“Kneel down!” Malakas na sigaw ni Axel sa akin.
Nanginginig ang katawan ko sa dalawang dahilan. Una ay dahil naaalala ko ang sinapit ko kay Rob at pangalawa ay pananabik na alam ko na ang susunod na mangyayari.
Lumuhod ako sa harapan ng lalaki na nagkalalas ng kanyang suot na pantalon. Nakatitig lang ako sa pang-ibaba nito at pinipigilan ang aking katawan na manginig ng husto.
“No! Pleaaaaase! No. My God! No please. Huhuhuhu!” Malakas na atungal ko ng iyak.
Bumagsak kasi sa sahig ang sinturon na suot ni Axel, tumunog at lumikha ng malakas na ingay ang bakal at ang iba pa na nakalagay sa bulsa nito katulad ng susi.
“No please! Axeeeeel! Help me, Axeeeeel!” Malakas na sigaw ko.
Na katulad dati, ganun din ang sinigaw ko. Ang pangalan ng lalaki na minamahal ko.
Hanggang sa nakita
