MY DAUGHTER'S FIANCÉ IS MY SECRET LOVER – SSPG

Chapter 5: Dahil Binaliw Mo 'Ko, Jen!

“A–Anong sabi mo, Sir? Pa–Paliligayahin kita sa kama?” napalulunok na sambit ko kay Alas dahilan upang pagtaasan niya ako ng kilay.

“Hindi ka naman siguro bingi para hindi marinig kung anong sinabi ko, ‘di ba? O, nababahan ka lang sa in–offer ko sa ‘yo,” matigas na wika niya.

“Hindi lang masyadong nag–sink sa akin, Sir dahil—”

“Dahil ang sabihin mo’y mababa offer ko, unlike no’ng una tay0ng nag–sex na ang laki ng ibinigay ko sa ‘yo,” agaw niya sa akin.

Hindi ko tuloy alam kung mahihiya ako, o ano dahil sa pina–alala niyang ‘yon.

Huminga ako ng malalim. “Kinalimutan ko na ang bagay na ‘yon, Sir. Kaya ‘wag mo ng ipa—

“Puwes ako’y hindi!” muling agaw niya’t matiim siyang tumingin sa akin. “I will never forget that fuckíng night, Ms. Ortega. And ‘till now ay ramdam na ramdam ko pa rin ang init ng katawan mo, ‘cause I always fuckíng dream of you,” mariin na pahayag n’ya, kaya naman ang lakas ng tibók ng puso ko na tila para akong teenager na kinikilig sa mga sinasabi niya. “Did you fúcking hear me, Ms. Ortega? I said, I always fúcking dream of you,” pag–uulit niya.

“A–Anong sasabihin ko, Sir?” wala sariling tanong ko.

“Hindi ka ba kikiligin, ha?” untag niya.

“Hindi, dahil matanda na ‘ko,” tugon ko.

“Shít!” gagad niya. Lumunok tuloy ako. “Ba’t sinasabi mong matanda ka na, ha? Why, uugod—ugod ka na ba? Hindi pa tuyot ‘yang ano mo, kaya bata ka pa dahil nakailang rounds pa nga tayo noon, ‘di ba?

Ang lakas mo pa ngang umungol everytime na binabayo kita,” walang prenong aniya dahilan upang mag–blush ang mukha ko. “See, nag–red ‘yang pisngi mo, kaya aminin mong nag–enjoy ka sa pagtatalik natin noon. At ina–alala mo rin ako after what we’ve been through,” walang filter na pahayag niya.

“Gaya ng sabi ko’y kinalimutan ko na ‘yon, Sir. At gusto kong sabihin din na trabaho ang ipinunta ko rito, hindi ‘yang mga pinapa–alala mo,” mahinanga segunda ko.

“Trabaho rin naman in–o–offer ko sa ‘yo, ‘di ba? At pinapa–alala ko lang ‘yon sa ‘yo para alam mo. So payag ka ba sa forty thousand monthly? Kung hindi naman ay gawin kong fifty thousand para hindi ka na magprotesta pa’t hindi ka na maghahanap pa ng ibang trabaho,” komento nito.

“Fifty thousand? Tapos ay thirty thousand naman kay Madam Luz?” bulong ng isipan ko.

“Ano, Ms. Ortega?” tanong n’ya.

“Hindi ko alam kung anong isasagot, Sir. Pu–Puwedeng ano? Um, pag–isipan ko mu—

“Bullshít!” sigaw niya. “Ba’t pag–iisipan mo pa, ha? Pera na nga lumalapit sa ‘yo, aayawan mo pa,” asik niya.

“Puwede naman siguro akong mag–isip, Sir. At hindi naman porke may nakaraan tayo’y agad–agad akong papayag sa gusto mo,” matigas na wika ko.

“So may delikadesa ka pa rin pala,” sarkastiko na wika niya, ngunit hindi na lang ako umimik.

Ipinagpatuloy ko na lang ang pagmamasahe ko sa binti niya. Naniniwala kasi ako na malaki ang chance niyang gagaling agad siya.

