Hindi ko maiwasang mapangiti habang hinihintay ang pagdating ni Marc. I waited him on the entrance of the Airport. Kahit hindi ko pa siya nakikita, tila bigla akong pinagpawisan ng malapot. Kinakabahan sa pagkat anim na taon din noong huling pagkikita namin. I can't really wait to see him again.
The last time I remembered, doon sa year end party ang huling kita naming dalawa pagkatapos nu'n nalaman ko na lang na nasa United States na pala ito.
He is a great neurologist in there. Thou, isa pa lang siyang intern dahil na rin kailangan niya pang mag-aral nang halos 13 years para ganap na itong neurologist. Iyan ang nabalitaan ko sa kanya noong tumawag siya sa akin kagabi at nangamusta hanggang sa napag-usapan na nga namin na uuwi siya ngayong araw.
"What time did he arrives?"
Naigtad ak
