Chapter 5
Maaga pa lang ay mulat na ang mga mata niya.Agad siyang bumangon para maghilamos ng mukha.
Si Divina ay nasa kasarapan pa ng panaginip at tulog na tulog pa.
Pinakiramdaman niya ang paligid at inawang ang pintuan.Siguro ay maaga nanamang umalis ang amo.
Dahan-dahan siyang lumabas upang magpakulo ng mainit na tubig.
Nais niyang humigop ng mainit na kape.
Agad siyang nagtungo Sa kusina habang umaawit pa.Nasasabik siyang magtungo sa bayan dahil naiinip na rin siya rito.
Halos mag-dadalawang linggo na siya rito.
Nakapikit pa ang kanyang mga mata habang umaawit ng di sinasadyang bumangga siya sa malapad na dibdib ng kung sino man.
Nauntog ang noo niya kaya nasapo niya ito ng wala sa oras.Pagmulat niya ng mga mata ay napaawang ang mga labi niya dahil nasa harapan niya ang taong iniiwasan.Si Sinitchi na matamang nakatitig sa kanya.
Salubong nanaman ang mga kilay nito at hindi maipinta ang guwapong pagmumukha nito.
Ah ......araay........!ang noo ko...nagkunwari siyang nasaktan sa pagkabangga sa binata.
You bump into me then you pretend to be hurt?Sa wakas ay muli niyang narinig ang tinig nito.
Tumingin siya rito at tinaasan ito ng kilay sabay ayos sa bestidang suot.
Ahem....!sorry I didn't notice your here.
Namula at uminit ang kanyang pisngi ng ng maalala ang mainit na tagpo sa pagitan nilang dalawa.
Nilampasan siya nito at tuloy-tuloy na pumasok sa loob ng silid nito.
Sungit!Tunay ngang ngang di matatawaran ang angking kagaguwapuhan ng isang to subalit saksakan naman ng kasungitan bubulong-bulong na sambit niya habang sinisimulang salinan ng tubig ang pakuluan ng tubig.
Sinitchi sit on his bed.He chuckled and annoyed.That woman always getting into his nerves.
How many days did he tried to avoid her.He can't forget what happen between them.Her soft and warmth lips ang her eyes that always shines even when she's mad.
Damn she's too young for him.Maybe she's just sixteen to eighteen years old only!
Kanina pa siya hindi mapakali sa kusina.Lumingon siya sa nakapinid na pinto ng kanilang amo.Mukhang wala itong balak na umalis ngayon.
Nakapagpa-init na rin siya ng tubig at kasalukuyang humihigop ng kape habang naghahanda ng kanilang almusal.
O maaga ka atang nagising?tanong ni Divina.
Oo manang sabik na akong lumabas at gumala sa bayan magbabakasakali akong makakita ng kakila doon at ng malaman ko Kung kumusta na sila.Nag-aalala na po ako sa kanila.
Makikita ang lungkot sa kanyang mata ng maalala ang magulang at kapatid.
Hindi niya namalayang tumulo na pala ang luha sa kanyang mga mata.
Aurora.....hinagod ni Divina ang kanyang likod upang kahit paano ay gumaan ang kanyang pakiramdam.
Ganon ba?hala sige ihanda na natin ang almusal at kumain na rin tayo at ng makaalis na tayo sagot nito.
Sinitchi was there at the door and he heard everything.Weird but he felt hurt when he saw her cry.
He understand her.She wants to know if her family are in good condition.
He can see the loneliness in her eyes.
He take a deep sigh.He quickly went back to his room when he heard a footsteps coming from the kitchen.
He acted strange just because of this woman.
His ex-girlfriend cheated on him before their marriage a year ago.He was broken hearted that time and his wound remains in his heart until now.That's why he distance himself from women.
And now he still have a trouble with another woman.
Pagkatapos nilang mag-almusal ay inutusan siya ni Divina na katukin ang amo nila para kunin ang pinagkainan sa kwarto nito.