Sumulyap ako sa kanya, at hindi sinasadyang magtama ang aming mga mata. Kaya agad kong iniwas ang paningin ko. Iba kasi kung tumitig siya. Tila para niya ‘kong hinihigop, at hinuhubaran.

“Look at me, Jen,” halos pabulong na saad ni Alas sa akin.

“Ma–May kailangan ka ba, Sir?” tanong ko na hindi tumitingin sa kanya.

“Mukha ba ‘kong paa para iyan ang kausapin mo, ha?” gagad niya.

“Hi–Hindi kasi ako sanay na tinitingnan ako ng lalaki, Sir. Kaya paano ako titingin sa ‘yo kung nakatingin ka sa akin?” segunda ko.

“What? Natural lang na titingin ako sa ‘yo dahil kinakausap kita. Alangan namang sa vase, o sa pader ako titingin habang nagsasalita ako. ‘Buti kung masasagot ako ng mga ‘yan,” matigas na sambit niya sa akin. May punto naman siya, kaya tumingin na lang ako sa kanya. Hindi nga lang ako makatagal. “So ano? Pumapayag ka na ba sa gusto kong mangyari, ha?” dagdag pa niya.

Lumunok ako. “A–Ano ba ‘yong tanong mo, Sir. At tinatanong mo kung pumapayag na—”

“Putik! Uulitin ko na naman ba, ha? I told you, I’m gonna pay you forty thousand pesos, and all you have to do is to fuckíng please me in bed,” maawtoridad na wika niya sa akin.

“U–Um, hindi ko po alam, Sir. At saka okay na ‘ko sa pasahod ng magulang mo,” lunok na naman na saad ko dahil baka masigawan ako nito.

“Okay, then I will tell my parents na palitan ka na lang nila bilang therapist ko dahil matanda ka na. At mas gusto ko nang mas bata,” pananakot niya, kaya naman nagsalubong ang kilay ko.

“Pe–Pero kasasabi mo lang na ayaw mong iwanan kita, ‘di ba? A–Anong nangyari?” takang tanong ko.

Bigla agad nagbago ang isip niya, kaya nakakainis ang lalaking ito! Pero anong magagawa ko dahil nga ganito ang ugali niya.

“Ba’t nagtatanong ka pa, ha? Sinabi ko naman sa ‘yo na gusto kong paligayahin mo ‘ko, ‘di ba? Kaya paligayahin mo ‘ko kung ayaw mong maghanap ako ng ibang therapist,” muling gagad niya.

Hindi ko tuloy alam kung anong isasagot ko, lalo na’t hindi ko alam kung makababalik pa ‘ko sa pinagta–trabahuhan ko.

“Ma–Mag–iisip muna ako, Sir, dahil baka hindi kita mapaligaya sa kama ay sayang lang ibabayad mo sa ‘kin,” kinakabahan na wika ko.

“Paligayahin mo lang ako’y hindi mo kayang gawin? Samantalang nagawa mo naman no’ng una, kaya anong pinagsasabi mo, ha?” inis niya.

“Ga–Gano’n ba sa ginawa ko sa ‘yo noon?” nahihiyang tanong ko.

“Absolutely yes, Ms. Ortega. ‘Yon mga ginawa ko sa katawan mo noon ay gano’n din ang gagawin mo sa ‘kin,” mariin na pahayag niya, kaya muli na naman akong napalunok sa ilang beses na pagkakataon.

“Pero hindi ako magaling sa kama, Sir. Alam mo naman ‘yon dahil halos ikaw ang nagromansa sa akin noon, ‘di ba? Naiinis ka pa nga dahil hindi ko alam kung anong uunahin ko. Kaya baka mabitin na naman kita gaya nang dati,” pahayag ko sa kanya.

“Napag–aaralan din ang romansa, dahil anong ginagawa ng TV? We’ll gonna watch a porn hub kung kinakailangan,” ngisi niya dahilan upang magbaba ako ng tingin ko.

