ako ng Juice ng sabihin niya iyon, Kung kanina'y ay halos mabilaukan ako habang kumakain ng Pasta ngayon naman halos masamid ako habang umiinom ng Juice.
"Huh?" gulantang kong tanong.
He laughed slightly he and swallowed his senses. As if he was laughing at my reactions.
I noticed his reaction that he looked happy far from his usual reaction that seemed very cold.
He looks even more handsome when he laughs or smiles. But he's also handsome, even if he's rude, I don't know what I like better, he's rude or smiling.
"Ngayon lang kita nakitang ganyan. Mas gwapo kapag nakangiti." I said seriously.
Natigilan sya at medyo gulat sa sinabi ko na para bang ngayon lang sya sinabihan ng gwapo.
"Thanks." he said and look away.
Nang matapos kami kumain ay agad na nag-text sa akin ang aming Driver para sunduin ako. Kumaway ako sa kanya bago sumakay ng sasakyan tumango lamang sya at nagpaalam na.
Hindi na ako nakapag-aral ng maayos dahil sa kakaisip sa nangyari kanina..
Halo-halong emosyon ang naramdaman ko ngayong araw, Ngunit parang tinangay na ito ng Hangin. Ang tanging nararamdaman ko na lang ngayon ay Saya at kilig.
"Anak..." Si mommy kinabukasan ng makita nya akong papasok na School.
"Yes mommy?." .
Hinaplos nya aking pisngi at ngumiti sa akin. Hindi nakatakas sa akin ang mukha nyang masaya. Ngumiti ako pabalik .
"Hmm... wala anak mag-ingat ka sa Pag- pasok ." Si mommy sabay halik sa akin sa aking pisngi.
Kasalukuyan na akong nasa Loob ng sasakyan at papasok na sa School ng maalala ang mukha ni Mommy na mukhang masaya. Ngayon ko na lang ulit siyang nakitang ganon kasaya .
Mukhang may sasabihin sakin si Mommy ngunit hindi na lang nya itinuloy o baka guni-guni ko lang iyon.
Nang makapasok ako sa aming Classroom ang una kong tinignan ang Upuan nya sa Likod, ngunit wala sya roon napawi ang aking ngiti.
Bumaling ako aking kaibigan na kumaway sa akin sabay nguso nya sa upang ipangturo sa Teacher's table.
Namilog ang mga mata ko nang makita si Joaquin na nakaupo doon. Seryoso sya at may binabasa na kung ano, Dahan-dahan akong naupo sa aking upuan na hindi tinatangal ang titig sa kanya.
Umangat ang tingin nya sa akin at tipid nya akong ngitian sa sobrang akward ko hindi ako nakangiti pabalik Ibinaling ko na lang ang tingin ko kay Andrea.
Naramdaman ko na lang Pagsiko sa akin ni Andrea. Sabay lapit sa tenga ko para bumulong.
" Si sir wala kaya si Joaquin ang nautusan magbantay sa atin, May iniwang Activity naman si Sir." Bulong ni Andrea.
Tumango na lamang ako at sumulyap ulit kay Joaquin. Nahuli ko syang bumaling ulit sa akin. Sa pagkakataon na ito ngumiti na ako sa kanya.
Naging maganda aming klase nagturo sya saglit. Humanga nanaman ako sa kanya. Napakagaling nya talaga magturo pwede rin sya maging isang Teacher.
Pero hindi rin baka mamaya hindi matuto ang mga magiging Estudyante nya dahil sa kakatitig sa kanya.
"Ms Angeles, Arrange the papers." si Joaquin nang matapos ang oras namin para sa pagsagot ng activity.
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko bago bumaling sa kanya. Tumayo ako upang lumapit sa mga Classmate ko para kuhanin ang kanilang mga papel.
I can't focus because I know in my peripheral vision that he is looking at me.
" Belle tulungan na kita?." Sabi ng aking lalaking kaklase.
" Hindi ako na tutulong sa kanya! ." Saway ng isa ko pang kaklaseng lalaki .
