"Let's go," mahinang saad ni Kurt habang dala ang isang back pack.
Kaunti lang ang dinala kong damit dahil marami pa naman ako sa dati kong kwarto.
Dapat ay hindi na niya ako ihahatid ngunit nakiusap siya at pinagbigyan ko na.
Nakiusap din ako sa kanya na kung pwedeng palipasin muna namin ang isang linggo bago niya ako bisitahin sa bahay. Pumayag naman siya kahit kitang-kita ko ang pagtutol sa kanyang mga mata.
Nakarating na kami sa parking lot at pinasakay na niya ako sa kotse.
Alam ng mga magulang ko na babalik muna ako roon. Nagpapasalamat ako na hindi na nila tinanong kung bakit.
Nakatutok lang ang tingin niya sa daan at hindi nagsasalita. Ako naman ay tahimik lang na nagmamasid sa bawat galaw niya.
Hindi ko akalain na darating kami sa puntong ito. Things are surprising. We sho
