Every Single Bite

Two

THIANA

"RIGHT, that man, that man.... to me... he... he..."

Hindi ko matapos ang nais kong sabihin. My tears started to drip down my face. Niyakap ko ang hubad kong katawan. That crazy man really did it. He raped me.

Patuloy lang ako sa pag iyak nang bumukas ang pinto. Hindi ko ito nilingon dahil sa tingin ko ay ang lalaking iyon din ang pumasok.

Inilapag niya sa kama ang isang pares ng damit at undergarments.

Ayoko siyang makita. Sana lumabas nalang siya.

"Tia..."

Halos lahat ng balahibo ko sa katawan ay nag sitaasan nang marinig ko ang boses niya. I remember how he called me Tia as he molested me. How he enjoyed it while I was begging him to stop.

"Tia, use this for the meantime. Bukas---

"Get out, you monster!" Sigaw ko. Nakayuko parin ako at humahagulgol ng iyak. Imbis na umalis ay umupo ang lalaki.

He snatched my right wrist and forced me to face him.

He gently caressed my cheek and brushed my lips with his thumb. Sinubukan kong umiwas but he held my chin. Hindi madiin ang pagkakahawak niya sa baba ko pero hindi ko ito maiiwas sakanya.

I glared at him.

"You're right, Tia. I'm a monster. Kaya kung ayaw mong maulit ang nangyari kagabi, you better listen to me now or regret later." Then he smirked. Lalo lang nanlisik ang mga mata ko.

Tumayo siya at naglakad patungo sa pinto. Bago niya ikutin ang door knob, he faced me once again.

"By the way, my name's Elyson. You can call me Ely or El. Whichever you prefer." He said then got out.

Kumuyom ang kamao ko sa galit.

What? Kung ayaw kong maulit ang nangyari kagabi? Damn him! Damn him to hell!

Bumaba ang mata ko sa damit na dala niya. Kinuha ko ito at sinuot. Walang kasalanan ang damit at ayoko namang nakatapis ng kumot sa bahay ng halimaw na yun.

But, where am I really?

Kahit hirap ay itinulak ko ang sarili ko patayo. Humawak ako sa pader para makatayo at naglakad patungo sa malaking bintana. Mabuti nalang at hindi ito sobrang layo sa kama. Nasa harapan ng bintana ang isang upuan kaya doon ako umupo. Pagbukas ko ng bintana, sinalubong ako ng malakas na hangin at maliwanag na sinag ng araw.

Wala akong makita kundi puno at halaman nang dumungaw ako sa bintana. Pero sa di kalayuan, nakita ko ang isang ilog.

Nasa gitna ba kami ng gubat?

Hindi familiar saakin ang lugar na ito. i'm sure hindi ito ang gubat sa likod ng villa ng friend ko.

What the hell?

NAGISING ako dahil kumukulo na ang sikmura ko. Sumasakit narin ang likod ko dahil nakaupo akong nakatulog.

Really, I thought it was a dream but sadly, its not. I really got raped and kidnapped by a vampire. How I wish this are all just nightmare.

Sikat na sikat na ang araw. Sa tingin ko'y bandang alas dose o ala una na ng tanghali.

Medyo may lakas narin ang mga binti ko kaya nagawa ko nang tumayo ng walang alalay.

Muli ay kumulo ang tiyan ko.

"Wow. I'm in this kind of predicament pero ang sikmura ko, hindi nagpapatawad." I sighed. If I want to eat, kailangan kong lumabas.

Pero what if hindi ako pakain ng lalaking yun? Sa mga pelikula ba, pinapain nila ang mga kinidnap nila? Argh! I don't know!

*knock knock*

Mabilis na lumingon ako sa pinto. Hindi nagtagal ay pumasok si Elyson. May dala itong tray na sa tingin ko ay may lamang pagkain.

Lumakad siya papunta kama at ibinaba ang dalang tray sa bedside table. Napaatras ako nang lumapit siya saakin.

"Anong kailangan mo?!" Taranta kong tanong nang hawakan niya ako sa braso at marahang hinila paupo sa kama.

Kinilabutan ako sa lamig ng mga kamay niya. Last night, I wasn't able to determine if his hands are cold or not dahil sa sobrang takot at kaba ko. Pero ngayong hawak niya ako, sobrang lamig ng kamay niya.

Matapos niya akong mapaupo sa kama ay tumayo siya ng tuwid sa harapan ko. His crimson eyes are staring right at me. Kinunutan ko siya ng noo.

"What?!" asik ko sakanya. Just by looking at him fills me with anger and hatred.

Tinaasan niya ako ng kilay. Imbis na magsalita ay humalukipkip siya sa harapan ko. He's still looking at me. Para bang sinusuri niya ang buo kong mukha. No, it feels like he's seeing beyond my outer appearance. It's like he's even assessing my soul. Is that possible? Can this monster vampire do that?

"What's so special about you? Why you? I really can't tell." Aniya. He titled his head na parang naguguluhan talaga siya. Lalong kumunot ang noo ko.

This bastard! Ano na naman ang pinagsasasabi niya? What's so special about me? Well I don't know too, you jerk!

I really want to curse at him but I held it in. Baka bigla nalang siyang mag transform kagaya kagabi at kung ano pang gawin niya saakin ulit. I can't win against him.

Hindi ako nagsalita at umiwas lang ng tingin.

"But something is also bothering me. Ano bang hinahanap mo all this years? You're practically combing the whole country looking for something this past years."

I froze. Is he stalking me way before he kidnapped me? Dahan dahan akong lumingon sakanya. Nanlalaki ang mga mata ko. This crazy bastard!

He leaned forward. "What were you looking for, Tia?"

