SObrang tahimik. Tanging ang tunog lang ng suntok ni Kyrios at ang kaniyang malalim na paghinga ang maririnig sa buong Cafeteria.
Hindi ko alam na ganito pala siyang magalit. Nakakapangilabot ang presensya niya. Kung may pakiramdam siguro ako ay malamang, nanginig na ako sa takot.
"Kyrios" Mahinang usal ko ng makalapit ako.
He stiffened. Ramdam na ramdam ko ang pagkakatigil niya. Maging ang kamao niya ay natigil sa ere na akmang susuntok muli sa lalaking wala ng malay sa ngayon.
Lumapit pa ako. Mas malapit at lumuhod sa tabi ni Kyrios. I held his clenched fist. Marahan ko iyong ibinaba upang hindi na siya muling makasuntok pa.
"Tama na" Malumanay na wika ko kay Kyrios na ngayon ay nakayuko.
Hindi ko alam kung anong reaksyon niya. Humihinga siya ng malalim dahil sa matinding gal
