ASSASSIN The Elliana Story (Book 2)

ALAALA.... "Honeyy, gising na nagugutom na kami ni baby Pedro!" Anya aryana sa asawang natutulog parin sa kama. Tinatawag na nilang baby Pedro ang nasa sinapupunan kahit di pa alam ang kasarian nito. Pupungas pungas naman ng mata si Brandon habang iminumulat ang mata nito sa asawa saka tiningnan ang oras sa katabing lamesa at mag aalas singko palang ng umaga. "Baby... Ang aga palang nagugutom na naman kayo? Bago tayo natulog kaninang ala una ay kumain din kayo ah?" Anya Brandon, saka tatalikod sana sa asawa pero mas lalo pa itong dumagan sa kanya. "Eeh, sa nagugutom pa ako.. Diko naman kasi alam na ganito ako kahilig kumain dahil nung kay Elliana ay hindi naman, kaya sige na please?" Pagmamaktol pa nyang kunwari. Gumising lang naman sya dahil kailangan nyang magbanyo at nang maramdaman ang gutom.. "Mamaya nalang baby ko, hanap ka nalang ng makakakain dun sa ref. Inaantok pa kasi ako, tapos mamaya papasok pako sa trabaho." Anya Brandon at pumikit nga ito. "Sige ka, pag dika pa bumangon dyan ay lalabas nalang ako dito sa bahay at magjojoging sa buong subdibisyon.. May gwapo pa naman akong nakilalang kapitbahay natin!" Bulong pa nito sa asawa na mabilis namang ikinabangon ng lalaki saka naiiritang tiningnan sya. Ngumingiti sya habang pinagmamasdan ang asawang lalaki dahil alam nyang kahinayan na talaga nito ang pagselosin ito. Madalas ngang sa umaga at hapon ay maglalakad lakad sya sa labas ng bahay na minsan ngang may makikilalang lalaki at makikipag kwentuhan sa kanya. Di naman nila nahahalatang buntis sya dahil maliban sa pagsusuot ng cardigan ay di rin halata ang mag aapat na buwan palang niyang tiyan. "Lumabas kana naman? Saka maghintay yang lalaking yan hah." Anya Brandon at mabilis na tumayo saka kinuha ang baril sa drawer. Mabilis naman din tumayo si aryana saka kumapit sa braso nito at nagtagumpay sya dahil napabangon narin nya ito kahit pa di naman sya lumabas.. Nasa gate silang mag asawa at tinatanaw ang lalaking naglilinis ng kotse. Nakahubad pa ito ng pang itaas.. "Sabi ko sayo eh, gwapo diba parang Tom Cruise lang?" Anya aryana sa asawa, pero mukhang mali ata ang paglabas nila dahil tinititigan na sya nito ng masama. Niyakap naman ng lalaki ang asawang babai paharap saka ito kinintilan ng halik sa labi dahilan upang mahuli ng lalaking naglilinis ng sasakyan ang kaganapan sa kanila. "Pare! Paglumabas ito at magjojoging dito ay wag nyo ng kakausapin dahil asawa ko to, misis ko 'to may anak na kami at may susunod pang junior!" Anya sa lalaki na humingi naman ng pasensya kahit nasa malayo, pero tumingin pa ito sa asawang babai at ngumiti.. Niyaya naman sya ng babai sa loob. "Hayan napagbantaan mo na, kaya wala ng lalapit sakin at dahil dun... Pwedi ka ng magluto ng pagkain?" Anya pa, dahil pagkain naman talaga ang ibinaba nila. "Sige na magluluto na ako. Pero matagal ko ng gustong itanong pala may nangyari ba sa inyo ni Elliazar nung nasa misyon tayo?" Anya Brandon at tinitigan sya ng mabuti nito. At nang maka-isip pa ng kalokohan... "Muntik na sana eh, kaso biglang nagkaputokan." "Ibig sabihin nahubaran ka nya?!" Anang lalaki, na sya naman ay natawa ng malakas dahil sa reaksyon nitong nagagalit... **** "Anong oras ba darating ang anak