AMY
Hindi ko maintindihan ang sarili kong damdamin nang bigla na lang bumilis ang t***k ng aking puso sa katotohanang nasa harapan ko na ngayon si Francine. Tila ba nag-iba ang tingin ko sa kanya simula nang pumunta sila mama at papa sa eskuwelahan kanina, hindi man pang romansa ang nadarama ko pero hindi ko pa rin mapigilan ang kabang bumabagabag sa akin.
"Amy?" tawag ni Francine sa pangalan ko. "Tama ba, ikaw si Amy, 'di ba?" paniniguro pa niya habang pakurap-kurap siya, nagtataka naman ang mga tingin ng kasamahan niya sa akin dahil hindi namin kilala ang isa't isa.
Sa halip na sumagot ako ay kusang tumalikod ang katawan ko at nagtungo muli sa pinakadulo ng hallway na ito. Nang akmang lilingon na ako sa likuran kung saan ko sila iniwanan ay nakaramdam ako ng malamig na hangin, na siya
