His Broken Possession

Chapter 3

Chapter 3: The Contract

•••••

This was something I have been always afraid of. Yes because I have never let my guard down to a man before. He was the first guy who made me break the rule I created.

I've always been reserved. I make out. I flirt. But I never let men have their way to take me. There was a limit to my actions.

But when he touched me, when his lips crashed to mine, when his body covered mine, I lost all the control I had.

And that is very scary. Kasi hindi naman ako marupok pagdating sa mga lalake! But I let him push his huge c**k inside me!

Hindi ba iyon karupukan?!

Kahit lasing ako nung gabing iyon! That doesn't change the fact that I let him penetrate my hole!

Nakakainis!

Pilit kong pinalakas ang isip ko lalo na nang makalapit siya sa akin. Ang pamilyar na amoy niya ay nanuot sa ilong ko. Ang sarap amuyin, buwiset!

Iwinaksi ko ang pumapasok na kalandian sa isip ko. Then I instead tried concentrating on his face who's looking at me with his dark hooded eyes.

Serious but hot.

Labis man ang pagpupuri ko sa kagandahang lalaki niya, di ko lubos maisip kung bakit siya nandito sa bahay ng mga magulang ko. Ano ang ginagawa niya dito? Ano ang sadya niya?

Marahil ay negosyo?

I don't get the point why he is here. At dito ko pa talaga makikita ang lalaking naka-una sa akin! Unbelievable.

Pigil hininga ako nang makitang bumaba ang tingin niya sa labi ko.

It took me pulling out more strength to remain calm. "Who are you?" Iyan mismo ang unang lumabas sa bibig ko. Kusa na lang tumakas sa dila ko.

He didn't answer.

Sa naaalala ko, hindi naman siya pipi. At sa naaalala ko rin, nakipagtalik ako sa kanya nang hindi nalalaman ang pangalan niya. Hanggang ngayon, di ko siya kilala.

Tinignan ko siya ng masama. Ang ayoko sa lahat ay 'yung hindi sumasagot kapag kinakausap ko. Ayokong nagsasayang ng laway.

"Kung hindi ka magsasalita, tumabi ka jan. Huwag kang humarang sa daan" pinaandar ko na naman ang katarayan ko.

Huminga ako ng malalim nang hindi siya tumabi. He was just staring at me while standing straight in front of me. Kaya naman umingos ako. Of course, with poise! Tsaka ako naglakad palampas sa kanya.

Kaya lang, hindi pa ako nakakalayo nang isang kamay ang pumigil sa akin. Hinawakan niya ako sa palpusuhan.

Bigla ay bumilis ang t***k ng puso ko. Minurahan ko tuloy ito.

Nahihibang na ata itong puso ko! Gaguhan ba?

I turned and glared at him. "Don't touch me" nagbabantang saad ko. But that didn't seem to scare him. He didn't even budge for the slightest.

"You're too conservative. Last time I remember, you like it when I touch you"

Tila nabuhayan ng loob ang dragon na nasa loob ko. Bigla ay tinamaan ako ng inis sa di ko malamang dahilan. Kulang na lang umusok ang ilong ko!

Oh.. so hindi rin pala niya nakakalimutan.

How exciting! Insert the sarcasm.

May namuong kung anong kasiyahan sa kalooban ko. Pero guni-guni ko lang siguro iyon. Syempre! Hindi ako masaya.

Binigyan ko siya ng isang nakakamatay na tingin. "As you said, it was last time. Now get your filthy hands off of me"

He still didn't. Mas lalo lang dumiin ang pagkakahawak niya sa kamay ko. I grimaced.

"Filthy huh? I don't think that's the right term, Althea" nanghahamong sumbat niya.

My name rolled out his tongue sexily. The memory of him saying my name while he pounded me came crashing back in my head. Uminit ang pisngi ko.

Tanginang karupukan!

Tsaka paki-explain nga kung bakit ang ganda ganda ng pangalan ko kapag siya ang nagsasabi?!

Asan ang hustisya don?

Puwersahang hinila ko pabalik ang kamay ko. I succeded, thank goodness! Iba kasi ang pakiramdam ng pagkakalapat ng balat niya sa balat ko. It felt like electricity was travelling my system.

I refuse to believe that it is because of his touch.

"Yeah. Tingin ko din. Then let me rephrase it. What a disgusting nasty hand you got there" Maarteng sabi ko sa kanya.

A dark smirk made its way on his lips.

Nahigit ko ang hininga ko.

