My Unfaithful Husband

CHAPTER 6

2 weeks later...

2 weeks na ang nakakalipas simula nang magusap kami ni Sandra. And today, I'm finally here. Nandito ako sa mansion namin sa New York. Nabigla ang parents ko sa sinabi ko na uuwi ako sakanila. But, pinayagan naman nila ako.

Simula nang magusap kami ni Sandra ay tinulungan niya ako sa mga papeles ko. Nag resign na din ako sa company namin sa Philippines and I already fired my malanding secretary. Nagmakaawa pa siya but I didn't give her a care. Why would I? E nilandi niya ang asawa ko. They doesn't have a clue na alam ko ang tungkol sa relasyon nila tanging kami lang ni Sandra.

Hindi rin ako nag paalam pa sa bahay dahil alam kong makakarating ito kay Tyler. I also changed my sim para hindi niya ako ma-contact. Nilipat ko lahat nang contacts ko dito maliban ang number niya. Ayaw ko. Hindi na din ako nagabala pang magdala nang damit dahil madami naman akong damit dito sa mansion.

Ngayun ay nandito ako sa kama ko at nakahiga habang nagse-cellphone. 2 weeks na akong ganito. Wala akong gana sa lahat nang bagay. I also find some things na iba ang panlasa at pangamoy. Like it taste and smell like suck. I also p**e sometimes. No, not sometimes. Everyday.

Biglang tumunog ang phone ko. Si Sandra ang tumatawag.

"Kumusta na Mika? I'm sorry I didn't call you this past few days. Alam mo na? I'm also busy lalo't nang nagkakaproblema sa kumapanya."

"Its okay Sandra. I also feel likㅡ ahh."

Napahawak ako sa bibig ko nang maramdaman kong masusuka ako. Dali-dali akong pumunta sa banyo at nag suka. Pagkatapos ay nagsepilyo ako. I don't know how many times I brush my teeth?

Pagkatapos ay lumabas na ako at umupo sa sofa dito sa tabi nang kama.

"Girl? Mika? Are you okay? The last time we haved conversation, your vomiting. You know, you need to go to the doctor to find whats wrong with you."

"Sandra, don't worry about me. Iㅡ ahh." Pumunta nanaman ako sa banyo at nagsuka.

"Mika, I don't think your okay? Go to the hospital to know whats wrong with you."

Nagmumug muna ako. Tumingin ako sa salamin. I sigh.

"Sandra, I'm really okay."

"No I insist. Even though I'm here, I will insist. Go to the hospital, NOW."

"But I don't have a mood to go somewhere." Reklamo ko.

"No. Pasama ka kay manang."

I sigh. "Fine."

After nang call namin ay nagasikaso na ako. Nagtooth brush nanaman ako at nag half bath lang ako.

Naka white jeans, black blouse and partner with my black stiletto heel.

Kasama ko si manang na pumunta kami sa malapit na hospital kasama din ang driver dahil hindi ko kayag mag drive. My Mom and Dad is now in their office.

Si manang ay filipino kaya hindi na ako nahirapan pang makitungo sakaniya. Sa totoo lang ay nasa pilipinas siya dati kaso nang magkaroon kami nang bahay dito sa new york ay kinuha siya para hindi kami mahirapan makipag communicate. Nung una di pa siya pumayag dahil may apo siya pero kinalaunan ay pumayag din dahil my parents offer her that her granddaughter will be stayin' with her at ang parents ko na ang bahala sa studies. Ang kanyang apo ay nagaaral sa mamahaling school dito sa New York. Hindi naman nasasayang dahil talagang magaling siya mag english at the same time she's also smart. Malapit nga kami ehh.

"Doc, what is the result?" Tanong ni manang sa doctor nang bumalik na ito galing sa laboratory.

She look at me. I felt nervous. "The patient says that she is 1 and a half week pregnant. Being a pregnant there's nothing wrong with that. That is a sign being pregnant. As of now, I advise that you should be careful and also don't be stress. It's not good for your health and also for the baby. You also need to exercise."

Pagkatapos namin ni manang makausap ang doctor ay pumunta kami sa pharmacy para bumili nang mga vitamins na ni reseta nang doctor.

Ngayon ay pauwi na kami sa bahay. Habang nagbabyahe ay kumakain ako nang pizza. Pang tatlo ko na tong box. Sabi ni manang that its natural for me dahil buntis ako. Uminom muna ako sa lemon juice ko. Nahinto ako sa pagkain nang pizza nang mag vibrate ang phone ko.

A message from my Mom.

From: Mommy

Good Morning Baby. How are you?

Napangiti naman ako.

To: Mommy

Good Morning too Mom. I'm okay. How about you?

From: Mommy

Not feeling well because of the bunch of papers. Okay baby, let's just talk later. I just texted you for what you are feeling. Good bye.

To: Mommy

Good bye Mom.

After kong masend ay sakto naman na nandito na kami sa bahay. Bumaba na ako bitbit ang sling bag ko at ang juice at ang slice nang pizza ko. Yung box nang pizza ay si manang na ang nagdala.

"Manang, akyat na po ako. Magpapahinga lang muna po ako." Sabi ko kay manang nang makarating kami sa sala.

"Ohh!! Sige, iha tawagan na lang kita kapag magtatanghalian na."

"Sige po manang."

"Eto! Hindi ka na ba kakain." Pahabol ni manang tungkol sa pizza.

"Hindi na po manang."

Nilagay ko ang lemon juice ko sa ibabaw nang study table ko. Inubos ko muna ang pizza. Nilagay ko naman ang sling bag ko sa upuan.