“Sa–Sa edad kong ito’y manonood ako ng gano’n? Hindi ba masagwa?” kiming wika ko dahilan upang matawa siya sa akin.

“Nasa bingo ka pa naman para gawin ang bagay na ‘yon, Ms. Ortega. Ang iba nga’y fifty na, peroi malibog pa rin, kaya alam kong kaya mo ‘yon. At titiyakin ko sa ‘yong mag–e–enjoy ka sa sarap!” kindat niya sa akin.

‘Yong ganito na nga kalagayan niya, pero kamanyakan pa rin ang iniisip niya. Ano pa kaya kung talagang nakapaglalakad na siya?

“Umpisahan na nating maglakad–lakad, Sir dahil hindi naman mainit,” komento ko.

Kailangang may magawa kami ngayong araw na ito. At kailangan kong patunayan na isa akong magaling na massage therapist.

Inalalayan ko na si Sir Alas na makatayo. Inilagay ko ang isang kamay niya sa balikat ko at naglakad–lakad na kaming dalawa.

“Be careful, Sir,” ngiti na wika ko sa kanya.

“Ikaw dapat mag–ingat, dahil kapag nakapaglakad ako’y kawawa ka sa ‘kin sa kama,” may awtoridad na aniya, ngunit hindi ko na lang siya inintindi.

“Ihakbang mo na paa mo, Sir,” mahinahon na ut0s ko.

“Kung ihahakbang ko ba, hindi ba ‘ko matutumba rito?” tanong niya.

“Hindi, Sir dahil hawak–hawak ko naman kayo. At hindi kita hahayaang matumba dahil sagot kita,” ngiti na tugon ko.

“Talaga lang, ha?” ngisi na wika niya.

Inihakbang na niya ang dalawang paa niya, at kalahating oras naming inikot–ikot sa hardin na ito nang dumating si manang. Ayt natutuwa ito sa amin.

“Sana, Sir ay makapaglakad ka na para makabalik ka na sa normal na trabaho mo’t maging masayahing bata ka ulit,” pahayag nito.

“Salamat, Manang,” tugon naman ni Alas.

“Sa loob na ‘ko’t magluluto na ‘ko ng hapunan enjoy–in mo ang pag–exercise, Hijo. Ikaw na rin bahala sa kanya, Jenie,” ngiti ni Manang Helen sa amin.

“Masusunod po,” tugon ko naman dito. At bumaling ako kay Sir Alas. “Subukan mong maglakad mag–isa, Sir dahil nakapag–session ka naman recently, kaya tiyak kong gagaling ka na,” pagpalalakas ko ng loob sa kanya. “Sabay tayong maglakad, then bibitawan kita, at abutin mo ‘ko,” dagdag ko pa. Wala siyang tugon sa akin, subalit ginawa pa rin namin ang bagay na ‘yon. “Bitaw, Sir,” utos ko. Ngunit hindi siya bumitaw, kaya ako na mismo ang bumitaw sa kanya. “Hakbang, Sir! Hakbang,” pagche–cheer ko.

Inihakbang nga nga niya ang kanyang paa nang limang beses, kaya naman natuwa ako.

“Ayan, sige pa, Sir! Sige pa’t malapit ka na!” pumapalakpak na sambit ko.

Ngunit nakita kong na–out of balance siya, kaya naman to the rescue ako sa kanya.

“Sir!” sambit ko’t agad ko siyang hinawakan, ngunit dahil hindi ko na–kontrol ang sarili ko’y natumba kaming dalawa, kasabay ng paglanding ko, at pumaibabaw ako sa kanya. “Shít!” saad ko dahil dumampi ang labi ko sa labi niya’t naipit ko pa yata ang pagkalalakí niya.

“Oh, f**k!” usal niya.

“O–Okay ka lang ba, Sir?” nag–aalalang tanong ko.

“Sa tingin mo?” gagad nito.

