ATARAH
NANLALAKI ANG MGA MATA KO nang huminto ang kotse sa tapat ng isang malaking gate. Nang makababa kami ni Sir Damon ay hindi ko mapigilan ang makaramdam ng kaba dahil pakiramdam ko lahat ng hawakan ko ay magagasgasan.
“Bahay mo 'to, Sir?”
“Hindi, bahay mo.”
“Bahay ko—”
“Malamang bahay ko, Atarah,” tila naiinis niyang sabi sa akin. “I won't bring you here if it is not my house.”
Tumawa naman ako nang pagak at ngumiwi. “Sabi ko nga, bahay mo.”
“Let's go,” aniya at naglakad.
Tulad ng sabi niya sa akin ay ngayong gabi magsisimula ang trabaho ko sa kaniya bilang kaniyang personal dancer. Pero hindi ko naman lubos akalain na sa isang napakalaking bahay niya ako dadalhin at bumiyahe pa kami ng halos dalawang oras makarating lang dito.
“Sir, dito ba ako sasayaw?” tanong ko habang
