“Nagawan ko na ng paraan na mabura lahat ng balitang kumalat. Ang kailangan niyo lang gawin ay mag lie low at iwasan niyo munang lumabas.” Seryosong paalala sa akin ng manager ni Countee na si Ken. May katangkaraan ito at may magandang pangangatawan sa edad na 47. Mahilig siyang magshades na may yellow tint at coat na may inner shirt na floral na polo. “Makakalimutan din agad ng mga tao ang nakita nilang balita kagabi na parang walang nangyari.”
“Okay.” Sagot ko sa kaniya habang hinahatid siya sa palabas ng pintuan ng condo.
“How’s Countee?”
“Hindi pa siya lumalabas ng kwarto niya simula kagabi.” Alas-diyes pa lang naman ng umaga ngayon, pwedeng napasobra ang tulog niya o sinasadya niya talagang hindi lumabas. ‘Yong mga binili kong gamot sa sugat niya ay nasa labas pa rin ng pinto ng kw