“Hindi ko naman sinasadya, Sir dahil—”

“My love, Alas!” narinig naming tawag ng babae, kaya agad akong umalis sa ibabaw ni Sir Alas, at inalalayan ko siyang makatayo. At lumapit ito sa amin. “And who the hell are you para pumaibabaw sa boyfriend ko, ha!” singhal nito, sabay hampas sa ulo ko.

“Regine!” awat naman ni Sir Alas.

“Why? Dapat lang ‘yan sa kanya dahil manyak siya! Porke gan’yan ang kalagayan mo’y sinasamantala niya,” gagad nito na matalim akong pinukulan ng masamang tingin.

“Ano bang pinagsasabi mo, Regine? Kararating mo lang, kaya hindi mo alam ang nangyari,” pagattanggol naman ni Sir Alas sa akin dahil hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

“Umalis ka nga riyan, at ako na riyan dahil manyak ka!” asik ng babaeng nagngangalang Regine sa akin. Patulak ako nitong inilayo, kaya nabitawan ko si Sir Alas. “Doon ka na dahil baka may virus ka!” dagdag pa nito, kaya lumayo na lang ako sa kanila, at pumasok na ‘ko sa loob.

“O, ba’t iniwan mo si Sir Alas?” nag–aalang wika ni Manang Helen sa akin.

“May babae hong dumating, Manang. Regine ang pangalan niya, at girlfriend raw siya ni Sir Alas,” mahinang pahayag ko.

Sinapo ko pa ang ulo ko dahil ang sakit nito. Tumama kasi ang singsing ng babaeng ‘yon sa ulo ko.

“Si Ms. Regine? Ay sus, ang alam ko riyan ay ‘yuong babae ang nakipaghiwalay kay Sir Alas. Kaso nga lang ay nakipagbabalikan siya. Wala namang tugon ang amo nating ‘yon, kaya hindi ko rin alam kung anong status nilang dalawa,” pahayag sa akin ni Manang Helen.

Tila parang nakaramdam naman ako ng panikikip ng dibdib ko. Dahil kung ex–girlfriend niya na ang babaeng ‘yon ay ba’t gano’n? Ba’t hindi niya pinaalis?

“Igawahan mo na lang sila ng meryenda nila dahil tiyak kong dito ‘yan matutulog. At gustong–gusto ‘yang nina Madam Luz, at Sir Allen dahil alam mo na, parehong may sinabi sa buhay,” dagdag pa ni manang sa akin.

Tipid akong ngumiti. “Iyong sandwich po ba gagawin ko, Manang? Hindi ko po kasi alam kung anong gusto ni Sir Alas.”

“Iyong itlog lang ilagay mo’t veges. Kay Ma’am Regine naman ay ‘yong bacon,” tugon nito.

Ginawa ko naman ang sinabi ni Manang Helen. Nag–prepare din ako ng inumin, at dinala ko na sa labas, subalit nanlaki ang dalawang mata ko dahil naghahalikan ang mga ito.

At aatras sana ako nang makita ako ni Sir Alas. At patuloy pa rin siyang nakipaghahalikan kay Regine habang nakatingin sa akin. Kaya kahit nahihiya ako’y lumapit pa rin ako.

“Ehem! Um, excuse po,” sambit ko, dahilan upang maghiwalay ang labi ng mga ito.

“Istorbo ka, ano? Nakikita mong naghahalikan kami ng amo mo’y basta–basta ka na lang sumusulpot,” asik ni Regine sa akin.

“Ibibigay ko lang itong meryenda ninyo, at aalis din naman agad ako,” mahinang saad ko.

Ipinatong ko ang tray ng food ng mga ito. At aalis na sana ako nang magsalita si Sir Alas.

“You stay here,” matigas na wika niya sa akin.

“Pe–Pero baka makaistorbo ako sa inyong dalawa,” depensa ko.

“You’re my nanny, and a therapist. So you should stay here, and massage my leg,” maawtoridad na utos niya.

