Come ease this ache

Chapter 3: Tuyo

It's been months since Zenma and I last hiked together.

Naging busy kasi ang mama niya sa pagpunta ng siyudad tapos kasama si Zenma, Hindi rin naman sinabi sa akin kung bakit dahil hindi niya rin alam. Ang alam niya lang ay magkasama sila ng mama niya.

Malapit na rin babalik ang pasukan. Gusto ko sanang e spend ang oras ko magkasama si Zenma, hindi kasi kami pareho ng school na nag-enroll.

I cried on her shoulder a lot of times when our conversation led to that topic. I'm used to having her on my side since we're elementary and in the current time will be apart to pursue our dream, actually sa kanya lang dahil undecided pa ako.

Nevertheless, I took STEM dahil patok ngayon, later iiyak talaga ako nito dahil sa mga activities.

Pero yung totoo wala talaga akong maisip na course na gustong-gusto ko. Undecided pa talaga ako, pinili ko nalang ang STEM dahil iyon ang demand ng society.

Parang dalawang linggo na lang para balik eskwela na. Later pupunta kami ng supermarket para makabili ng kagamitan ni Claude, next time nalang yung sa akin. So kuya naman ay maagang bumili ng mga requirements niya at inimpake ang mga kagamitan dahil malayo siya nag enroll ng college.

He may be annoying most of the time, seemed unreliable but his embrace for the family was unexpectedly strong.

Right now nagkukulong si kuya sa kwarto at nagpapamusic ng mga sad songs, malungkot siguro dahil hindi na bumibisita dito si Zenma. Ang lakas pa ng music, gumamit pa talaga ng speaker eh! Nakikisabay na rin kumanta ang mga kapit bahay namin.

I'm waiting for Claude to be finish taking a shower dahil susunod akong maligo. Si mama at papa naman ay nag date, although they didn't tell us that they're dating, we just knew it through their post.

Nag notify sa amin.

Time went smoothly and we're here in the supermarket. Busy ang mga tao ngayon lalo na ang mga stuff.

Kahit hindi pa masyadong malapit ang petsa ng pasukan ay maraming bumibili ng mga school supplies, I change my mind bibili nalang pala ako ngayon ng mga kagamitan tutal ay nandito naman ako.

"Ate gusto kong design sa notebook ko is yung One piece! Sila Luffy, Robin, Zoro, lahat sila ate!" He excitedly states.

"No baby boy, mga plain notebook ang afford sa dala nating budget, hayaan mo. Meron naman tayong printer sa bahay, mag p-print nalang ako sa mga characters , okay?"

Na wala ang saya niya noong sinabi kong plain notebook pero bumalik naman iyon dahil sa suggest ko.

"Ayos!" He runs through the school supplies department.

"Claude huwag kang tumakbo!" Sinundan ko siya scared to take off my sight to Claude.

Pumunta si Claude sa lugar kung saan nagsisiksikan ang mga babae, na curious siguro or may kakilala, ewan.

Nilingon ni Claude and direksyon ko and he mouthed 'si kuya Trent!'

My eyes widen but not that so long dahil napalitan ito ng kaba, nawala si Claude!

Ang bilis naman! Maybe he crawl because there is no other way to approach Trent, nagsiksikan kasi ang mga kababaihan.

"Hoi kigwa, pa picture tayo sa kanya!" Karamihan sa kanila ay gustong magpa picture kah Trent.

"Huwag nalang kaya, okay na akong namamangha sa kagwapuhan niya sa malayo. His out of our league mga dzae"

May point si ate.

I also think that Trent is a flower in a high peak. Mahirap ma reach, it'll took many procedure para ma reach siya. Depende na yun sa iba kung kaya nilang sumugal para makalapit sa mga kagaya niya.

Maybe it'll be easy to approach him if you have the money, in spite of the fact that he is wearing simple clothes it doesn't hide his aura na anak mayaman siya.

"Ate!" Nilingon ko kung nasaan ang sigaw galing kay Claude.

Naestatwa ako bigla, hindi dahil sa kinarga ni Trent si Claude sa kanyang bisig, well kasali na yun, pero ang nag estatwa sa akin ay ang mga titig ni Trent.

Those eyes fix their gaze on me, on me!

Act calm Francine para astig! Tumikhim ako at pumunta sa kinaroroonan nila kahit marami-rami pa ang mga nagsisiksikan.

"Excuse me" sabi ko sa mahinang pamamaraan.

Kinuha ko si Claude sa kanyang bisig "Thank you Trent, mabuti at nakita mo siya. Nawala kasi siya sa paningin ko." I reason out

Tumango siya at bumulong sa akin "I need help"

Did he announce he needs help, from me?I was absorbed pleased by that request.

Loko ko naman.

" What kind of help?" I asked.

"Where could I find the dried fish..." He pauses "Tuyo."

Oh his looking for that "Hindi ko masyadong alam kung saan ito naka display yung mga ganyan eh, sa palengke lang kabisado" I answer

"Gusto mo bang samahan kita?"

"If I'm not bothering you," he said.

Oh Trent if you can read my thoughts, hindi ka naging sagabal sa akin, chance ko na nga to para makilala kita eh. Para maging friends tayo.

Friends.

"Nako Trent, hindi noh. Bibili lang kami ng mga school supplies tapos samahan ka namin sa palengke, is it okay?" I ask and looked at him.

He make a quick up and down motion of his head. Ngayon ko lang namalayan na mayroon din pala siyang pinamiling mga school supplies.

Hindi ko na inabalang mag-isip pa at agarang pumunta kung nasaan ang mga notebooks at iba pang kagamitang pang eskwela. Naghihintay si Trent sa akin ngayon sa food quarter, kakain muna daw siya habang naghihintay.

Si Claude naman ay nag eenjoy tumulak ng cart. "Ate totoo ba yung sinabi mo na sasamahan natin si kuya Trent sa palengke?"

"Yes kaya nagmamadali akong pumili rito. d'yan ka lang Claude huwag kang pumunta sa kung saan-saan, aatakihin ako sa puso sayo"

"Okay po" huminto ako sa paghahanap ng mga materyales at hinalikan ang ulo niya.

"Thank you Claude." His face went scarlet.

"W-wag mo nga akong e kiss ate!"pagsaway niya sa akin "6 years old na ako, hindi na ako bata."

I just laughed it out.

Tapos na kaming namili ni Claude at patungo na kami sa Food quarter. Natagpuan kong kumakain pa rin si Trent pero noong nag tama ang mga mata namin ay mabilisan niyang nilunok ang kanyang kinakain at tumayo na.

"Sasakay na lang siguro tayo ng tricycle patungong palengke." Tumango lang siya at sumunod sa akin palabas ng Supermarket.

Tahimik ang byahe papuntang palengke,si Claude ay nilalaro ang aking Cellphone habang si Trent naman ay kinakabisado ang lugar papuntang palengke at ako naman ay nag recharge dahil nakaka drain talagang lumabas ng bahay tapos nag volunteer pa akong samahan si Trent.

No regret naman dahil chance ko na nga..makipagkaibigan kay Trent.

Pagbaba namin ay nag lead the way na ako patungo sa dried fish, I'm very thankful 'cause Claude didn't throw any tantrum, ang behave niya today.

Pumipili si Trent ngayon sa bibilhin niyang mga tuyo. Lumingon siya sa akin " Thank you for coming this far. If you want to go home, you're free go."

Nilingon ko si Claude na nakasandal sa bewang ko at tumango, yes kailangan ko na talagang umuwi pagod na ang baby ko.

Tapos na schedule ko sa pag grab ng chance kay Trent, until next time ulit.