Chezca
Ngayong araw na ako lalabas ng ospital at excited na talaga ako.
Nakakabagot na rin kasi dito, puro lang ako tulog, higa. Nakakasawa na din kaya.
Sina Mommy at Daddy lang ang kasama ko dahil nagpaiwan na sa bahay si Francine.
"Anak, let's go, sigurado ka ba na kaya mo nang maglakad?" tanong ni mommy.
"Mom, hindi naman po ako nabaldado. Kayang-kaya ko po, gusto niyo ay tumakbo pa ako, eh," sabi ko pa.
"Naku! Sige ka, lagot ka sa Daddy mo," pananakot ni mommy sa 'kin. Natawa ako dahil akala mo naman ay bata pa ako.
"Princess, 'wag matigas ang ulo. Baka mabinat na niyan," paalala naman ni dad.
"Opo, Dad. Sorry," minsan talaga ay hindi ko mapigilan pagiging makulit ko.
Habang nasa biyahe ay tahimik lang ako
dahil naalala ko bigla ang nangyari kahapon.
'Baby daw! Tsk!'
An