“Nakakandong si Ma’am Regine sa inyo, Sir. Hi–Hindi po ba nakahihiya?” tanong ko.

“Anong nakahihiya naman do’n, aber? At ako ang mahihiya sa ‘yo, gano’n ba ‘yon?” gagad naman ni Regine sa akin.

“A–Ako po ang nahihiya, Ma’am dahil nakakaistorbo ako sa moment n’yong dalawa,” kiming depensa ko.

“Mabuti at alam mo—na nakakaistorbo ka sa amin ng mahal ko. At sige na, masahein mo na ang binti ng Sir Alas mo,” pahangos naman na utos ni Regine sa akin.

Huminga ako ng malalim. Umupo na ‘ko sa maliit na upuhan, at ni–massage ko na ang binti ni Sir Alas.

“Sa’ng lupalop ka ba ng mundo nahanap ni Mama Luz, at ikaw pa talaga ang nahanap niya bilang therapist ng boyfriend ko, ha?” gagad ni Regine.

“Sa agency po, Ma’am,” sagot ko na hindi tumitingin dito. Alam ko kasing nakatingin sa akin si Alas.

“Agency? Mukha ka lang napulot sa palengke, eh. Tingnan mo ‘yang hitsura mo, oh! Napadpad ka sa mayamang anak, pero ni hindi man ka man lang nag–ayos. Mukha kang magpupulot ng basura, kaya mahiya ka naman sa taong haharapin mo. Mabuti sana kung kapareho mong mahirap ang buhay dahil kahit anong isuot mo,” pamimintas ni Regine, dahilan upang mapalunok ako.

“Nag–aayos naman ako, Ma’am. Pero hayaan n’yo’t mag–aayos na ho ako,” tugon ko na lang para wala nang maraming salita.

“Ayan, dahil halatang gurang ka na. Saka para ka nang nanay namin dahil may tumutubo ng puti sa buhok mo,” komento nito, at mataman lang na nakikinig si Alas sa amin.

“Natural lang po ito, Ma’am dahil 34 na po ako’t tumatanda na,” tugon ko rito.

Kailangan ko itong igalang dahil ipinamukha nito sa akin ang katayuhan ko sa buhay.

“Kalabaw lang ang tumatanda, Ms. Ortega, lalo na sa kama,” maawtoridad naman na wika ni Alas.

Hindi na lang ako sumagot dahil kama na naman ang nabanggit niya.

“Pagkatapos mo riyan, kuhanin mo bagahe ko sa kotse dahil dito ako matutulog,” wika naman ni Regine habang sinusubuhan ng sandwich si Alas.

Gusto ko sanang sabihin na hindi naman katulong ang trabaho ko rito’y huwag na lang.

“Okay na, Sir Alas, at mamayang hapon ulit,” sambit ko.

“Ako na bahala sa kanya dahil baka kung ano pang gawin mo, lalo na’t sa kuwarto niya,” segunda naman ni Regine.

“Kayo ho ang bahala, Ma'am,” sagot ko, instead na ‘IKAW’ ang sasabihin ko.

Pero baka sabihin nito na hindi ko alam gumalang . Hindi ko ns siya hinintay pang magsalita dahil tumayo na ‘ko.

Pumasok na ‘ko sa loob, at nakahinga ako ng maluwag.

Inayos ko na lang ang kuwarto ni Alas nang pumasok dito si Regine, kaya nagulat tuloy ako.

“Matagal ka na palang kilala ni Alas,” walang ganang saad nito.

“Iyan ba sinabi n’ya sa ‘yo?” tanong ko’t hindi ko na ito iginalang dahil wala rin namang itong respet.

“Sasabihin ko ba kung hindi, ha!” inis nito.

“Sa labas na ‘ko dahil tumataas na ang boses mo kahit wala ka naman dapat ikataas ng boses,” mahinahon na saad ko.

Tinalikuran ko na ito nang hawakan nito ang braso ko.

