Rebirth Of Gifflet

Chapter 7

Umupo ako sa isang upuan at hinintay siyang matapos magluto. Nakita ko pang may pagtataka niya akong tignan. Am I acting strange? Hindi ba ganito ang ugali ng asawa niya?

Nang matapos siya ay hinanda niya iyon sa lamesa. Umupo siya sa upuang kaharap ko at siya ang naglagay ng pagkain sa plato ko. I'm confused as f**k.

Hinayaan ko siyang lagyan ng pagkain ang plato ko. Baka ganito na sila noon pa man. Kailangan kong sakyan kung anong mangyayari.

Pagkatapos lagyan ng akin ay ang plato naman niya ang nilagyan niya.

"You know I have hands, right?" Tumigil siya sa ginagawa at tumitig sa akin.

"That what you wanted. Treating you like a king."

Napataas ang kilay ko. That what he wants? What kind of person is that? Is he abusing his wife? Asshole.

"Then stop treating me one."

I never wanted to be treated like one. Mas lalo at babae siya. Habang ako ang nasa katawang ito, I'll treat her right.

May pagdadalawang isip pa siya pero tumango na lang. Tahimik kaming kumain. Habang kumakain ako ay nakatitig siya sa'kin. Tumingin ako sa kanyang nagtataka.

"Ano?"

"You like the food? You always throw every food I cook."

What the f**k? He's doing that too? What kind of asshole is he?

"Just eat."

Tumango siya at kumain. Pinakatitigan ko siya. I won't deny that she's really attractive. She's every man's ideal. Tapos sinasaktan lang siya?

"By the way, pwede ba akong lumabas?"

And she's asking permission too. Don't tell me pinagbabawalan din siya ng asawa niya.

Tumango ako bilang tugon. It's her right to go out too, right? Ayos din 'yon para mapag-aralan ko silang dalawa. Para alam ko ang ginagawa at sinasabi ko.

"Why not?"

"You're being weird."

"Mali ba 'yon. You can do whatever you want, I don't mind," I said.

"What if I'll cheat?" Doon ako napatigil. Ayos lang sa'kin dahil hindi ko naman siya kilala at hindi ko siya kilala. Pero hindi rin naman tama 'yon. She's still the body owner's wife.

I shook my head. "I don't think that's appropriate."

"But you're doing it."

Nanlaki ang mga mata ko. Anong klaseng pagsasama ang meron sila? And he's cheating? Ilang kasalanan na ang ginagawa nito sa asawa niya? Sinasaktan siya, pinagbabawalang lumabas and he demanded her to treat him like a king and he's cheating. Tangina. I couldn't take that.

Hindi ako nakapagsalita dahil hindi ko alam ang sasabihin ko.

"I ended it," sabi ko na nga lang. I couldn't think of something to say. Hindi sa pinagtatanggol ko ang may-ari ng katawang ito, hindi ko lang talaga alam ang dapat kong sabihin.

"But you still cheated."

I lost it. I know, I know. He still cheated. But that doesn't mean she'll cheat too for revenge, right? Hindi ba nila mahal ang isa't-isa?

"Whatever. You can go out."

Nang matapos kaming kumain ay siya na rin ang naghugas. So that's how it is.

What now, Adler? Adler, huh. From now on, I'm not Adler anymore. I'm Gifflet. Gifflet... What's their surname? Hindi ko pa pala alam 'yon.

Nakaupo ako sa couch at hindi alam ang susunod na gagawin. Saan ako magsisimula? Saan nga ba? Paano ba 'to? Akala ko madali, hindi pala. Sumasakit ulo ko sa kakaisip.

I wonder how are they. Are they happy I'm dead? Maybe. They wanted it from the very first place anyways.

"Aalis na ako."

Napalingon ako nang magsalita ang asawa ng may-ari ng katawang ito. Pinasadahan ko siya ng tingin mula ulp hanggang paa. She's wearing dress that only up under her knees. Nang tignan ko siya sa mukha ay nag-iwas siya ng tingin.

"You looks good. Take care."

Mabilis ang pagtingin niya sa'kin at hindi makapaniwala ang mukha. What? He never complimented her too? What kind of asshole is this man?

"Okay." Tumalikod na siya at naglakad sa pintuan.

"Do you want me to drive you?"

I'm just kidding. I never drived a car but I know how to. Richard taught me to drive but I never tried it. Takot akong magmaneho at wala rin naman akong sasakyan.

"Really? Then drive me."

Shit. Sinasabi ko na nga ba. I'm just kidding. Since I said it, I'll do it. Even O don't have any experience. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa couch.

