The Writer's Obsession

Kabanata 5

"Let's go?"

Nabitiwan ni Mauve ang nililinis na kaldero nang marinig ang boses ni Hebrew sa likuran niya. Nahulog ito sa lababo na puno ng tubig kaya nabasa ang damit niya kahit nakasuot ng apron.

Holding her chest, she turned to the man. "Ginulat mo naman ako."

"Oh, I'm sorry." Guilt was painted across Hebrew's face. "I just expect, nakahanda ka na dahil nag-usap tayo na bibili ng mga gamit pagkatapos mag-breakfast."

"Ngayon na ba 'yon?" Bahagyang nataranta si Mauve. "Naku, Hebrew, sorry! Akala ko kasi mamaya pa nang kaunti. Hindi kasi ako sanay na iiwanang marumi ang kusina ko."

"That's okay. Tutulungan na lang kita." Inirolyo ni Hebrew hanggang siko ang mahabang manggas. He stepped towards the sink, however Mauve blocked her.

"Ako na. Ang gara ng suot mo, puting-puti tapos mauulingan lang? Umupo ka na lang muna at mabilis na lang 'to, pangako."

Ang buong akala ni Mauve ay aatras ang binata ngunit mukhang hindi ito nadala ng pagbabanta niya.

"No, Mauve. I insist. Ako na ang gagawa. Umakyat ka na lang at magpalit. Promise, pagbaba mo malinis na rito."

"A-ano, sandali…"

Mauve's protests vanished in the air when Hebrew unabashedly took off his shirt and hung it on the chair. Ilang pulgada lang ang pagitan nila kaya imposibleng makaiwas ang mga mata niya sa tanawin ng maganda nitong pangangatawan. She even sighed when his woody scent filled her nose.

Nag-aalangan man, binigyang daan ni Mauve ang binata sa lababo. Before she knew it, the pots were resting sparkling clean on their rack, so were the other utensils. Ang problema'y naroon pa rin siya at tulalang nakatunghay kay Hebrew.

"Bakit ganiyan ang reaksyon mo?"

"H-ha?" Mabilis na tumingala si Mauve kay Hebrew. "A-anong ibig mong sabihin?"

"Hindi ba maganda ang pagkakalinis ko sa kitchen counter? Bagsak ba ako para sa 'yo?" natatawang tanong ni Hebrew habang nagpupunas ng mga kamay.

"Hindi, ah! Ang totoo nga niyan, parang mas magaling ka pang maglinis sa akin." The gesture looked damn sexy but Mauve resisted to watch Hebrew as he wiped his hands and arms. Inwardly, she scolded herself and gave the man a simple smile. "O, s-sige. Magpapalit lang ako ng damit sa taas."

Hebrew nodded and snatched his shirt on the armrest. "Take your time. Wala naman tayong hinihintay na iba dahil magpapaiwan dito si Lolo." With one smooth move, he put his clothes on. "I'll just wait for you in the car then.

o0o

Hapon na nang bumalik sina Mauve at Hebrew. Si Jim ang nagbukas sa gate ng pub pati sa likuran ng sasakyan nang pumarada na ito.

"Tingnan mo nga naman." Jim was both chuckling and shaking his head as he rested his hands on his waist. "May mga department stores din pala dito sa Canyunez na nagbebenta ng mga ganito."

"Of course, Lolo," Hebrew grinned as he opened the door for Mauve. "Anong akala mo, napag-iiwanan sila ng sibilisasyon? Kung sumama ka lang, iisipin mong nasa Manila ka lang. They have quality stuffs, yet very affordable."

"Talaga? Bakit, kailan ba naging issue sa 'yo ang presyo?"

Pinandilataan ni Hebrew si Jim, bagay na lalong ikinatawa ng matandang alalay. Pero napakunot siya nang mamataan si Mauve. The woman was biting her lower lip as she stared at the things stuck behind the car.

"Bakit, hija? May nakalimutan ba kayong bilhin?"

"Naku, hindi po!" mabilis na salo ni Mauve. Napatingin siya kay Hebrew saka yumuko. "Nahihiya lang naman ako. Kahit mura ang bili mo sa mga baso at pinggan, pakiramdam ko, ang laki pa rin ng nagastos mo para lang mapalitan 'yong mga nabasag."

"There you go again."

Tila natuod si Mauve nang akbayan siya ni Hebrew. Maybe for him, it was nothing and only a friendly act. Pero bakit tila nabuhay ang dugo ng dalaga? This wasn't the first, actually. Dahil habang nasa pamilihan sila, hindi siya binibitiwan ng binata. Kung hindi ito nakahawak sa kanyang kamay, nakaalalay ang kamay nito sa kanyang likod. Araw kasi iyon ng Sabado kaya dagsa ang mga tao sa pamilihan kaya posibleng magkahiwalay sila nang hindi niya namamalayan.

"Mabuti pa magpahinga ka na muna sa taas. Kami na ni Lolo ang magpapasok ng mga gamit sa kusina, okay?"

"H-huh?" Gusto pa sanang sumalungat ni Mauve ngunit tila mahirap tanggihan ang paraan ng pagngiti ni Hebrew sa kanya. "O, sige na nga."

Ilang minuto pa ang nagdaan.

Habang nagpapalit ng pambahay, napasinghap si Mauve nang may kumatok. Nagmadali siyang magsuot ng padyamas saka tiningnan ang sarili sa salamin bago tinakbo ang pinto. Her breath almost stopped when she found him leaning against the door.

"Dinner is ready. Tara na sa baba," pag-aaya ni Hebrew. Pero imbes na bigyan niya ng daan si Mauve, lalo pa itong humarang nang mapasilip sa loob ng kuwarto ng dalaga.

Sinundan ni Mauve ang paningin ng binata. Napangiti siya nang mapansing sa mga libro ito nakatitig. "Mga koleksyon ko 'yan. Pero karamihan galing sa nobelistang si-"

"Malik," bulong ni Hebrew at diretsong pumasok sa silid ni Mauve upang hawakan ang mga libro sa divider.

"Kilala mo pala si Malik?" Bagamat naiilang si Mauve dahil nasa kuwarto niya ang binata, nginitian niya ito lalo na't pansin niyang hawak nito ang isa sa paborito niyang basahin. "Alam mo ba, siya ang paborito kong author?"

"Really?" Hebrew's amused face turned to her.

"Bakit, si Malik din ba ang paborito mong manunulat?" Mauve asked with full of curiosity.

Hebrew took a deep breath. Ibinalik niya ang libro sa divider. "Puwede. Pero hindi lang naman siya ang inspirasyon ko sa pagsusulat.

"Ano pa'ng ginagawa ninyo diyan? Bumaba na kayo at lalamig na ang pagkain," sigaw ni Jim mula sa ibaba ng hagdan

The old man promised to cook for their dinner. As usual, Mauve would protest. Pero ramdam naman niya ang sinseridad ng matanda. For some reason, she felt at ease not just with Hebrew but also with Jim. Matagal na rin siyang hindi nakararanas ng pag-aasikaso ng isang ama kaya siguro magaan din ang loob niya rito.

"Mamaya na tayo magkuwentuhan tungkol sa pagsusulat. Kumain na muna tayo sa ibaba."

Magtatanong pa sana si Mauve ngunit hinila ng binata ang braso niya."Let's go?"

Nabitiwan ni Mauve ang nililinis na kaldero nang marinig ang boses ni Hebrew sa likuran niya. Nahulog ito sa lababo na puno ng tubig kaya nabasa ang damit niya kahit nakasuot ng apron.

Holding her chest, she turned to the man. "Ginulat mo naman ako."

"Oh, I'm sorry." Guilt was painted across Hebrew's face. "I just expect, nakahanda ka na dahil nag-usap tayo na bibili ng mga gamit pagkatapos mag-breakfast."

"Ngayon na ba 'yon?" Bahagyang nataranta si Mauve. "Naku, Hebrew, sorry! Akala ko kasi mamaya pa nang kaunti. Hindi kasi ako sanay na iiwanang marumi ang kusina ko."

"That's okay. Tutulungan na lang kita." Inirolyo ni Hebrew hanggang siko ang mahabang manggas. He stepped towards the sink, however Mauve blocked her.

"Ako na. Ang gara ng suot mo, puting-puti tapos mauulingan lang? Umupo ka na lang muna at mabilis na lang 'to, pangako."

Ang buong akala ni Mauve ay aatras ang binata ngunit mukhang hindi ito nadala ng pagbabanta niya.

"No, Mauve. I insist. Ako na ang gagawa. Umakyat ka na lang at magpalit. Promise, pagbaba mo malinis na rito."

"A-ano, sandali…"

Mauve's protests vanished in the air when Hebrew unabashedly took off his shirt and hung it on the chair. Ilang pulgada lang ang pagitan nila kaya imposibleng makaiwas ang mga mata niya sa tanawin ng maganda nitong pangangatawan. She even sighed when his woody scent filled her nose.

Nag-aalangan man, binigyang daan ni Mauve ang binata sa lababo. Before she knew it, the pots were resting sparkling clean on their rack, so were the other utensils. Ang problema'y naroon pa rin siya at tulalang nakatunghay kay Hebrew.

"Bakit ganiyan ang reaksyon mo?"

"H-ha?" Mabilis na tumingala si Mauve kay Hebrew. "A-anong ibig mong sabihin?"

"Hindi ba maganda ang pagkakalinis ko sa kitchen counter? Bagsak ba ako para sa 'yo?" natatawang tanong ni Hebrew habang nagpupunas ng mga kamay.

"Hindi, ah! Ang totoo nga niyan, parang mas magaling ka pang maglinis sa akin." The gesture looked damn sexy but Mauve resisted to watch Hebrew as he wiped his hands and arms. Inwardly, she scolded herself and gave the man a simple smile. "O, s-sige. Magpapalit lang ako ng damit sa taas."

Hebrew nodded and snatched his shirt on the armrest. "Take your time. Wala naman tayong hinihintay na iba dahil magpapaiwan dito si Lolo." With one smooth move, he put his clothes on. "I'll just wait for you in the car then.

o0o

Hapon na nang bumalik sina Mauve at Hebrew. Si Jim ang nagbukas sa gate ng pub pati sa likuran ng sasakyan nang pumarada na ito.

"Tingnan mo nga naman." Jim was both chuckling and shaking his head as he rested his hands on his waist. "May mga department stores din pala dito sa Canyunez na nagbebenta ng mga ganito."

"Of course, Lolo," Hebrew grinned as he opened the door for Mauve. "Anong akala mo, napag-iiwanan sila ng sibilisasyon? Kung sumama ka lang, iisipin mong nasa Manila ka lang. They have quality stuffs, yet very affordable."

"Talaga? Bakit, kailan ba naging issue sa 'yo ang presyo?"

Pinandilatan ni Hebrew si Jim, bagay na lalong ikinatawa ng matandang alalay. Pero napakunot siya nang mamataan si Mauve. The woman was biting her lower lip as she stared at the things stuck behind the car.

"Bakit, hija? May nakalimutan ba kayong bilhin?"

"Naku, hindi po!" mabilis na salo ni Mauve. Napatingin siya kay Hebrew saka yumuko. "Nahihiya lang naman ako. Kahit mura ang bili mo sa mga baso at pinggan, pakiramdam ko, ang laki pa rin ng nagastos mo para lang mapalitan 'yong mga nabasag."

"There you go again."

Tila natuod si Mauve nang akbayan siya ni Hebrew. Maybe for him, it was nothing and only a friendly act. Pero bakit tila nabuhay ang dugo ng dalaga? This wasn't the first, actually. Dahil habang nasa pamilihan sila, hindi siya binibitiwan ng binata. Kung hindi ito nakahawak sa kanyang kamay, nakaalalay ang kamay nito sa kanyang likod. Araw kasi iyon ng Sabado kaya dagsa ang mga tao sa pamilihan kaya posibleng magkahiwalay sila nang hindi niya namamalayan.

"Mabuti pa magpahinga ka na muna sa taas. Kami na ni Lolo ang magpapasok ng mga gamit sa kusina, okay?"

"H-huh?" Gusto pa sanang sumalungat ni Mauve ngunit tila mahirap tanggihan ang paraan ng pagngiti ni Hebrew sa kanya. "O, sige na nga."

Ilang minuto pa ang nagdaan.

Habang nagpapalit ng pambahay, napasinghap si Mauve nang may kumatok. Nagmadali siyang magsuot ng pajamas saka tiningnan ang sarili sa salamin bago tinakbo ang pinto. Her breath almost stopped when she found him leaning against the door.

"Dinner is ready. Tara na sa baba," pag-aaya ni Hebrew. Pero imbes na bigyan niya ng daan si Mauve, lalo pa itong humarang nang mapasilip sa loob ng kuwarto ng dalaga.

Sinundan ni Mauve ang paningin ng binata. Napangiti siya nang mapansing sa mga libro ito nakatitig. "Mga koleksyon ko 'yan. Pero karamihan galing sa nobelistang si—"

"Malik," bulong ni Hebrew at diretsong pumasok sa silid ni Mauve upang hawakan ang mga libro sa divider.

"Kilala mo pala si Malik?" Bagamat naiilang si Mauve dahil nasa kuwarto niya ang binata, nginitian niya ito lalo na't pansin niyang hawak nito ang isa sa paborito niyang basahin. "Alam mo ba, siya ang paborito kong author?"

"Really?" Hebrew's amused face turned to her.

"Bakit, si Malik din ba ang paborito mong manunulat?" Mauve asked with full of curiosity.

Hebrew took a deep breath. Ibinalik niya ang libro sa divider. "Pwede. Pero hindi lang naman siya ang inspirasyon ko sa pagsusulat.

"Ano pa'ng ginagawa ninyo diyan? Bumaba na kayo at lalamig na ang pagkain," sigaw ni Jim mula sa ibaba ng hagdan

The old man promised to cook for their dinner. As usual, Mauve would protest. Pero ramdam naman niya ang sinseridad ng matanda. For some reason, she felt at ease not just with Hebrew but also with Jim. Matagal na rin siyang hindi nakararanas ng pag-aasikaso ng isang ama kaya siguro magaan din ang loob niya rito.

"Mamaya na tayo magkuwentuhan tungkol sa pagsusulat. Kumain na muna tayo sa ibaba."

Magtatanong pa sana si Mauve ngunit hinila ng binata ang braso niya.