Aishiteru A promise to be made

Chapter 1 Walang duda grabe napaguwapo talaga niya....may nabubuhay pa palang kasing guwapo niya noong kapanahunan nila hehe!kinikilig na sambit ng assistant nurse na si Lucila sa larawang nasa picture frame ng lamesa. May kasama itong babae na nahahawig sa boss niya o malamang ay ito nga ang amo niya. Base sa nasa larawan mukhang mahal na mahal ng mga ito ang isa't-isa. Di tulad ng buhay pag-ibig niya na masalimuot dahil hindi sila magkasundo ng boyfriend niyang si Bryan. Pero imposible kausap niya sa sarili. Pag-aari ito ng kanyang amo ang director ng ospital kung saan siya nagtratrabaho.Dumaan siya sa bahay nito para ibigay ang ilang importanteng dokumento.Day off niya ngayon kaya sumaglit lang siya rito para ibigay ang naiwan nitong mga papeles kahapon. O Lucila your here.... Nagulat siya ng magsalita ito sa kanyang likuran. Hay opo!nagulat naman ako sa'yo mam....hawak niya ang dibdib dahil sa pagkagulat. Sinilip nito ang tinitigan niya.Ngumiti ito ng makita ang larawan. Kanina mo pa tinitigan ang lumang pictures diyan puna nito. Hehe na curious lang po ako kung sino sila hehe..... Sila ba..... Nakakabinging ingay ang maririnig sa buong paligid habang walang habas sa pagpapaputok ng kanyon ang mga bagong mananakop. Kaliwa't kanan ang mga hiyawan at panaghoy saan mang dako. Nakakapanindig balahibo at saan mang dako ay may nagaganap na pagpaslang at labanan. Nanang sasama po ako sa inyo!matigas niyang sabi sa mga magulang. Huwag matigas ang iyong ulo....sundin mo ang bilin namin sa iyo! Nais mo bang maging alipin ka ng kahayupan ng mga dayuhang iyan?!sumama ka sa mga lilikas na kadalagahah habang may panahon pa!wika ng ama. Sige na Aurora!sumunod ka sa bilin ng ating mga magulang!wika ng kuya Aurelio niya. Sumakay siya karitela na maghahatid sa kanila sa isang ligtas na lugar.Ang kababaihan lalo na ang mga kadalagahan ay nanganganib na maging taga-aliw ng mga mararahas na hapon. Kumaway ang kanyang mga magulang at kuyang si Aurelio habang paalis ang kanilang sinasakyan. Sa payapa at payak na pamumuhay nila sa kanilang bayang sinilanganan ay isa nanamang mananakop ang dumating. Nagambala ang kanilang tahimik na pamumuhay. Pinunas niya ang mga luha dahil ayaw niyang magpakita ng kahinaan sa iba. Tuluyan na siyang napalayo sa mga magulang. Siya si Aurora Asuncion at kahit kelan ay hindi matitinag sa kahit anong panganib. Mahabagin!nandiyan na ang mga hapones!nagsigawan ang mga kadalagahan at nagkanya-kanyang baba mula sa kalesa upang tumakas sa mga sundalong hapon. Nagpalinga siya at nanlaki ang mga mata ng makita ang hukbo ng mga ito patungo sa kinaroroonan nila.Maliksing nagsipanaog ang mga ito at kanya-kanyang habol sa mga kababaihang tumalilis na ng takbo. Ano pa't naririto ka pa Aurora!magmadali ka at baka mahuli ka pa!wika ni Mang Estong. Sige po mang Estong mag-iingat po kayo ...agad siyang bumaba habang nakataas ng bahagya ang bestidang suot . Aruuuy ko po....!magmadali siya sa pagtakbo at baka abutan siya ng mga ito. Pakawalan niyo ako maawa kayo sa akin! Dinig niyang sigaw ng isang dalaga.Natigil siya sa pagtakbo at tila nakonsensyang iwan ito. Dali-dali niyang binalikan ang isang kasamahan. Suteki na!sigaw ng isang sundalong hapon habang walang awang kinakaladkad ang babae. Hey stop ......!itigil niyo yan!sigaw niya sa mga ito. Napalingon ang mga ito sa kanya. Anatawa daredesuka?tanong ng mga ito habang panay nakangisi. Anatawa.....?!madi kayo matarusan mabalin kadi english yo apo?!nakapamewang niyang sabi. They are laughing while staring at her. Anong nakakatkatawa?set her free! Who do you think you are to tell us what to do? Filipina are not your slaves!this is our nation go back to where you belong to your country! Pinagtawanan lang siya ng mga ito. W-w-wait!!!she