Ito ang naghatid ng pagkain nito kanina.
Medyo alanganin at nag-aalangan siya ngunit hindi naman siya maaaring tumanggi.
Huminga muna siya ng malalim bago kumatok.
Natigil sa hangin ang kamay niya sa pangatlong pagkatok ng biglang bumukas ang pinto at mukha ng binatang banyaga ang bumungad.
Bigla ang pagbilis ng t***k ng kanyang puso at tila napako nanaman siya sa kinatatayuan.Hindi niya maalis ang paningin sa binata.
Done staring at me lady?tanong nito kaya bigla siyang natauhan.
Ah.....can I get the dishes?tanong niya rito.
He nod and let her in.Ramdam niya ang pagsunod ng paningin nito sa kanya.
Agad niyang kinuha ang pinagkainan nito at walang salitang namutawi sa kanilang mga bibig.Bahagya pa siyang yumuko ng lumabas sa silid nito.
Nakagayak na sila at palabas na ng kabahayan ng makita niya ang kanilang amo sa jeep nito.Tila napagkit nanaman siya pagkakita rito.Napagkaguwapo nito sa suot na itim na jacket at puting t shirt na hapit sa katawan nito.
Hoy Aurora anong nangyayari sa'yo?tanong ni Divina.
Ah eh....wala ate sagot niya.
Ihahatid tayo ng amo natin wika nito na siyang ikinagulat niya.Napalingon siya kay Divina.
Tignan mo ang amo natin kung paano ka niya titigan....Sa palagay ko Aurora may pagtatangi sa'yo ang amo natin bulong nito.
Hay manang hindi po magandang biro yan sagot niya.
O siya halika na at isasabay daw tayo patungong bayan wika ni Divina.
Ho...?k-ksama natin siya?tanong niya.
Oo ano ka ba kesa naman sumakay pa tayo sa kalesa mas mainam ng sa jeep ng amo natin bulong nito.
As he watched her walk he can't takes his off to her.She's beautiful in her white dress and her soft and long black hair freely blown by the wind.She's wearing a flat sandal
Hindi niya namalayan ang paglapit ng dalawang babae sa harapan niya.
M-master?excuse me master?Divina call his name and he came back to his senses.
Oh I'm sorry.....he waited for them to get in.He was silent the whole ride.Only Aurora and Divina talk to each other with their language.
When they reach the town he drop them saying he will come back to take them.
He gave them money to buy a needs from the house.Then he left.
Actually he's not planning to go anywhere.When he find out that they will going to town he decided to go with them.
Sandali lang Aurora hintayin mo ako sandali rito paalam ni Divina.
Saan ka pupunta ate?tanong niya rito.
May kakausapin lang akong tao sagot nito.
Naiwan siya sandali at nilibang na lang ang sarili sa pagtingin-tingin ng mga palamuti sa buhok.
Nais man niyang bumili ay kailangan niyang tipirin ang salapi na bigay ng mga magulang.
Nakaramdam siyang muli ng kalungkutan pagkaalala sa mga magulang at kapatid.
Aurora?lumingon siya sa may-ari ng tinig.
Mang Estong?!kayo nga!tuwang-tuwang sabi niya.
Aurora ikaw nga!naluluhang sabi nito.Isa ito sa kanilang kapit-bahay sa kanilang nayon.
Mang Estong ang inay at itay at si kuya baka may balita po kayo?tanong niya rito.
Yumuko ito at tila nalungkot sabay tingin sa kanya.
Hija tatagan mo ang iyong loob.
Sinalakay ng matinding kaba ang kanyang dibdib.
A-ano ho ba yon mang Estong?,
Karamihan sa mga lumikas sa atin ay napaslang ng mga hapon sa daan.Wala kaming balita kung may mabuhay sa mga kanyon natin.
Hindi niya matanggap ang nalamang balita at tuluyang bimigay ang kanyang mga tuhod kasabay pagbagsak niya sa lupa at pagdilim ng kanyang paningin.