My Personal Maid

Ang kwentong ito ay walang katutuhan at pawang kathang isip lamang ng may akda Ito ay isang gawa ng kathang-isip. Ang mga pangalan, lugar, negosyo, insidente, at kaganapan ay alinman sa mga peodukto ng imahinasyon ng may akda o gamit sa isang kathang-isip na pamamaraan. Ang anumang pagkakahawig sa aktwal na mga tao ay nagkataon lamang Author: Rhegzs08 Title: My Personal Maid (Cris Lawrence Rosales) Nay, Tay alis na po ako, pagpapaalam ko sa aking mga magulang, Habang nakayakap sa kanilang dalawa, hindi ko maiwasang hindi napaluha at makaramdam ng lungkot, dahil sa totoo lang ngayon lang ako malayo sa mga magulang ko, ayaw ko mang gawin ito na lumayo sa kanila, pero talagang kaylangan kong gawin ito para may pangbili kami ng gamot ni inay, May sakit Ang Nanay ko, pero hindi pa namin alam kung ano talaga ang sakit niya, Mahigit isang taon na siyang may nararamdamang sakit, Unti-unti din siyang pumapayat, umaasa nalang kami sa albularyo na gumagamot sa inay ko dahil wala din kaming pang pa ospital sa kanya,para sana malaman Namin kung ano talaga ang sakit niya, baon na rin kami sa utang, at wala na ring nagpapautang sa Amin kasi alam nilang wala kaming ipambabayad sa kanila, Kahit siguro habang buhay akong magtrabaho sa ibang tao ay hindi parin ako makakabayad ng utang sa mga pinagkakautangan namin, Kaya naman gustohin ko mang makapagtapos ng pag aaral ay hindi ko magawa, dahil mas inaalala ko Ang kalagayan ng aming pamilya lalong lalo na ang nanay, ko mahirap talagang maging mahirap, minsan naiisip mong gusto mo nang sumuko, pero hindi pwedi, kasi kaylangan ka ng pamilya mo, Umiiyak akong tumalikod at mabibigat Ang aking mga paa sa paghakbang palayo sa mga magulang ko, tiisin ko ang lungkot ko sa kanila para lang may ipambili ng gamot ni inay, Tumingala ako sa kalangitan at taimtim na nagdarasal, God kayo na po ang bahala sa akin, sana kabayan niyo po ako palagi, kayo na rin po Ang bahala sa pamilya ko dito Kahit ganito ang kalagayan namin buhay, hindi parin ako nakakalimot na tumawag sa kanya, alam kong Andyan siya palagi para gabayan ako, Reanna", tawag sa akin ng babaeng magdadala sa akin sa manila, Reanna huwag kang mag alala magiging maayos din ang lahat, maipapagamot mo din ang nanay mo, Tumango ako na hindi tumitingin sa kanya at naka focus lang Ang mata ko sa daanan, Reanna, tawag sa akin ng pamilyar na boses, hindi na ako nag abalang lumingon pa bagkus lalo ko pang binilisan ang aking paglalakad, Galit ako sa kanya, galit na galit dahil sa ginawa nila sa akin ng Kaybigan ko, Niluko nila ako, akala ko totoo siyang tao, akala ko hindi niya ako lukuhin, pero mali ako, at dalawa pa talaga sila ng Kaybigan ko, na itinuring ko ng kapatid, Inirapan ko lang siya, sabay talikod, lalakad na sana ako ng may naramdaman akong biglang may humawak sa braso ko, Agad akong napalingon at napagtanto kong siya ang may gawa, Daryl" ano ba bitiwan mo nga ako inaantay na ako nila ante maris, pagpupumiglas ko Reana Mahal kita, Mahal na Mahal parin kita, maniwala ka man sa hindi mahal kita,sinseredad niyang sabi, Tst"! Ano? ako mahal mo? sabi ko na itinuro ko ang sarili para masiguro ko Ang pagkakarinig ko, sasagot pa sana siya nang bigla kong pinutol Ang kung anong Sasabihin niya, Tama na Daryl, mag move on na tayo, Ang mas maganda nating gawin ay mag kalimutan na tayo, kalimutan mo na ako at ganon din ako sayo, Sinabi ko iyon para matapos na ang kung ano mang mayron kami dati, pero sa loob ko masakit parin para sa akin ang ginawa niya, kasi Mahal ko siya, at maging sa mga oras na ito ay maha na mahal ko parin siya,. Tumalikod ako sa kanya para hindi niya mapansin ang nagbabadyang luha sa aking mga mata, Hangad ko ang kaligayan mo Daryl, pilit kong pinakalma ang boses ko, dahil gusto na nitong basagin Ang boses ko sa sobrang sakit na nararamdaman, sana maging masaya kayo, huwag kayong mag alala, hindi ako galit sa inyo, lalo kay Reyza, paki sabi sa kanya hindi ako galit sa kanya, Pagkasabi ko ng mga katagang iyon ay agad na akong lumisan, nang hindi lumilingon sa