They try to take the papers I'm holding so that they can do it. I took it back immediately and stared at them.
"No thanks I can do this!." I told them rudely.
I turned to Joaquin to give him the papers. I caught him looking badly at our male classmates, I was suddenly nervous.
My hand trembled as I give him the papers. He looked at me darkly.
I didn't leave where I was standing and waited that he would say something.
" You can all go out and wait for the next subject." He announced.
My whole classmate shouted and hurried out. when they were all out, I quickly arranged the papers on the Teacher's table to help him.
" Thanks." He said I smiled and continued to help him...
" Saan mo ito dadalhin sa faculty ba?." Tanong ko sabay turo sa mga gamit ng aming Teacher.
" Yes, you can go out your friend is waiting for you." he said while pointing to my friend andrea who was waiting for me in the back.
Napalingon ako at nakita si Andrea na may malaking ngisi, Patay nakalimutan kong may Bestfriend pala akong laging nakasunod sa akin.
" Okay lalabas na ako." Kumaway ako sa kanya at ngumiti. Tumango na lamang sya sa akin.
" Ikaw huh, your moves are great! there are helpful effects! ." Andrea teasing me as we walked in for the next subject.
" Stop it." I said.
She laughed out loud " Turuan mo naman ako ng moves na ganon, Please." She continued teasing me.
I took a deep breath and I could no longer bear her annoyance." You should be the one who teaching me. You are the good one aren't you? ." I said sarcastically.
" What are you saying? I'm not!." Sabay hampas niya sa aking braso.
Tumawa ako ng malakas dahil hindi ko pa itinutuloy ang Pang-iinis ko, Naiinis na sya agad.
" Do you still remember what you did when we were in Junior Highschool?." I said playfully.
Tinakpan nya ng dalawang kamay ang kanyang tenga tila ayaw marinig ang sasabihin ko." Stop that Belle, I don't want to remember that!." she begged me to stop.
" Why, hindi mo namiss si Felix?." I asked playfully.
Natigilan sya sa sinabi ko at pilit na inayos ang sarili. Inirapan niya ako at sabay buntong hininga.
Si Felix ay isa sa mga naging Classmate namin ng Junior Highschool. Lagi itong inaaway ni Andrea hindi ko alam kung bakit siya inis na inis dito Mabait naman ito sa kanya. Nang matapos ang aming moving up ng Grade 10 ay wala na akong masyadong naging balita kay Felix ang huling alam ko lang ay kinuha ito ng Pinakamataas na University to Institute for Advanced Study.
" What do you call him again?, Fungi nerd?." I laughed." That man was very genius and then you would call him Fungi nerd?."
" Alam mo halika na!... Ang dami mo ng sinasabi e! ." She put his palm on my mouth to stop me from speaking.
Hindi pa naiibsan ang tawa ko ng makapasok kami sa next subject. Tahimik lang si Andrea at iniirapan lang ako.
Nang pumasok na si Joaquin sa Classroom ay agad akong umayos ng upo. Ngayon si Andrea naman tumatawa sa akin.
" Kung hindi pa darating si Joaquin, hindi ka pa titigil dyan!." aniya.
" Joaquin dito ka na lang maupo oh!." Sabay turo ni Andrea sa bakanteng upuan sa tabi ko.
Pailalim kong kinukurot si Andrea sa ilalim ng arm chair.
Huminto si Joaquin sa tapat namin dahil sa Pagtawag ni Andrea. Hindi ko alam ang gagawin kung pipigilan ko ba si Andrea.
Ang akward sana kainin na lang ako ng lupa!..
Dumapo ang tingin nya sa akin ng ilang saglit, Tipid akong ngumiti sa kanya. " it's okay, I'm more comfortable sitting in the back." Sabi nya sabay tango sa amin at naglakad na upang makaupo sa likod.
" Sungit naman!." reklamo ni Andrea.
" Ikaw kase eh! ." Sabay hampas ko sa braso niya.