"Where's the key?" I handed her my hand.

Umiling siya. "I don't have a car."

Fuck. Ba't hindi ko iyon naisip? Ba't hindi ko naisip na wala silang sasakyan? Kahit ganito kalaki at kaganda ang bahay nila ay mag posibilidad ding wala silang sasakyan. How stupid of me.

"Ikaw lang ang may sasakyan sa ating dalawa. You don't want me to have one."

Okay. I had enough with this bastard. Ayaw din niyang magkaroon ng sasakyan ang sariling asawa. Ang bait naman niyang asawa.

Tumango-tango ako. "Then where's the key?"

Nagtataka niya akong tinignan bago nagsalita. "Wait here. I'll get it."

Hinayaan ko na siya dahil hindi ko rin alam kung nasaan ang susi ng sasakyan. How I wish I have his life. He has a gorgeous wife but treating her like s**t. Kung siya kaya ang nasa buhay ko.

Nakakadismaya lang. Naghihirap ako para maging masaya pero siya, sinasaktan pa niya ang asawa niya. I really wish I have his life.

"Here." Inabot niya sa'kin ang susi na agad ko namang kinuha.

"Let's go." Lumabas na kami at ako pa talaga ang nauna. Nilibot ko ang mga mata sa paligid para hanapin ang sasakyan. Muntik na akong mawala sa sarili sa sobrang ganda ng paligid. May fountain sa gitna at may mga nakapalibot na magagandang bulaklak sa paligid.

Lumingon ako sa kanya na taka lamg akong sinusundan. Ba't natahimik 'to? Kanina lang salita 'to nang salita, a. Naninibago siya sa'kin? Am I acting the wrong way?

"Nandoon ang garahe." Tinuro niya ang bandang kanan namin at doon ko nakita ang garahe. May sasakyang nakapark sa doon na siguradong sasakyan ng asawa niya.

Tumango ako sa kanya at tinago ang pagkapahiya. What the f**k, Adler? Keep your s**t together and be wise.

Naglakad ako papunta doon at nakasunod lang siya sa'kin. Ramdam ko ang titig niya sa'kin habang nakatalikod sa kanya.

"Sinong kasama mong lalabas? Mag-isa ka lang?"

I opened the passenger's door for her. Nagtaka pa siya at hindi makapaniwalang nakatingin sa'kin. He doesn't do this too? Okay, okay. I get it. He's really the definition of asshole and bastard's combination.

Sinara ko ang pinto at umikot sa kabila. Ang masasabi ko lang talaga ay ang pangit ng sasakyan ng asawa niya. Really? A f*****g green car?

Nang makapasok ako sa driver's seat saka lang niya sinagot ang tanong ko.

"I'm meeting Kathleen."

Okay, I don't know her. Anong alam ko? At paano ko naman malalaman? It's probably her friend.

"Para saan?" I started the car and felt a little nervous. This will be my first time.

"She wanted to give me something."

"Is she your friend?" Mabilis akong tumingin sa kanya when I realized what just I asked. Stupid, Adler.

Halos iuntog ko ang sariling ulo. Magtataka na siya kung bakit hindi ko kilala. That's a strike, Ad.

"No. She's an ex-workmate."

"Ex-workmate?" Hindi na muna ako nagmaneho dahil hindi ko alam kung saan siya ihahatid. Anong alam ko? Paano ko malalaman? Ngayon ko lang naisip kung nasa iisang lugar lang ba ako mula sa pinanggalingan ko. She knows my language. Kahit hindi ko siya madalas marinig sa lenggwaheng iyon.

"Yeah. Since you told me to stopped working."

"I did?"

What the actual f**k? Nakarami na siya, a. Naiinis ako sa asawa niya. Tangina lang. Anong kase 'yon?

Ang isang napansin ko talaga sa sarili ko ay mula noong napunta ako sa katawang ito ay naging madalas ang pagmumura ko. I never cursed before. I swear, I never cursed.

Natahimik na lang ako at tinanong sa kanya kung saan ko siya dadalhin. Nang sabihin niya ay hindi ko rin alam ang lugar na 'yon. What will I do now?

I'm busy thinking what to do when she asked something.

"Can I drive?" may pagdadalawang isip pa niyang tanong.

That actually saved me. Sasamahan ko ma lang siya sa pupuntahan niya.

"You know how to drive?"

That's when she showed her bitchy look like how she look at me the first time I saw her.

"I used to be in a drag race."

Namangha ako sa sinabi niya. Really? She must be good at it, huh.

Ngumisi ako. "Show me what you got then."

...