“Matanda ka na para kumiringking, Jenie. At huwag kang umaali–aligid kay Alas dahil ako na nagsasabi sa ‘yo na hindi siya magkagugusto sa gurang na tulad mo,” matigas na wika nito sa akin.

Napangisi naman ako. “Ba’t pinagsasabihan mo ‘ko ng gan’yan? Natatakot ka ba dahil matagal na ‘kong kilala ni Sir Alas?”

Humigpit ang pagkahahawak nito sa braso ko. “Hindi isang tulad mo ang magiging karibal ko, Gurang! At massage lang ang gawin mo sa kanya, dahil ako nagsasabi sa ‘yo na sasaktan ka lang ni Alas! At kung tití lang naman ang hanap mo dahil biyuda ka na’y huwag na siya dahil ‘di niya maibibigay ang pangangailangan mo dahil sa club ka dating nagtrabaho!”

“Trabaho kung ba’t nandito ako, at hindi iyang sinasabi mo. Kung ‘yan ang gawain mo’y huwag mo na ‘kong idamay pa,” mariin na sabi ko, sabay palis sa kamay nito.

Ngunit nabigla ako dahil sa pagsampal nito sa akin, kaya naman pinagtaasan ko ito ng kamay

“Sige, sampalin mo ‘ko’t isusumbong kita kina Mama Luz, at Papa Allen nang mawalan ka agad ng trabaho,” pagbabánta nito sa akin, kaya naman ibinaba ko na ang kamay ko. “Takot ka rin naman pala! Pa’no kung hindi ka magtatrabaho’y hindi kayo kakain ng anak mo!” muling gagad nito.

“Ayaw ko lang idapo itong kamay ko sa mukha mo dahil baka mabahiran ng kasamaan ng ugali mo. Isa pa’y wala kang pakialam kung mahirap ang buhay ko dahil hindi ko hinihingi pinambubuhay ko sa mga tao. At ngayon mo lang ako nakilala, kaya huwag mong husgahan ang pagkatao ko dahil baka mas masahol ka pa sa akin,” mariin na sambit ko’t tuluyan ko na itong iniwan.

Naiinis ako! Sobrang naiinis ako dahil sa pangmamaliit ng babaeng ‘yon sa akin.

At hindi niya malalaman ang dati kong trabaho kung hindi sasabihin ni Alas.

Tinungo ko na lang ang kusina. At kahit hindi ko ito trabaho’y hinugasan ko lahat ng plato hanggang sa mga kaldero. At nag–mop din ako. Nakita kong lumabas si Regine, at mabuti naman para mabawasan ang init ng ulo ko.

“Hindi mo na trabaho ‘yan,” matigas na wika ni Alas sa akin nang pumasok ito gamit ng wheelchair.

“Gusto kong gawin, kaya hayaan mo na ‘ko,” gagad ko.

“Ako ang unahin mo, at hindi iyan,” asik niya’t inagaw ang mop sa akin.

“Nandiyan naman ang girlfriend mo, kaya ba’t hindi na lang siya ang tawaging mo? Ba’t kailangan pang ako? Baka kung ako na naman kasi ay ipahiya na naman niya ‘ko,” protesta ko.

“Umalis siya saglit kasama ni Manang Helen,” pahayag niya. “Kaya tumigil ka na riyan dahil pauwi naman si Claudia. Hindi na sakop ng trabaho mo ‘yan, kaya stop na okay,” sermon niya.

“Gusto ko itong ginagawa ko, Sir Alas. At babalik si Regine rito, kaya ‘wag mo ‘kong lapitan dahil baka masupalpal lang ako sa kanya,” mariin na wika ko.

“I don’t mind her, okay. And it doesn’t matter to her kung gusto kitang lapitan,” maawtoridad naman na sambit ni Alas dahilan upang mapailing ako.

“Talaga, Sir?” wala sariling sambit ko. “Alam nga niya na nagtrabaho ako sa club dahil sinabi mo, tapos sasabihin mong I don’t mind her? Saka ano bang dahilan mo’t kailangan mo pang i–broadcast sa kanya ang buong pagkatao ko, ha?