mo?" Anya sa asawa habang pinapakain nito ang anak nilang si Pedro. Nasa kusina sila at nakadukwang ang babai sa lamesa habang sinusubuan ang anak nilang isang taon na. "Mamaya nandyan na yun, pinasundo ko na kasiii." Anya, habang napahalinghing sa huling sinabi. Bigla kasing tumapat ang asawa sa likuran nya kaya ramdam ang harapan nito. "Pwes pwedi ba tayong pumanhik muna?" "Hindi pwedi nuh, kaya tumigil ka. Mamayang gabi nalang,ehmm." Anya Aryana saka humalik sa labi ng asawa... "Hi mom, hi dad." "Hello anak, oh bat ka malungkot?" Anya sa dalaga na nitong si brianna. "Binubully po kasi nila ako na wala raw akong magulang, pero sabi ko meron." Anya nito, saka yumakap sa ina ng mahigpit. "Pupunta ako sa school mo anak, at pagsasabihan natin yang mga kaklasi mo." Anya naman Brandon, pero di pinansin ni brianna. Pakiramdam kasi nya ay may hinanakit parin sya sa ama.. Bigla naman nyang tiningnan sa mukha ang ina na nakangiti pala ito, saka naman napansin ang batang lalaki sa lamesa. "Sino sya mom?" "Sya ang kapatid mo anak, si baby Pedro. Ang baduy nga diba kaya papalitan natin ang name nya, ano bang Maganda?" Tanong ng ina sa kanya, pero nagtataka parin sya sa nangyayari. Bigla namang lumuhod ang ama nya sa kanya. "Sorry anak, kung iniwan kita mahal ko lang talaga ang mommy mo. Saka alam kong balang araw ay matatanggap mo rin ang pagkawala namin.." Anang ama. "Wag kana ring mag alala Brianna anak, masaya kami ng daddy mo kasama ng kapatid mo dito.." Anang mommy nya. "Pero, p-papaanong wala na kayo, pero nandito pa kayo?" Tanong pa nya sa dalawang magulang habang nakaluhod sa kanya. "Mag-iingat kana lang anak, paumanhin sa paglisan namin sayo.... " ***** "Mommy.. Daddy.. Baby..." Naiiyak nyang sambit habang nakaupo sa kama, mag aalas kwatro palang ng madaling araw. "Panaginip lang pala.." Bulong pa nya ulit... Mag-isa nalang syang nakatira sa malaking bahay ng kanyang tita Kim matapos nga itong pumanaw dahil sa pagpaslang rin ng mga taong naghihiganti rito... Isang lihim na mamamatay tao ang nakasama pala nyang ina sa loob ng labing dalawang taon at ito nga ay ipinasa rin sa kanya na magpahanggang ngayon ay paghihiganti parin ang misyon. Itinali ang buhok nitong mahaba, naglagay ng koloreting itim sa may mata na pati ang pulang labi nito ay nababagay sa mukha nyang maganda na manang-mana sa kanyang inang yumao.. Suot ang itim nitong kasuotan sa tuwing may misyon syang papaslangin, saka kinuha narin ang espadang nakalagay sa mismong pader kung saan pamana pa ito ng kanyang tita. Ang purong itim naman nitong kapa na ngayon ay suot suot narin pati ang itim nitong pantakip sa kalahating mukha ay nakakatulong upang itago ang kanyang pagkakilanlan. Misyon nya sa huling pagkakataon ay ang lalaking kay tagal nyang hinanap na dito rin pala matatagpuan.. ***** Pinagmamasdan nya ng maigi ang mga lalaking nag uusap usap sa isang kwarto lalo na ang matandang lalaki.. Wala man syang alala para dito ay sigurado syang napamahal sa kanya ang matanda ayon sa sulat na ibinigay sa kanya ng tita Kim na mula naman sa kanyang ama.. Napapansin na nyang umaalis na sa kwarto ng matanda ang mga kasama nitong mga kalalakihan.. At sa pagkakataong ito ay tinalon na ang mataas na bintana saka nalipat sa isang bubong