I clenched my fist. I really wanna punch him in the face right now!

Nginisian niya ako nang makita ang nakayukom kong kamao.

"Well, you don't have to tell me right now. Balang araw, malalaman ko rin." Aniya. He stood straight, pointed at the tray he put on the table. "Eat. At this rate, you wont die by this monster's hand but by hunger." aniya.

I just glared at him without saying anything. He once again smirked at me and went out of the room.

Nanghihinang napahiga ako sa kama.

What am I looking for? Right, hindi ko pa nahahanap ang kapatid ko. I can't be held captive here. I still have to look for him.

But how? I can't win against that monster.

*Grumble*

Napapikit ako sa inis nang kumulo na naman ang sikmura ko. f**k! Bakit ba hindi nakikisama ang tiyan ko?!

Buntong hinangang tumayo ako at sinuri ang dalang pagkain ni Elyson. Steak and some juice. Hiniwa ko ang steak. Well done? How did he knew---

I rolled my eyes. Ini-stalk niya pala ako ng ilang taon so di na dapat ako nagtaka na alam niya ang mga gusto ko.

I began eating the steak bago pa kumalam muli ang sikmura ko. After eating, iniwan ko lang ito doon.

"HMM... this is nice."

The bookshelves inside the room have interesting books. It has novels that is fit for my taste. It also have classic literatures.

Currently, I am reading a book that I picked from the shelf.

Why am I reading a book instead of thinking of a way to escape? Well, I already did that.

Paulit ulit akong nag isip kung paano makakatakas pero once I realized that it's impossible, right now, I decided to give up. Darating din ang opportunity.

*knock knock*

Nakarinig ako ng mahinang pagkatok mula sa pinto. Bakit ba siya kumakatok, bahay niya naman to? Don't tell me may manners siya? Pagkatapos ng ginawa niya saakin? Huh!

Mabagal na bumukas ang pinto. Imbis na pumasok, dumungaw lang siya.

"Lalabas lang ako. I have something to do." Aniya. I frowned at him pero nginisian niya lang ako kaya inirapan ko siya.

Bakit siya nag papaalam? Tsk.

Narinig ko ang mahinang pagsara ng pinto. Nung masiguro kong wala na siya, unti unting sumilay ang ngiti sa mga labi ko.

Dumating na ang opportunity.

Sumilip ako sa bintana. Ang bintana kasi ng kwartong ito ay naka tapat sa harapan ng bahay kaya pag may lumabas o pumasok na sa pinto ng bahay dadaan, makikita mula dito sa kwarto.

Naghintay ako ng ilang minuto at nakita kong lumabas nga si Elyson. Ilang minuto pa ang pinalipas ko bago ako lumabas ng kwarto.

Tip toe akong naglakad sa loob ng bahay. May nakita akong pair ng tsinelas sa harap ng pinto. It's a house slippers pero sinuot ko ito at lumabas ng bahay.

Palubog na ang araw. The sky was painted red orange. Wala ako sinayang na oras. Tumakbo ako kung saan tingin ko ang daan palabas.

Diretso lang ako sa pagtakbo.

Ilang minuto pa ay tuluyan nang lumubog ang araw and night came. Natatakot ako dahil nasa gitna ako ng gubat pero nagpatuloy lang ako sa pagtakbo.

Dahil sa dilim ng paligid, hindi ko napansin ang isang malaking ugat na nakaharang sa tinatakbuhan ko.

"Ahh!"

Naramdaman ko ang hapdi sa tuhod at mga braso ko. Nagalusan pa ako. Tumayo ako ulit pero napatigil ako kaagad.

"Grrr.... gr..."

I heard a weird sound. Parang tunog ito ng isang wild animal. The growling sound continued.

Naririnig ko ito mula sa likuran ko. Gustuhin mo mang lumingon ay natatakot ako. I don't know what animal is it and I'm not interested to know.

Papalapit ng papalapit ang tunog ng hayop saakin. I don't know what to do. Kung tatakbo ako, baka mas mabilis pa akong maging dinner niya. Pero kung tatayo lang ako, ganon din.

Fuck! f**k! f**k! Hindi ako sa mamatay sa kamay ng Elyson na yun kundi sa hayop na to. Bakit ba ang malas ko?!

Huminga ako ng malalim. Ipinikit ko ang mata ko. Nang dumilat ulit ako, nasa harapan ko na ang isang malaking wolf. Kulay gray ang fur nito, golden ang mga mata at nagpapaikot ikot saakin.

Ina-assess niya ba kung masarap ako?

Nagsimula ulit lumapit ang wolf. Lalo akong kinakabahan at natatakot ngayong nakikita ko siya. His stares are menacing and fierce.

Bawat abante niya ay umaatras ako. Maybe in that way, mapapahaba pa ang buhay ko.

I guess not!

Kakaatras ko, napatid ulit ako sa ugat kung saan ako napatid kanina! Walang hiyang ugat 'to!

Nakaupo ako habang nakatingin sa papalapit na wolf. Lalong lumakas ang growl niya. Naglalaway pa ito.

Mariin akong napapikit at iniharang ang mga braso ko sa harapan ko nang biglang tumalon papunta saakin ang wolf.

"Hey, Tia. Who told you to take a walk at night?"

Dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko at tumingala. There, I saw Elyson. Hawak niya sa leeg ang wolf na aatake dapat saakin. Nakabukas parin ang bibig nito but it wasn't growling anymore. It's whimpering in pain.

Binalingan ko ng tingin si Elyson. He tilted his head, "Hmm?"

Umiwas ako ng tingin. Nahuli niya akong tumatakas at hindi lang yun, iniligtas pa niya ako sa gustong kumain saakin.