"You're saying that to the finger that made you c*m" walang buhay niyang sabi na siyang ikinalaki ng mga mata ko.

He said it like it's nothing!

Mapurol din pala ang dila ng isang 'to.

Kulang na lang ay patayin ko siya sa mga tingin ko. Kung nakakamatay lang talaga ang tingin, nasa kabaong na siya ngayon mismo! "Bastos!" Sigaw ko sa kanya.

He just smirked dangerously. He eyed me with that different look I cannot name.

"Thea!" I quickly averted my gave to where the voice came from. Doon nakita ko si mama na nakatayo sa may pintuan. Her eyes moved to the man in front of me who's aura is screaming for danger and sexiness.

My mother threw me a suspicious look. Gusto ko tuloy mapairap. Nanghuhusga na naman. "Your guest is just about to leave Ma" matabang kong imporma sa kanya.

When I looked at the guy. He's still staring at me. Not minding my mother at the door.

"I'll see you soon" he muttered lowly. I took hint of the playful smirk on his lips.

Sinamaan ko siya ng tingin. "Soon mo mukha mo! Hinding hindi mo na ako makikita, pisti ka" pagmumura ko sa kanya.

Kaya lang imbis na magalit siya gaya ng inaasam ko, napataas ang kilay ko nang maramdaman ang marahang pagpisil niya sa palpusuhan ko na hawak niya tsaka niya ako binitawan.

My body instantly complained about the lost of contact.

Baliw na nga ang katawan ko. Ang landi e!

"Feisty" saad niya at tumango tango. Ang malalalim na mga mata niya ay tutok na tutok sa bawat galaw ko.

He looks like a dangerous man. A man who I should not trust, ever.

Hindi na ako nagkomento pa at naglakad na palayo sa kanya.

It wasn't long when I heard the screeching of a car. Air filled my lungs when I realized that he finally left. Doon ko lang napagtanto na pinipigilan ko pala ang paghinga ko.

"Finally, you decided to show up" I mentally smiled bitterly to how venomous my mother's tone was. "Akala ko habang buhay ka na lang magtatago na parang daga para lang takasan ang kasal mo kay Blane" nanunuya pa ang boses niya.

Ngumiti lang ako ng matamis. "Hi Ma. Good to see you again" I took a step forward and kissed her on the cheek. Iniwas niya ito.

My heart broke again. It feels like it is being pounded by a hammer again and again.

Pero sanay na dapat ako sa ganitong sakit diba? Sakit na dulot mismo ng sarili kong mga magulang. Hindi na bago ito.

Ngumisi ako para itago ang tunay kong nararamdaman. "Kaya nga nandito ako para kausapin kayo. We need to talk, ma"

She ignored me and insted opened the door while motioning me to go inside. Sinunod ko na ng walang pag-aalinlangan. Mas mabuti nang maka-usap ko agad sila ng masinsinan nang matapos na ito ng mas maaga.

Taking this as a burden will only make me vulnerable. Kaya ituturing ko na ang na hamon itong pakikipag-usap ko sa mga magulang ko. A challenge that I would gladly take. To free myself from the cage they are pushing me at.

"We are not asking you, Thea. This is an order. Pakakasalan mo si Blane sa ayaw at sa gusto mo. He's been courting you since high school and until now you're not giving him a chance!" Lumakas ang boses ni Papa.

"Pa, huminahon po kayo. Your heart is sensitive. You have to take note of that"

"Shut up!" Galit niyang bulyaw.

Pumikit ako. I want to be mad at them. I really want to. Pero hindi mapapalitan ng galit ko ang katotohanan na sila ang bumuhay sa akin. Pinakain nila ako. Binihisan. Tinuruang rumespeto sa mga nakakatanda. And I am thankful for that.

Kahit kadalasan ay sila ang nagdedesisyon para sa akin, malaki pa rin ang pasasalamat ko sa kanila.

But letting them choose the man I would spend the rest of my life with? I can't let them. It should be my decision. Forcing me who I should live is just out of the line. Pinapamigay nila ako sa taong hindi ko naman mahal.

"Pa hindi ko po mahal si Blane. Hindi ko siya pakakasalan dahil alam ko na hindi ako sasaya sa piling niya. I do not love him"

Napaigtad ako nang ibagsak ni papa ang baso niya sa lamesa. Nabasag ito. "Althea! Huwag matigas ang ulo!" Sikmat sa akin ni mama. Mabilis niyang dinaluhan si Papa.

