“Eira, kahit na malamig dito sa Sagada, di ka pwedeng gumawa ng snowman dito,” matiyaga niyang paliwanag na parang limang taong bata ang kausap niya. “Saka Kankana-ey version ba ang kinakanta mo?”
Humagikgik ito. “Joke ba iyan, Ate? Bekimon version iyon.”
“B-Bekimon?” Saan nga ba niya narinig ang bekimon. Beki.. beki…
“Turo sa akin ng friend ko na bading. Hindi ba cool? Nagustuhan mo ba?”
Cool? Anong cool doon? Binulahaw nito ang pagtatrabaho niya sa pagkanta ng beki song? Gusto sana niyang sermunan ang kapatid pero nakita niya na mukhang aliw na aliw ito sa ginagawa. Sa isang banda, parang ayaw naman niyang mawala ang ngiti sa mga mata nito. Parang di na Eira si Eira kapag nawala ang ningning ng mga mata nito.
Huminga siya ng malalim. “Anong kailangan mo?”
“Gusto ko sanang magkakw