Nakakahiya masyado akong papansin sa kanya. Ano kaya iniisip nya na feeling close na ako masyado.
Hindi nagtagal dumating ang aming PE Teacher. Para sa sumunod naming Subject.
" Representing the courting phase of a romantic relationship, the "Carinosa" (which means "affectionate one") is a Filipino folk dance that emerges from Panay, the Visayas and the Bicol region. ... Students are expected to work together as it is a partnering dance." Our PE Teacher said as we read our Lesson on the big Projector.
"All the women stood up so that the men would choose their partner." My Teacher's announced.
Kaagad kaming tumayo sa harapan upang magsimulang makapili ang mga kaklase naming lalaki na pumili ng magiging kapartner sa aming mga babae.
" Pre gusto kong kapartner si Belle huh, Pumili ka na lang ng iba." Bulong ng aking Classmate na lalaki.
" Ano bayan!..." reklamo ng isa ko pang Classmate na lalaki.
Napahawak ako sa aking batok at siniko si Andrea ng palihim.
" Sino kaya makakapartner ko." I whispered.
" Oo nga eh, bakit kase may paganito pa! ."
Suminghap ako at bumaling na lang ulit sa aming mga Classmate na lalaki.
" Yumi malamang ikaw pipiliin ni Joaquin ikaw lang naman ata ang close nya dito eh." Sabi ng isa sa mga kaibigan ni Yumi sa kanya.
" Oo nga eh, For sure yan noh! Sa akin lalapit yan." maarteng sambit ni Yumi.
Umirap ako sa kawalan, Ang taas din ng Confident ng babaeng to!.
Ang mga iba kong Classmate na babae ay may mga Partner na, I glanced Joaquin and then I saw him walking towards me.
Parang tumigil ang mundo ko, Bumilis ang t***k ng puso ko at wala akong ibang nakikita kundi sya lang na para bang kami lang ang tao sa loob ng Classroom.
Nakaramdam ako ng kiliti sa aking tiyan na para bang may mga paro-paru na nagliliparan doon, I don't know this Feelings isn't good?.
" I'm glad, ako ang nauna sayo." he whispered on me.
Ramdam na ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko. Alam kong napansin nya iyon. s**t! Anong sasabihin ko?
" Uhmm... Why did you choose me?.." My voice is shaking.
" Gusto ko lang." mahina niyang sambit.
Narinig ko ang mga bulong ng aming mga Classmate at ang mahinang hagikgik ni Andrea.
" Ang bagal mo kase pre! Sana nilapitan mo agad Torpe mo talaga." mahinang bulungan ng aming mga Classmate na lalaki.
" Akala ko ikaw ang pipiliin Yumi." Isa pa sa mga narinig ko sa paligid.
Napayuko na lamang ako sa sobrang hiya, Ngunit hindi ko naman kaya na makita siyang may Kapartner na iba. Nung nagkaroon siya ng ibang kasama mag-aral kahit pa na Groupings iyon ay sobra na akong nagselos, ito pa kayang maiisip kong may iba syang makakapartner na sumayaw. Hindi ako papayag never! ...
"Akala ko si Yumi ang pipiliin mo?." I asked.
Kumunot ang noo niya at nag-iwas ng tingin sa akin, nakita kong Umigting ang kanyang panga. Patay! baka mamaya magalit siya sa akin ang dami ko pa kaseng tinatanong eh.
"I don't like people, But i like you." Sabi n'ya sabay baling ulit sa akin.
Kung pwede lang sumigaw sa sobrang kilig malamang ginawa ko na. Buong akala ko nung una sobrang hirap niyang maabot or kahit mapantayan man lang, Ngunit eto sya sa harapan ko sobrang lapit niya sa akin.
"Thankyou ..." I said softly.
Pumungay ang kanyang mata at ngumiti sa akin. Naririnig ko parin ang mga bulungan ng aking mga kaklase at ang pasimpleng siko ni Andrea sa akin ngunit para akong nabibingi at wala ng Pakielam sa paligid ko.
"You're welcome." he whispered on my ear.