I tried to swallow hard. My body is trembling. Pero hindi ako magpapatinag.

"Tito?"

Bumaling ang tingin ko sa gilid nang marinig ang boses na iyon. Blane was looking directly at me. Confusion was written all over his face.

Pagtingin ko kay Papa, natahimik siya. "Ah you're here, Blane. Mabuti at nakarating ka para mapag-usapan na natin ang kasalan niyo ng anak ko"

I looked at my father with disbelief. Nahihibang na ba talaga siya?

"Papa I said no" matigas kong sabi. "A marriage between me and Blane will never happen"

I may look like the villain here but I don't care. Because marriage is not a joke to me. Hindi ako pakakasal sa taong gagamitin lang ng mga magulang ko para sa pera nito.

Kita ko ang galit na namutawi sa mukha ni Papa. Mas naging mabagsik ang tingin niya sa akin. "Althea you do not have a word with this"

Suminghap ako. "Yes I do! Because I'm the one you are pushing to the man that I do not love! I rightfully have a word with this!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko.

Kahit pala tatagan ko ang sarili ko, pamilya pa rin ang magpapahina sa akin. I let my tears fall down.

"Huwag kang bastos Thea" sambit ni Papa sa nagbabantang boses pero umiling ako. "Papa please..." nabasag ang boses ko.

I looked at them with so much love. "I respect you as my parents. I respect your decisions. Pero hindi ko hahayaang kayo ang magdedesisyon kung sino ang pakakasalan ko. This issue is mine"

"Thea..." mahinang sambit ni Blane at akmang lalapitan ako pero itinaas ko ang kamay ko para patigilin siya. He did stop.

"Mahal na mahal ko kayo Pa. I love you both so much. But for once, I want to disobey your word. I can't marry him. I just can't" hikbi ko. My knees are wobbling and my vision is blurry due to the tears that can't stop running down from my eyes.

Nakarinig kami ng ingay sa gilid. Kaya mabilis akong napatingin doon. Pero hinding-hindi ko inaasahang makakasalubong ko ulit ang madidilim na pares ng kulay bughaw na mga mata. It's looking straight at me.

Kanina pa ba siya diyan?

"Mr. Dark Kentos" maski si Papa ay nagulat din.

Dark?

Ngunit kahit tinawag siya ni papa, hindi niya inalis ang tingin sa akin.

"I forgot the contract" malamig niyang sabi kay Papa pero ang mga mata ay mas lalong naging mas nakakatakot habang nakatingin sa akin.

Kusang umangat ang mga kamay ko at pinahid ang mga luhang naglandas sa pisngi ko. He saw it.

"Ah nandito" hindi ko alam kung tama ba ang narinig ko pero nanginig ang boses ni Papa.

I gulped.

"Blane isama mo na ang anak ko. Take her to your house" bigla ay utos ni papa kay Blane na siyang ikinalaki ng mga mata ko. "What?" Aligagang tanong ko.

"Sumama ka Thea" mariing sabi naman ni Mama. I looked at them with disbelief.

I shook my head. "Ayoko. Ano po ba ang pinagsasasabi niyo? Bakit ako sasama sa bahay ni Blane?" Gulong gulo ang isip ko.

Akmang magsasalita si Mama pero tumigil siya nang makitang humakbang si Dark palapit. Lahat sila natahimik.

He's intimidating. Kahit ang mga magulang ko ay natahimik.

I eyed him cautiously when he reached for the document on top of the table.

Narinig ko ang mahinang pagtikhim ni Papa. "Don't ask Thea. Sundin mo na lang ako" Matigas na wika niya sa akin,

Suminghap ako at tinitigan siya. Nagbabanta ang tingin ni Papa sa akin. His glaring eyes are looking directly at me. Nagsasabing kapag hindi ko siya sinunod, malalagot ako.

While receiving his death glares, I stiffened when a manly back stood in front of me, shielding me from my father's wrath. Nawala si Papa sa paningin ko.

Napaawang ang labi ko kasabay non ang paglingon sa akin ng lalaking bumabangungot sa akin tuwing gabi. Nandidilim ang bughaw na mga mata niya. "Tell me if you don't want to go with that guy. Gagawa ako ng paraan" ma-awtoridad na saad niya. His tone was promising while his eyes are penetrating deep into my core.

Humarap siya sa akin.

Nanghina ang mga tuhod ko, bumilis ang paghinga ko at nahigit ko ang hininga ko nang pumaikot sa baywang ko ang isang kamay niya.

I gulped.