stop them when they pointed their guns towards her. She needs to do something...Kung hindi ay mapapahamak silang pareho. Ahhh teka papaano ba to?!Nawala ka na ba sa sarili mo Aurora at bumalik ka pa!sermon niya sa sarili. Ang dalagang bihag ng mga sundalo ay sinamantala ang pagkakataon habang nakikipag-usap siya sa mga ito ay bigla itong tumalilis ng takbo. Dahil sa ginawa nito ay walang awa siyang binaril ng isa mga hapon na naging dahilan ng maaga nitong kamatayan. Hindi.....b-bakit....bakit niyo ginawa iyon?!tumulo ang kanyang mga luha at napalupasay sa lupa dahil sa matinding hinagpis. Dinampot siya ng mga ito upang dalhin sa kanilang kampo. Ano na ang aking gagawin?iligtas niyo po ako sa kapahamakan. Bigla niyang naisip ang mga magulang at kapatid.Nais pa niyang makasama ang mga ito subalit sa kalagayan ngayon ng kanilang bayan mukhang matatagalan pa o walang kasiguruhan. Habang lulan ng sasakyan ay nag-isip siya ng paraan kung paano makakatakas sa mga ito.Inipon niya ang lahat ng lakas ng loob at itinulak ang katabi.Sabay silang nahulog mula sa sasakyan. Kuso on'na!galit na sigaw nito ng mahulog sila.Mukhang napilayan ang tampalasang hapon .Masakit ang kanyang balakang dahil sa pagbagsak subalit pinilit niyang tumayo ng makitang huminto ang jeep ng mga ito. Diyos ko Aurora madali ka at tiyak na panganib ang kakaharapin mo oras na mahuli ka nilang muli! Sinikap niyang makalayo sa mga ito.Tinugis siya at sa hindi inaasahan pangyayari ay nabunggo siya ng isa pang jeep.Bumagsak siyang duguan at nanghihina. Bago siya nawalan ng malay ay nasilayan niya ang paglapit ng sakay nito.Huling natandaan niya ay ang mga mata nitong kasing-lamig ng yelo at ang mga kilay nitong salubong,matiim at tagos sa kaluluwa kung tumitig. Wake up lady.....tinapik nito ang kanyang mamula-mulang pisngi. Ako ba ay nasa langit na?ano't may isang matipuno at napakagandang lalaki sa aking balintataw? Aurora napakahalay mo nasa gitna ka ng panganib subalit napakadumi ng isip mo!kastigo niya sa sarili. Lumapit ang lalaki at naramdaman niya ang paglutang sa hangin ng kanlungin siya nito sa mga bisig. Tuluyan na siyang nawalan ng ulirat.Kayo na po ang bahala sa akin.... What is your plan about that woman?why you didn't kill her? It's mine alone....do I have to tell you everything...?your not my parents it's my life though....he answered. I'm just worried about you.....what if this woman will be the caused of many disasters?Don't give a soft heart nor never trust your enemy Sinitchi. I will take the responsibility about her... Watashi wa anata ni keikoku shimashita. Doumo arigato.....he said to Azuka. He look at the unconscious woman in the bed. He was confused why he took this woman into his house. This woman caught his attention.She sleep like an angel.She is definitely an angel.Though she's just a plain and simple woman she had the aura that took his sight. He already decided what to do with her. Sleep well woman he whispered as he the blanket to cover her. He took another glance at her as he walk outside the room. He was twenty seven years old and a young officer of the Japanese troops who came here in the Philippines.His country wants to expands its influence in southeast Asia that's why they are here. Though he was a high rank officer he never used his powers nor position to do such f*****g things just like what his fellow soldiers did. He was against it....but still he had the iron hands to ruled all over. If anyone wants doesn't want to obey his rules he gave them a hard punishments weather your a Japanese or Filipino. His mission was to served his country and his willing to die for it's sake. He left her and went to see the battlefield. They are still chasing to those doesn't want to give their loyalty and against to their country.