kanya, baka kasi pag nilingon ko pa siya at makita ko siyang malungkot ay baka magbago pa ang isip ko at hindi na lang tumuloy, Isa siya sa mga dahilan kung bakit ako aalis sa lugar na ito, dahil hindi ko kayang nakikita ko siya araw-araw, Pagkarating ko sa aplaya matamang kong nakita ang mga kasama ko na paalis, tatlo kami ang kinuha ni ante Maris na magtrabaho sa manila, biglang kasambahay, kinakabahan man ako dahil ito Ang pinaka unang punta ko sa sinasabi nilang manila, ito rin ang unang pagkakataon na malayo ako sa aking mga magulang, tutol man sila sa desisyon ko, pero sa huli wala na rin silang magawa, at napapayag ko rin sila, dahil alam nila ang pinagdadaanan ko ngayon, Nakarating kami ng cuyo island magagabi na, agad kaming dumiritso sa bahay na aming tutuluyan, Naeexcite ba kayo na makarating ng manila? tanong ni Alisha, isa sa mga kasamahan ko Oo, excited na ako makarating ng manila, sagot naman ni Olivia, Ei Ikaw ba Reana,!" Excited ka rin ba? Tanong ni Alisha sa akin, Ha!" hindi ako sigurado, kasi ngayon palang inaalala ko na agad ang mga magulang ko't mga kapatid ko, namimiss kona kaagad sila, Ako din, Sabi naman ni Olivia, Sana iisang bahay lang tayo noh!" para di masyadong malungkot, sabi ko, Oo nga noh,!" Sabay nilang turan ng dalawa, Girls kain na tayo, napalingon kami sa pintuan ng bigla itong bumukas at niluwal non si ante Maris, Napatayo kami sa aming kinauupuan at nagtungo na sa kusina para kumain, Nang matapos kaming kumain, tumulong kaming tatlo sa paghuhugas ng aming pinag kainan, Pagtapos naming maghugas ay agad din kaming nagtungo sa sala,, naabutan namin na nakaupo si ante Maris at Ang anak nito sa sala na nanonood ng tv, Girl's matulog kayo ng maaga dahil bukas before mag ala una dapat nasa pier na tayo, mahaba pa ang byahe natin, alam niyo Yan!, Opo ante Maris, Sabay-sabay naming sabi, at lumakad na sa tutulugan naming kama, Good night po sa inyo, sabay naming turan na tatlo, Kinabukasan maaga pa kaming gumising para maka pag prepare na, kahit na midyo mahaba pa ang oras,mas maganda nang maayos na ang lahat, baka kasi may makalimutan, mahirap na!', Girl's ready na ba kayo, tanong ni ante Maris, Opo ante Maris ready na po kami,, sagot ni Alisha, Okey kung ready na kayo," aalis na tayo, Pasado ala una nang sumakay kami ng barkong milagrosa, papunta itong Puerto Princesa city, Kinabukasan mga 11:30 kami nakababa ng barko, dumiritso agad kami sa Bahay ng anak ni ate Maris na nakapag asawa ng taga rito, Girl's pahinga na muna kayo, alam ko pagod kayo sa byahe natin, ani ante Maris, Hmmm, sabay kaming napatango Kay ante Maris na nakaharap lang sa amin at ngumiti, O siya segi,!" dito muna kayo may pupuntahan lang ako sandali, ha!" Feel at home lang kayo okey,!" Hmmmmm.....opo ante Maris," ingat po kayo,!" Sabi. Ko Kinabukasan,,, Maaga kaming ginising ni ate Maris dahil 6:00 am ang flight namin, kaya kaylangan bago mag 6:00 ay dapat naroroon na kami, dahil tumawag ang isa sa aming papasukang trabaho, importante daw na bukas ng Umaga ay nandoon na Ang hinire niyang kasambahay, Grabi naman yon, hindi man lang tayo pinagpagpahinga dito kahit na isang araw lang, reklamong sabi ni Alisha, Ya'an niyo na, siguro naman maaga tayong makakarating sa manila kasi eroplano naman sasakyan natin, Ani ko Oo nga, pero wait hindi ba kayo kinakabahan o natatakot na sumakay ng eroplano,?, Kasi ako,? Inaamin ko, takot akong sumakay sa eroplano kasi first time ko ito, mahabang turan ni Olivia, Honestly"! Ako din, first time ko din ito, Ani Alisha, Nabaling ang tingin nilang dalawa sa akin, Ei, Ikaw Reana, first time mo rin diba ito? Tanong ni Olivia sa akin, Hmm!, Oo", maikling sagot ko, Tulad niyo kinakabahan at natatakot din ako,, Girl's okey na kayo? Nabaling ang tingin naming tatlo sa pintuan ng bahagya itong bumukas, kung nakapagready na kayo, bumaba na kayo, at aalis na tayo, Ani ante Maris, Segi po ante Maris sunod na po kami, aniko, at tumingin sa dalawa kong kasama at nagngitian nalang, Sabay sabay kaming tatlong nagkibit balikat at lumakad na palabas ng kwarto,