HOTTEST KUYA! (SPG)(BoysLove)

Sabi nila money can't buy love but for some people, it can certainly sweeten the deal. From Forbes, Elite, Maxim, Cosmopolitan, Men's Health, and you name them all... we can say na ang pinaka-hihintay at pinaka-inaabangan ng mga kababaihan ay ang ma-feature sa mga magazine na ito ang isa sa pinakamayaman, pinakagwapo at ang pinaka-achiever sa lahat ng bachelor sa buong bansa... Mabibilang lamang sa mga daliri natin ang pinaka-maraming tagahanga, at masasabi natin na parang kabilang na sa Showbiz industry ang taglay nilang kinang at parating sold-out kung saang magazine man sila makikita.... And one of them is a 27 years old guy from Makati City, the youngest and the richest bachelor in Asia! Tall, chinito and tisoy, halos lahat ng kababaihan ay pinagpapantasyahan siya.   But for a man like him to achieve a skyrocketing score of sexiness scale there is got to be more to him than physical assets.     He dropped out of high school at the age of 16 and immersed himself in a far-flung community in Samar matulungan lamang ang mga nasalanta ng bagyo na siyang kababayan ng kanyang kinalakihang Yaya at upang mabigyan na rin ng tamang kaalam at edukasyon ang mga katutubong nakatira dito. After that he was home-schooled by his parents at hindi na pinabalik pa until he graduated in College.   He is the creator of SmashApp, one of the most popular social media application, and recently bought a gorgeous 50 million peso home in Tagaytay, but fantasizes about living on a tree-house.   This man lives in Makati City, but splits his time between New York, LA, London, Seoul, Tokyo, Hong Kong, Baguio, Cebu, Shanghai, Davao and Makati. Ganito siya ka-workaholic and there is no doubt na napapatakbo niya ng maayos ang kanilang company.   The founder of Colours.org, a company that promotes social change, after his twin brother Jin told him that he was gay and described the discrimination that he faced. At sa ngayon ay libo-libong miyembro na ng LGBT community ang natutulungan nitong kompanya. Kaya hindi lang mga babae ang nangangarap sa kanya.... pati ang mga beki na rin...   Well let's get to know the name of this gorgeous man... He is known as the man boasting with abs chiseled to perfection and biceps that pop just enough when flexed will no-doubt can turn our heads.   Hinding-hindi ka mapapalingon sa iba kung siya ang una mong makakasalubong.   He is sexy. He is smart. He is powerful. And he is definitely single! The CEO of Shin Group of Companies, a multi-billion dollar company. And he is Jun Andrew Madrigal Shin! ----------  Bebe Josh’s POV (Inside the elevator)   Today is my birthday, 8th of May 2017, and I think it is my lucky day.   “Sipsip talaga ang pamintang ‘yan!” inis na inis na pagkakasabi ng beki na ka-officemate ko at my back.   “That ugly faggot! At siya pa talaga ang ipinadala ni madam sa office ni Jun Andrew Shin!” sambit din ng inggiterang office mate ko sa aking likuran habang papalabas ako ng elevator. Halatang ako ang pinaparinggan nila dalawa.   “Ugly talaga????” sa aking isip. I hated the word ugly. It was an ugly word.   Nagmadali akong lumabas ng buiding at saka ako sumakay sa Uber Taxi na aking suki sa Mobile App.   Habang nakasakay ako patungong office ni Mr. Jun Andrew Shin sa Makati ay bigla akong napapaisip kung pangit nga ba talaga ako???   “I didn’t think I was ugly....  papaano kaya nila nasasabi na pangit ako??? Hmmmm... Because I am geeky and nerdy??? May itsura naman ako kahit papaano ha... at porke kakaunti lang ang mga kaibigan ko at hindi masyadong nakikihalubilo ay hindi na ako kabilang sa kanilang mga sosyalero at sosyalera??? I’d rather stay inside our house kaysa naman lumabas sa gabi, gumimik, pumunta ng BGC, mag-Laboracay ngayong summer, masabi mo lang na sunod ka sa uso at may class ka??? Haaaay... basta, hindi ako pangit... dahil inuugali lang ang salitang pangit! Hmmpf!” mahina kong buntong hininga’t pagkakabigkas. Napatingin ako sa salamin, at nakita kong napangiti sa akin ang driver. Ang cute na driver. Hehehe. Siya si David at matagal na niya akong suki sa Uber.   “Hindi naman kayo pangit Sir, ang pogi niyo nga...” sabi sa akin ni David.   “Sige na, may tip ka na sa akin mamaya....” ani ko sa kanya.   “Kahit hindi na Sir...” at muli siyang napangiti.   I have silky black hair, Korean style kasi addict rin ako sa K-Pop. Matangos din naman ang ilong ko and I like my eyes because they were hazel brown... hmmmm, at kaya siguro nila ako sinasabihang pangit kasi I am wearing eyeglasses at nerdy ako??? My eyebrows are thick and I love it, bagay sa aking cute eyes, sabi sa akin ni Mama noong nabubuhay pa siya. Haaaay, I wish she was still alive... para may mayroong nagsasabing pogi ako...   Matangkad din naman ako, nasa 5 feet 8 inch tall, kaya masasabi kong super bagay talaga kami ni Kuya... si Jun Andrew Madrigal Shin, ang super duper crush ko na CEO ng Shin Group of Companies... at hindi naman nalalayo ang tangkad nito sa akin dahil I think he is 5 feet 11. Maganda at pantay-pantay ang aking ngipin and they are dazzling white kaya hindi ako mahihiyang ngumiti kay Kuya Jun, mamaya kapag nagkita na kami. Hehehe.   Gym toned ang aking katawan, simula kasi noong bata ako eh patpatin na ang tawag nila sa akin, masyado kasi akong payat before kumpara sa kakambal kong si Jon na mas maganda ang katawan kaysa sa akin, kaya nang magka-trabaho ako eh nagpaganda na rin ako ng katawan. Like Kuya Jun, I have also a twin brother at siya ang mas naunang ipinanganak sa aming dalawa, pero hindi kami identical ngunit hindi na rin nalalayo ang hitsura namin at may pagkakahawig din kaming dalawa, pero aminado ako na mas gwapo ang kambal ko sa akin, at siya na ang habulin. Hahaha. Hindi naman ipinagkait sa amin ang makinis at maputing balat kaya nga itong si Jon ang lingunin sa aming dalawa kapag kaming dalawa ay magkasama. Hmmm, siya nga ba??? Hehehe.   Nang mamatay ang aming Lola na siyang nagpalaki sa amin sa probinsya, we decided to stay here in Metro Manila sa pinapaupahang dorm ng aming Tito Albert, ang kapatid sa Ina ng yumao naming Ama. Ang tiyuhin namin ay isang doctor at mayroon siyang malaking clinic sa Malate. Ang Papa namin is a half Filipino-Japanese ngunit hindi sila nagkatuluyan ng aming Ina, ang pamilya ni Papa ay nasa Japan and we don’t know kung saang sulok ng Japan sila naroon.   We are both 19 na, at18 years old kami ni kambal nang maparito kami sa Maynila. Ako muna ang nagboluntaryong magtrabaho at siya naman itong mag-aaral. Nangako kasi kami kay Lola na kaming dalawa ay magtutulungan. A year ago natanggap ako thru my uncle’s recommendation bilang secretary ng isa sa Junior Vice-President ng Maxx Pharma, ang pinakamalaking pharmaceutical company sa bansa, kaibigan kasi ni uncle ang HR head. Hehehe. Hanggang second year lang ako sa kursong nursing, at si kambal na ang nagpatuloy sa pareho naming kurso sa UST, matataas din kasi marka ng kapatid ko kaya natanggap siya sa university.    ----------   (Bell sound)   Bumukas ang elevator sa ikalabing-walong palapag, at bumungad ang napaka-modernong reception area ng Office of the CEO ng Shin Group of Companies. Mabilis akong naglakad patungo rito. Nakaramdam ako ng excitement at kaba dahil sa wakas makakausap ko na ng pangmatagalan ang pinakahinahangaan kong lalaki sa tanan ng buhay ko na si Kuya Jun. To be continued....