Iu-unbutton ko palang ang blouse ko nang mag ring ang phone ko. Dali-dali ko itong kinuha. Si Sandra ang tumatawag.

Umupo ako sa kama. "Hello."

"Hello! How are you? How are the result?" Tanong ni Sandra.

Natigilan ako.

"Hey! Are you still there?"

"Yeah!! I'm just..... I'm...I'm......I'mjustpregnant."

"What? What did you say? I can't understand you? I'm what?"

"Sandra. I'm pregnant." Nakayuko kong sabi.

"Ano? No way? Pano? Pano? Don't tell meㅡ"

"Yes Sandra. May nangyari nung gabing yun. I'm too drunk that night that's why I don't know what I am doing and yes I admit I feel okay not until I saw him kissing my secretary."

"Bakit? Bakit? Hindi mo man lang napansin? Girl? Period? Di mo napansin?"

Napafacepalm ako. "Ohh My Gosh. I didn't notice it."

"Ilang weeks ka na Mika?"

"I'm 1 and a half week pregnant, Sandra."

"Well, we can't do anything about it. Siguro dahil dyan, baka magtino na si Tyler."

"Sana nga."

"Pero Mika? Babalik ka ba dito?"

Natigilan ako."Sandra."

"No matter your decision is. I'll support you."

Na touch ako. "Thank you."

Tyler's POV

"Manang nakita niyo po ba si Mika? Umuwi na po ba siya?" Tanong ko kay manang nung bumalik siya pagkatapos niyang magtapon nang basura.

"Hindi pa iho. Bakit wala pa ba siya?"

Napailing na lang ako. Umupo ako dahil na pagod ako kakalakad back and forth.

Hindi naman ito yung first time na wala siya sa bahay dahil ganito talaga kami. But this time, its different. I feel that there's something undefinable. Basta! Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko. Hindi ko alam. Hindi ko. Hindi ko. Naguguluhan na ako.

Sabi pa nang mga kaopisina namin ay nagresign na ito. Hindi ko maintidihan. Why did she do that? I tried to contact her but she's unable. I tried to catch her thru GPS but she's nowhere to be found. I don't know what to do. She's driving me crazy.

Tumayo ako at pumunta sa kotse ko. I need to go to Sandra's house. Alam kong kay Sandra lang pumupunta si Mika kapag may problema kami.

Sandra's POV

Nandito kami sa sala ni Deigo katatapos lang namin mag dinner at nanunuod lang kami nang television.

Hindi parin maalis sa isipan ko ang tungkol sa pagbubuntis niya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa nasasabi kay Deigo dahil magkaibigan sila ni Tyler and there is a chance na masabi niya ito and I'm sure the life of Mika will be miserable as ever.

Alam ni Deigo ang pagalis ni Mika sa Pilipinas. And thank you hanggang ngayon ay hindi niya parin sinasabi kay Tyler. He's really a trustworthy.

Habang abala kami sa panunuod nang TV ay may bumusina sa labas.

Tumayo ako nang makita ko si manang na palabas. "Ako na po manang."

Kasama ko si Deigo ay lumabas kami. There, we found out that its Tyler standing in front of our house. He looks so frustrated. I wonder if he already know that Mika is not here in the Philippines.

"Sandra, where is my wife?" Kalmado niyang sabi.

Whoah! Wife? Trinato niya bang parang asawa? Hindi diba? Tapos ngayun tatawagin niyang wife? Kapal mukha?

Nakahawak lang si Deigo sa beywang ko. "At bakit mo naman sakin siya hinahanap?" Taas kilay na sabi ko.

Kumunot ang noo niya. "Dahil dito lang naman siya pumupunta kapag may problema siya."

"Then sorry, wala dito ang hinahanap mo."

"Ilabas mo siya Sandra." Nagsimula na siyang lumapit pero hinaharang ni Deigo ang kamay niya.

"Hindi ko siya ilalabas dahil wala akong dapat na ilabas, Tyler." Matigas na aniya.

Tumawa siya nang nakakaloka. "Ako ba'y pinagloloko mo?"

"Huwag mo na siyang hanapin dahil kung gusto ka niyang makita ay dapat bumalik na siya sayo." Sigaw ko.

Lalapit sana siya sakin pero pinigilan siya ni Deigo. "Tama na dre' babae siya, asawa ko siya."

"Bitiwan mo ko." Binitiwan naman ni Deigo ang pagkakahawak niya sa balikat ni Tyler.

"Magpapakita siya kung gusto niya." Sigaw ko ulit.

"Ilabas mo sabi siya." Sigaw ni Tyler.

"Dre' wala dito ang asawa mo. Pwede dre' umalis kana nakakabulabog ka nang ibang kapitbahay. Ayaw namin nang scandalo dito. Umalis ka na lang."

Buti naman at napasunod niya ang kaibigan niya.

Nang makaalis ang kotse ni Tyler ay pumasok na kami.

"Kung gusto magpakita si Mika sakaniya di sana di na lang si Mika umalis." Pumadyak ako sa sahig habang nakaupo dito sa sofa.

Tumabi sakin si Deigo. "Bakit kasi di nalang natin sabihin na nasa New York si Mika."

Tiningnan ko siya. "Deigo, hindi pwedeng malaman ni Tyler na nasa New York si Mika. Hindi maganda ang sitwasyon ni Mika ngayon at pag nalaman ni Tyler yun sigurado akong pupunta at pupuntan niya yun.".Sabi ko.

Mika is pregnant Deigo. You can't understand the situation.

___________________________

RECRUIT OTHER VIEWERS FOR THE FAST UPDATE!