Ang laki ba ng kasalanan ko sa ‘yo para ipahiya mo ‘ko? At iyon ba ‘yong gusto mo? 'Yong nababastos ako? Tsk! Ang liit na nga ng tingin ko sa sarili ko, tapos mamaliitin pa ‘ko ng girlfriend mo?” garalgal na sambit ko, kaya naman tumaas ang kilay niya.

“Alam mo kung anong gusto ko, Jenie. At hindi ako titigil hangga't hindi ka pumapayag sa gusto ko,” mahina ngunit mariin na aniya.

“Oo, alam ko! Pero hindi mo kailangang ipagkalat na nanggaling ako sa gan’yang trabaho. Oo—na ang dumi ko, pero nakaraan na ‘yon, kaya huwag mo nang ipagdiinan na gano’ng klase akong babae,” bagsak na boses na sambit ko’t nangilid na ang luha ko. “Alam mo naman kung ba’t nandito ako, eh. Para sa pamilya ko, at para sa pangarap ko sa anak ko. Kaya ‘wag mo nang ibalik ang nakaraan,” pakiusap ko sa kanya.

“Ibabalik ko ‘yon hangga't gusto ko! Dahil ang nakaraan na ‘yon ang siyang dahilan kung ba’t nagbago ang buhay ko! Kung ba’t naging miserable ang buhay ko’t nawala ang pangarap ko!” bulalas niya sa akin. “Kaya ‘wag na ‘wag mo ‘kong pagbabawalan,” may riing saad niya na matalím ang ipinukól na tingin sa akin.

“Hindi ko kasalanan— na naging gan’yan ka, Sir Alas. Dahil ‘di kita inutusan na hanapin ako! Nangyari ang bagay na ‘yan sa ‘yo dahil sa kagustuhan mo, kaya huwag mo ‘kong sisihin sa bagay na hindi ko naman gina—”

“Putáng ína!” sigaw niya dahilan upang tumigil ako dahil dumagundong ang boses niya sa loob ng pamamahay na ito. At ‘kita ko na naman ang galit sa mga mata niya. “Kung alam ko bang mangyayari ito sa akin ay mag–aaksaya ba ako nang oras na hanapin ka noon, ha! Siyempre dahil sino ka ba!

Isa ka lang namang hamak na bayaráng babae na kapag walang tumira sa pùke mo’y walang laman ang tiyan mo!” malakas na sambit niya dahilan upang magpanting ang dalawang tainga ko, kaya isang malakas na sampal ang iginawad ko sa kanya. Ngunit bigla niya ‘kong hinila’t marubdob akong hinalikan— na halos magdugo ang labi ko’t pabalya akong itinulak. “f**k off!” muling sigaw niya, kaya umalis ako sa harapan niya.

Tinungo ko ang kuwartong inihain sa akin ni Manang Helen. Ngayon na—nakita ko na ang tunay na pakay sa akin ni Alas ay aalis na lang ako sa bahay na ito!

Hindi na siya nahiya sa kanyang sarili na bastusin ako.

Sabagay naman ay kabastos–bastos ako sa paningin niya dahil sa dating trabaho ko.

Pero putik, dahil siya lang naman ang lalaking kinatalík ko!

Kinuha ko ang mga gamit ko sa cabinet nang magsalita si Alas sa likuran ko.

“Anong ginagawa mo?” matigas na naman na sambit niya. Subalit hindi ako sumagot. “Tinatanong kita kung anong ginagawa mo?” pag–uulit niya.

“Nakikita mong nagliligpit ako dahil aalis na ‘ko,” gagad ko.

“You’re not leaving, Jen! You’re not leaving!” asik niya't inagaw ang mga damit ko’t pinagtatapon ito. At isa–isa ko namang pinulot ang mga ito.

“Aalis ako dahil gusto ko!” protesta ko sa kanya.

