CHAPTER 09

2051 Words

DIAMANTINA’S POV “HOY! Kayong dalawa! Buhatin niyo nga ako. Ang sakit-sakit na ng paa ko kakalakad, eh!” reklamo ko. Tumigil na ako sa paglalakad habang nakahalukipkip. Medyo naiirita na kasi ako kina Theo at Kiko dahil sa pinakita nila kanina nang inakala nilang girl si Quemerut. Si Aston naman, wala akong pakialam sa kanya. Kasi hindi naman siya nagpakita sa akin na gusto niya ako. Kaya hindi ako nasaktan nang maglaway siya sa baklang eroplano. Walang reklamo naman na pinangko ako ni Theo habang pinapayungan ako ni Kiko. “Pwede ako rin? Buhatin niyo din ako…” nag-iinarteng sabi ni Quemerut. Todo-pout pa ang pucha. Pa-cute mukha namang utot! Malakas akong tumawa. Iyong pang-kontrabidang tawa. “Hay naku, Quemerut, `wag ka nang umasa diyan na bubuhatin ka din nina Theo at Kiko dahil b

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD