"Axel!" sigaw ko na halos dumagundong ang boses ko sa apat na sulok ng conference room.
Kulang na lang ay maputol ang litid sa leeg at noo ko sa sobrang galit, masyado nang nagdidilim ang paningin ko kaya walang paatubiling kinalampag ko ang pahabang lamesa.
Lahat sila ay nagulantang sa biglaan kong pagsabog, hindi na alintana sa akin kung ano man ang itsura ko ngayon. Bahala nang magmukhang tanga, para saan pa't nauna na nilang husgahan ang buo kong pagkatao.
"Hindi iyan totoo!" muling bulyaw ko, "Axel, bawiin mo 'yang sinabi mo!"
Kamuntikan ko nang hablutin ang kwelyo ng suot niyang polo shirt, kung hindi lang ito mabilis na tumayo upang pakalmahin ako pero f**k! Padarag kong initsa ang kamay niyang nakahawak sa akin.
Sino siya sa tingin nito para hawakan ako? Alam ko na itong ginag
