Chapter 3

1990 Words
CLAIRE Smart and Proud.. Yun ang aura ko habang papasok sa engrandeng lobby ng building ng SMARTFASHION.. I'd been into different cities and countries Around the world but seeing the interior designs of the building ,screams for wealth! Dapat fashionable din ang pormahan dito pag gusto mong matanggap na emplyado sa famous Fashion Company .. And I know how to handle it with Class and Poise.. I wore light brown turtle neck long sleeves Tinernuhan ko ng black stocking ang above the knee Grey Pencil cut skirt ko.. And hit the lobby with my Christian Loughbotin Stiletto... Dahil winter na sa New York di mawawala ang kulay itim kung Prada coat.. Inilugay ko ang itim na itim na buhok ko.. Well,I'm a FILIPINA kaya natural ang pagkakaroon ng itim na buhok at Brown eyes.. Napangiti ako habang natatanaw ko ang receptionist.. I looked like hitting the runaway with commanding aura wearing my signature fierce look.. I know most of the people staring at me..not one not two but third glance.. I love fashion! Pero dahil ayaw ko ng limelight kaya mas pinili ko ang low key na klase ng lifestyle. Then nakita ko sa isang Fashion Vlog na pag gusto mong ma employ sa isang Malaking Fashion Company..dapat Fashionable ka din.. Alanganing ngumiti ang blondeng receptionist sa akin... "Hi..Im here for job interview" Ngumiti ang blonde at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.. "Name please" "Marie Claire Lorenzo" "Just a second" Nagdial ito ng telepono sa harapan nito at kumibot kibot ang bibig nito.. Pagkababa nito sa telepono ngumiti ng matamis sa akin.. "HR Department 18 Floor" "Thank You" At tumalikod na ako.. Sanay na ako sa ugali ng mga banyaga.. Pag nasa trabaho ka walang kiyeme kiyema at walang maraming drama at kaartehan.. Di katulad sa Pinas na mauubos ang oras sa kaka tsismis.. Isang salita mo lang kayang elaborate ng kachika mo ng million words.. I catch up on the elevator.. Nakahinga ako ng malalim. Napapangiti ako dahil ako lang ang pinakamatangkad sa lahat ng kasabay ko.. Sa taas kong 5'10 tapos nagsuot pa ako ng 6 inches stiletto..talagang magiging unano ang bawat makakatabi ko.. Tahimik ako sa sulok ng elevator while twirling my black hair around Nakatikom ang bibig ko habang nakatingin sa mabilis na pagpapalit ng number ng Elevator.. Pagtunog ng 18 floor nagmakadali akong lumabas.. Sinalubong ako ng isa pang receptionist.. "HI. Marie Claire Lorenzo..I'm here for the job Interview" Ngumiti ang babaeng may pangalang Emily sa Name plate nito...dinala niya ako sa Waiting Area..with the other applicants.. Tahimik akong naupo At walang kangiti ngiti.. Kahit halos lahat ng anim na kasamahan ko nakatingin sa akin. Isang lesson natutunan ko sa kay Daddy.. Dont let anyone intimidate you.. Let your self intimidate them.. Kaya pinag aralan ko ang Commanding Aura ni Daddy.. And of course his fierce look.. Actually every attitudes and emotions na meron ako naka di Depende yun sa Taong kaharap ko, sa lugar na kilalagyan ko.. Sa mga ganitong lugar dapat matutong kang lumaban..ngipin sa ngipin or else they will eat you alive.. Uuwi kang luhaan at bigo..at wala sa vocabulary ko ang salitang failure.. I already sent my Resume last night sa HR department bahala na silang pag aralan ang credentials ko.. Di na ako nagdala ng Hard Copy.. "Hi" Tipid na ngiti sa akin ng babaeng nasa tabi ko.. Alanganin ang ngiti nito sa akin pero kanina ko pa napapansing di mawawala ang tingin nito sa akin.. Tataasan ko sana ng kilay.. Pero nakita kong mukhang mabait naman itsura nito.. Tipid lang akong ngumiti sa kanya Without saying any words.. "I'm Chloe" She extended her right hand to me.. People were staring Us.. Inabot ko ang kamay niya..ayaw kong magkaroon ng bad impression malay mo may cctv dito at nanonood sa loob ang interviewer.. "Claire" Maikli kong sagot.. "Nice to meet you Claire" I just nodded and smile a bit.. Di na ako nagsalita Obviously i hate conversation.. Itinuon ko ang atensyon ko sa phone ko.. I check the Instagram.. Mahilig ako sa social Media pero never akong nag upload ng photos ko.. And not even using my real name sa mga accounts ko..Facebook,Twitter,i********:,Snapshot and so on!. Social media ang pinakamabilis na resources ng Tsismis at eskandalo now adays Ayaw kong makaladkad at pagpiyestahan ng mga taong walang magawa sa buhay.. "Marie Claire Lorenzo You are up" Narinig kong sabi ng babaeng nakaupo sa desk malapit sa pintuan.. Tumayo ako at bahagyang ngumiti sa babae... I push the double door at huminga ng malalim..tikom ang bibig ko at iginala ang paningin sa loob.. I only two persons inside the room Tuloy tuloy akong lumapit sa kanila.. Seryoso mukha kong nakatingin sa kanila.. "HI..Good Morning" Walang sumagot sa akin seryoso lang silang nakatingin sa akin habang nakasandal ang isang lalaking may scarf sa leeg.. Medyo singkit ang mukha nito habang nakatuon ang paningin sa akin.. Now they are trying to intimidade me.. And I cant allow them to do that.. I put the very best Commanding look for them.. Ilang beses na akong dumaan sa interview..sa ibat ibang trabahong napasukan ko..kaya di na ako bago sa mga ganito.. "Have a sit Miss Lorenzo" Sabi ng babaeng kulot na may electric blue eyes..sa tantya ko nasa mid 40 na ito.. I mouthed thank you without putting any smile from my lips.. Umupo ako sa harapan nilang dalawa.. Ang singkit na lalaki nakatingin parin sa akin..what's wromg with him.. Di naman pwdeng nag ka crush sa akin dahil maliwanag pa sa sikat ng araw na miyembro ito ng LGBT.. "So Why are you here Miss Lorenzo?" Sabi ng singkit na bakla..nakataas ang kilay nito sa akin.. Doon lang ako bahagyang napangiti..typical na paunang questions sa mga interview ang ganun..kung tutuusin,the question sounds Stupid.. "I want a job and Earn dollars" Dirediretso kong sagot Direct and honest answers would killed the interviewers instantly.. "What Job do you prefer to work with us? Sabi ng babaeng kulot na may accent ng taga UK.. Obviously ginigisa nila ako. Ganun naman sa bawat interview Mostly sa mga HR department graduated ng Psychology mga yan.. "What You Guys, Can offer for me?" Tumawa ng malakas ang bakla at pumalakpak ito.. "I like you Miss Lorenzo" Tumayo ito at lumapit sa akin.. "Chris Mendez" Iniabot nito ang kamay sa akin..Ngumiti ako at inabot yun.. "Nice to meet You Chris" Ngumiti ito at bumaling sa babaeng kulot.. "Continue the Interview among other applicant Mrs.Howard, I'll show Miss Lorenzo her new work place" Kumindat ito sa babae at hinila ako palabas sa opisina.. Di man nila sabihin officially But I know Chris hired me instantly.. Paglabas namin nakatingin ang limang aplikante sa amin..pero ignore lang ng bakla ang bawat tingin sa amin.. Pinindot nito ang elevator.. "Come with me" Hinila niya ako papasok sa elevator.. "Saan ka sa Pinas Claire" Dirediretsong tanong nito.. Lumaki ang mata ko.. Tama ang hula ko sa isipan ko.. Asian siya at Pilipino pa.. "My Gosh Pinoy ka.." "Obviously hahaha Pango ng ilong ko at di ako katangkaran noh..Typical Asian and Pinoy..parang sinipa ng kabayo ang ilong" Nag echo sa boung elevator ang halakhak nito..nakaka goodvibes ang tawa nito kaya napatawa na din ako.. "Makati Ako..Ikaw?" Sagot ko sa tanong niya kanina.. "Romlon" he replied.. "Matagal ka na dito sa Smartfashion?" I asked..medyo magaan na ang loob ko sa kanya..i like him.. "Bago lang..Bagong hired akong Fashion Designer dito,Nagtataka ka siguro paano ako nakapasok dito..Pilipina ang may ari ng kompanya na ito,kaya malakas kapit ng pinoy dito" "Monica O'Brien is Filipina?" I ask him but with morethan conviction.. Di na nito nagawang sumagot dahil bumukas na ang elevator.. Nasa 2nd Floor kami ng building.. Sumunod ako dito habang nakatingin sa kabuuan ng malawak na silid..  "Have a sit Claire" Sabi ni Chris sa akin.. I said thank you and sit on the swivel chair.. Naupo na din ito sa harapan ko.. Ito siguro ang desk niya.. "You'll be my fashion Assistant from now on Claire, We will going to work together as a team here" "Thank You Chris..Promise I won't let you down" "Parang Rexona lang Claire" Sabay kaming tumawa..Im so thankful for meeting him..di siya katulad ng ibang Fashion Designer na istrikto at mahirap kausapin Gusto ko ang attitude ni Chris.. No pretensions No drama.. "Claire just wondering ni minsan ba di mo sinubukan mag modelo?" "No" Maikli kong sagot.. Tumango tango ito habang habang nakatingin sa hawak nitong catalogue.. "With that body height and face Claire..pag nag modelo ka uusok ang runaway sayo" Tumawa ako at tiningnan siya sa ginagawa niya.. "Di ko porte ang modelling world..masyadong magulo" "Tayo ka nga" Sabi nito..at nakatingin sa kabuuan ko.. Mabilis akong tumayo sa harapan niya..kinuha nito ang pencil at sketchpad... After about 10 minutes of standing.. He handed me the sketchpad.. Lumaki ang mata ko..  "Wow! You are good on it" "Thanks for your fashion taste..you inspired me" Tumawa ito.. "Welcome Chris,No worries I owed you a lunch..Let me treat you" "Wow thank You..Actually nangangapa pa ako sa New York,Never been here before, how abow you?" "Nah,Always been here as far as i could remember" " dito ka na ipinanganak at lumaki?" "No..Pinas ako ipinanganak at lumaki" "Really? Sounds interesting" "Yah" Maikli kong sagot.. Di na ako nagsalita uli ayaw ko ng i prolonged ang usapan namin at makaladkad pa ang real identity ko.. "So tell me Chris, What exactly my work here with you" "Fashion Assistant,no need to tell you the details just help me with my job..We need to help each other to become more productive" "Sure Chris Noted that" Tumango ito at ibinigay sa akin ang tatlong Catalogue.. "Tingnan tingnan mo lang mga yan to Familiarize everything.." Kinuha ko ang catalogue..di na bago sa akin ang bawat photos at names pati mga symbol..pinag aralan ko na ito sa Parias noon.. "You can take that at home Claire..Doon muna lang basahin" "Aww Thank You Chris" Nakangiti kong sagot..ang bait talaga nito.. Pilipino people are really approachable.. Kahit saang dako man ng mundo mapunta nasa dugo talaga ang pagiging accomodating and I'm so proud to be a part of Filipino Blood.. Lumipas ang halos isang oras..busy na si Chris sa Ginagawa nito.. Nag eeschetch daw ito ng Winter-Spring designs at madalian para ihabol sa New York Fashion Week.. Paminsan minsan pinapatayo niya ako..ginawa niya akong instant model..tuwang tuwa naman ako kahit papaano pinagtiyagan niya ako at naappreciate niya ang aura ko.. After Another 30 mins.. Stess na sumandal ito sa swivelchair nito.. "Still need more designs" Malakas itong napabuga ng hangin mula sa baga nito palabas sa bibig nito.. "You Know what, Relax and Stay here..bibili na lang ako ng Lunch natin..How about that?" Ngumiti ito at pumikit.. "Thank You Claire' Dinampot ko ang purse bag ko at nagpaalam sa kanya.. Nagpalinga linga ako sa harapan at mga katabing Establishment ng SmartFashion..hoping na makakita ako ng restaurant.. Napangiti ako ng may matanaw akong restaurant sa di kalayuan.. Mabilis akong tumawid sa busy street ng New York City.. Thank God at natagpuan ko ang pinakalamapit na restaurant na ito na malapit sa bago kong Work Place.. I'm about to push the glass door ng mapansin ko ang itinatayong Skyscraper sa katabi ng building na kinaroroonan ng Restaurant.. Ang taas nito..one of the highest building in NYC pag natapos po ito..  Ibinaba ko sa ilong ko ang Sunglass ko para mabasa ang nakasulat sa nakapaskil na Tarp sa harapan ng Building.. Owned by: O'Brien Properties Constructed by: Smartbuild Engineering at Architectural Company.. Proposed Project: Residential Building Proposed Budget: 5 Billion USD Uh oh sounds Familiar..pero di na ako nag abalang isipin.. I need to hurry up.. Nagugutom na din kasi ako.. Habang wala pa akong sweldo pagtitiyagahan ko na munang gamitin ang Credit Card ni Daddy.. Pag nagkasweldo na ako yun na lang ang pag kakasyahin kong gastusin.. Masarap kayang gumastos ng sarili mong pawis at pagod.. Ramdam mo yung satisfaction sa sarili mo..
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD