Sa Iyong Pagbabalik

Home Again

"Welcome to Midsayap North Cotabato!"

Ang katagang nabasa ni Nat habang bumababa sa terminal ng bus. It has been so long since the last time she's here. Midsayap a municipality located in the province of Cotabato. It has 57 brgys and most of the town's land area is devoted to agriculture.

Malalawak na palayan ang makikita mo sa tabi ng daan. Ito ang isa sa na miss nya sa lugar, ang amoy ng palay at ang mala gintong kulay nito na wari'y nag-aanyayang hawakan ito. Sa tuwing titingin sya sa malawak na palayan naalala niya ang kanyang kabataan. Ibinabalik sya sa masasayang araw ng kanyang kabataan.

Ang mga oras na ginugugol nya tuwing hapon para mag laro sa palayan. Ang kasayahang makikita mo sa mukha ng mga magbubukid tuwing anihan. Sumilay ang mga ngiti sa kanyang labi ng maalala niya ang kahapon.

Palay din ang primaryang produkto ng kanilang sakahan. Malaki ang sakahan ng kanyang ama. Halos umabot ito nga 50 hectares. Dalawampung ektarya o 20 hectares ang palayan, dalawampung ektarya o 20 hectares din ang ginawang bakahan, baboyan at manokan, pitong ektarya ang tinaniman ng mga punong kahoy at ang natitirang 3 ektarya ay kinatatayuan ng kanilang bahay na napapaligiran ng mga tanim na bulaklak ng kanyang mama Helen.

Limang taon sya ng amponin nga kanyang biological father ng asawa nitong si Helen. May asawa na ang kanyang ama ng makilala ito ang kanya ina sa isang bar na naglalasing. Game ang kanyang ina at natipuhan nito ang kanyang ama dahil may itsura ito at kilala sa kanilang lugar. Nagka one night stand sila at pagkatapos ng gabing yun di na sila uli nag kita.

Nag lalasing ang kanyang ama noon dahil malaman nilang di sila magkakaanak no Helen dahil may deperensya ito. Sinabi naman ng kanyang ama ang katotohanan sa kanyang asawa kayat napatawad siya nito sa nagawa nya.

Nung 5 years old na sya, ibinigay sya ng kanyang ina sa ama nya kasi nakakilala ito ng isang foreigner at balak mag asawa. Sumama sa ibang bansa ang kanyang tunay na ina at yun na din ang huling pagkakataon na nagkita sila.

Laking pasasalamat niya sa Mama Helen niya dahil minahal at itinuring sya nitong tunay na anak kahit pa anak sya ng kanyang ama sa pagkakasala. Minahal nya ito tulad ng isang tunay na ama. Sa panahong kasama niya ito ay pinunan niya ang pagkukulang ng kanyang tunay na Ina.

Labing walong taong gulang siya noon ng mamatay ang kanyang Mama Helen dahil sa Cancer sa Uterus. Nung mga panahon din iyong ay halos napabayaan ng ama niya ang kanilang negosyo dahil sa pagpapagamot ng kanyang Mama. Nangibang bansa pa sila para magpagamot ang kanyang mama gamit ang makabagong teknolohiya.

Halos nasa Cebu sya nga panahong iyon dahil doon sya nag aaral sa isang exclusive school at umuuwi lang kapag bakasyon at may okasyon. Walang nakakaalam kung taga saan ang pamilya niya. Inilihim niya ito sa mga kaklase at piling kaibigan noon. Ayaw kasi niya ituring sIyang ibang tao. At napapasalama siya dahil doon.

Hindi niya malalaman kung nasaan siya. Sana nga ganoon.

Nang mamatay ang kanyang Mama Helen ay naging madalang ang pag uwi nya sa kanila. Ngayong nakabalik na sya, gusto na niyang manatili sa lugar na ito.

Sa wakas ay nakarating na rin sya sa b****a ng kanilang farm. Nag bayad sya ng pamasahe sa tricycle driver at bumaba na.

"Welcome home, self."...turan ni Natalya habang nakatingin sa kanilang bahay.