“Pumirma ka ng kontrata, so you won't fuckíng leave this house! Dahil kung hindi ay mabubunyag ang sekreto nating dalawa!” may pananakot na naman na wika niya, kaya naikuyom ko ang kamay ko.

“Ngayon pa lang ay pabayaan mo na ‘ko, Sir Alas. Pumirma nga ako ng kontrata, pero hindi kasama sa serbisyo ko ang pang–iinsultong ginagawa mo sa pagkatao ko. Kaya maghanap na lang ng ibang therapist ang magulang mo,” saad ko’t isinarado ko ang maleta. At lumabas ako, ngunit sinundan niya ako.

“Then go, at makukulong ka dahil palalabasin kong nagnakaw ka dahil may pera diyan sa bag mo. Sige alis ka!” muling gagad niya’t nag–dial na siya sa phone niya't tiningnan ko naman ang bag ko, at may libo–libong pera dito.

“Baliw ka na, Alas!” sambit ko tuloy sa kanya.

“Talagang baliw na ‘ko, Jenie! Dahil simula nang matíkman kita’y binaliw mo ‘ko, kaya ‘di mo “ko masisisi kung ba’t ganito ako ka–obsess sa ‘yo!” bulalas niya sa akin na siyang pagdating ng pulis, kaya natakot ako.

“Kayo po ba ‘yong nag–text sa amin, Sir?” tanong nito.

“Oo, pero na–wrong dial lang. Kaya umalis na kayo,” pagtataboy niya sa mga ito, kaya nagkamot ng ulo ang mga pulis

Bumalik naman ako sa loob dahil sa takot ko’t muli akong sinundan ni Alas.

“Kaya huwag mo ‘kong subukan, Ms. Ortega,” matigás na sabi niya. At umalis na siya sa kuwarto ko.

Hindi ko naman alam kung sinong naglagay ng pera dito.

Ngunit nag–ring ang phone ko. Kinuha ko ito, at si nanay ang tumatawag. At marami na palang miscalls.

“Napatawag po kayo, Inay?” agad na tanong ko. Kinabahan ako dahil parang may ibang nangyari.

“Naku ang anak mo, Hija. Sinugod siya ng mga classmates niya sa ospital dahil puputók na ang appendix, kaya nandito ako ngayon sa General Hospital,” imporma ni inay, kaya naman kabadong–kabado ako.

“Ipa–opera n'yo na po, Inay. Para maagapan po agad,” mabilis na saad ko.

“Pero wala tayong pera, Anak,” umiiyak na sambit ng nanay ko.

“Magpapadala ho agad ako sa inyo through gcásh ngayong araw na rin na ito, kaya ipa–opera n'yo na po siya,” maawtoridad na utos ko.

“O, siya at sige na dahil umiiyak na anak mo,” imporma nito at pinatayán na ‘ko ng tawag.

Ipinatong ko naman ang phone ko’t tinungo ko ang kuwarto ni Sir Alas. At nagulat pa ‘ko dahil wala siyang suot na shirt.

“What do you need?” matigás na naman na tanong niya na ‘di tumitingin sa akin dahil nagbabasa siya ng libro.

Lumunok naman ako. “Kailangan ko ng pera, kaya pumapayag na ‘ko sa gusto mong paligayahin kita sa kama.”

Tumingin siya sa akin. “Are you sure?”

“Ye–Yes, Sir,” kabadong sagot ko.

“Then please me now, ‘yong titigasan ako,” maawtoridad na aniya.

Hindi ko naman mabilang kung ilang beses ulit akong lumunok pero kaya ko 'to.

Hinubad ko na ang suot ko dahilan upang lumantad ang katawan ko. At ‘kita kong namilog ang dalawang mata niya.

“Oh, f**k,” narinig kong aniya. Kaya naman sumampa na ‘ko sa kama, ngunit hindi pa man din ako nakalalapit sa kanya’y sinunggaban niya na agad ang malulusog na súso ko, sabay déde sa ut0ng ko’t sinipsíp ang mga ito.