|CHAPTER TWENTY THREE|
LUMABAS ako sa opisina na wala sa sarili. Kaagad akong sinalubong ni Mika na may pag-alala sa mukha.
"Ma'am! A-Ano pong nangyari sa inyo?" Tanong nito at dinaluhan ako.
Pinasadahan ko ng tingin ang buong lugar pati ang mga emplayado ko, lalong-lalo na si Mika.
Muling napatulo ang luha mula saaking mata at kaagad 'yon na pinunasan.
"B-Bakit ka po umiiyak ma'am?" Tanong nito ulit na ikinailing ko lang.
"S-Set a meeting tomorrow. I-I have something important to announce." Mahinang boses kong sambit at kaagad na nagmamadaling lumabas doon.
Napaka legal ng papeles at kahit labag man sa kalooban ko ay wala akong magagawa. Sa isang iglap lang ay mawawala saakin ang restaurant ko na hindi ko man lang alam na may bibili pala! Napakasama niya! Gano'n ba siya ka desperad
