CHAPTER TWELVE
KATELYN
Don't force the wound to get heal, it takes time.
"So what if he's here? Your life won't gonna stop anyway!" base sa tono ni Cindy ay parang stress na stress siya sa akin.
Ngayong umaga ay alam kong wala siyang trabaho dahil linggo, kaya naisipan ko siyang tawagan para mapagsabihan ng pinoproblema ko. Ang pagbabalik ni Rap. Sinabi ko sa kaniya na hindi ako komportable na alam kong nandito siya, na pareho kami ng hinihingahan. Pakiramdam ko tuloy ay kailangan kong magkulong sa bahay para lang mataguan siya.
Hanggang ngayon ay tanda ko pa kung paano niya ako tingnan kagabi mula sa hapagkainan hanggang sa tumambay kami sa living room upang magkuwentuhan. Mabuti na nga lang at hinatak siya nila Baste at May, at least nakawala ako sa mga titig niya.
I can't believe