at walang ingay nya itong nilakad paakayat at papasok sa bintana.. "Sino ka?" Tanong ng matandang lalaki na halatang may gulat sa mukha, pero kalaunay kumalma rin saka naupo sa upuan nitong kulay ginto. "I know, you know me for so many years.." Anya saka umupo at ipinatong pa ang isang hita sa kabila habang tinatanggal ang nakatakip sa mukha. "Diko akalaing lalaki kang magandang binibini, anak." Anang matanda, habang nakikita pa nya sa mata nito ang kalungkotan. "I allowed you to me call that sign but this is the last, you know right?" Anya pa habang nakangiti ng bahagya. Ang matanda naman ay huminga pa ng malalim saka pinagsalikop ang mga kamay sa lamesa at ipatong ang baba nito.. "Alam kong matagal mo na akong hinahanap para maghiganti sa magulang mong napaslang, pero dimo man lang ba ako tatanungin kung anong naging kasalanan ng mommy mo sa akin pati ang daddy mo?" "I already know that story about love triangle and the service you gave to my fathers family.. So my mission here is to take your life for the sake of my parents and to have a peace of mind.." Matapang parin nyang sabi rito. "Kung ganun, tinatanggap ko ang kaparusahang ibibigay mo sakin, pero nais kong siguraduhin mong dika mahahanap ng mga tauhan ko dahil ayuko ring makita ka na binabawian ng buhay gaya naman ng tita mo." "So you mean... " "Ako nga ang nagpapaslang sa tita mong si Kim dahil gaya ng mommy mo ay pinaibig lang ako at sa huli ay maghihiganti lang pala.." Ngayon lang nya nalaman ang tungkol sa paghihiganti rin ng tita nya.. "Sounds great." Anya habang tinititigan parin ng matapang ang matanda. "Gaya karin ng mommy mo masyado ka ring matapang. Pero pinapaalalahan ko rin sayo Elliana anak na hindi magtatapos rito ang istorya ng buhay ko dahil lang sa pagkitil mo sakin." Anya matanda. Sya naman ay tumayo ng matuwid saka binunot ang ispadang nasa kanyang tagiliran. "This conversation is enough, and I don't care about your reminder-" "Hahanapin kaparin ng anak ko Elliana." "It's Okey, I'm willing to wait... Now say goodbye, daddy?" Anya sa matanda at nakitaan na nya ito ng lungkot sa mukha saka pumatak ang luha nito. "Sorry for your mommy and I love you so much Elliana anak.." Kasabay ng huling pagkakasabi ng matanda ay sya namang kumpas nya sa ispadang ngayon ay puno na ng dugo. Ang ulo naman ng kaharap ay tumilapon narin sa sahig.. "Elliana is already dead.. And I am Brianna Montero now." Anya habang pumatak narin ang kanyang luha sa huling pagkakataon para sa apat na magulang na naging parti ng kanyang pagkatao... Matapos nga ang kanyang huling misyon ay naririto't nag-iisa na naman sa malaking bahay.. Kinailangan nyang ligpitin ang mga gamit lalo na ang kasuotang pangpaslang upang itago at kalimutan na ang lahat, dahil sa pagkakataong ito ay sarado na ang Istorya tungkol sa mga magulang.. Nagsuot sya ng mahabang palda, puting damit na hanggang leeg ang butones saka sinuot ang salamin nitong napaka kapal... "Ayan daddy kaistilo na po kita, pero syempre kasing ganda parin ako ni mommy pag sa gabi." Anya habang natatawa sa sarili na kahit baluktot parin ang kanyang lengguahe ay kailangan nyang pag-aralan lalo na't babalik na sya ng pilipinas, para naman sa bagong buhay at bagong kapalaran na kakaharapin...