“I’m sorry. If only I can turn back time, I won’t do any of that,” bulong niyang muli.
Dahil hindi ko naman siya lubos na nauunawaan ay tumango na lang ako at saka yinakag siya para isa isang yakap. Sa tingin ko ay kailangan ko rin noon ngayon dahil tinatalo talaga ako ng kaba at nerbyos sa mga oras na ito dahil kailanman ay hindi ako nasanay na humarap sa maraming tao bilang isang celebrant.
Hinaplos ni Jaren ang buhok ko saka hinalikan iyon.
“Your friend will be here soon. I hope you too get along before the night end. I will let you roam around as my birthday gift. I hope you can forgive me if I forbid you about that.”
Naiintindihan ko ang tinu tukoy niya. Hindi njiya ako hina hayaang maka alis noon at hindi ko na rin kailanman naisipang bukas ang topic tungkol doon dah
