Life Of An Unwanted Wife

Kabanata 2

Kabanata 2

Sa tuwing lalabas siya ng mansion ay napapatingala siya. Langit ang kaniyang nakikita. Kung sa ilalim naman ng kaniyang mga paa ang kaniyang pinagmamasdan ay lupa ang kaniyang tinatapakan. At iisa ang kahulugan nito, siya ay malaya subalit nakakulong sa isang relasyon na alam niyang hindi siya pinahahalagahan nito. Kahit saan siya magpunta ay iisang langit ang mayroon sila ni Klent, at iisang lupa ang nialalakaran nila.

"Sarah, you've been like that since the night of Joseph's and Talia's party! What makes you act like that? Oh, well, I think mas nararamdaman mo na ang kawalang-silbi mo! Now tell me, are you just going to sit there and think about how to survive your day?!"

"Klent, please, huwag ngayon. Wala ako sa mood na makipagtalo sa iyo."

"And you're talking back to me now?! What makes you think you have the power to do so?! Hindi ka allowed magsalita kapag hindi ko sinasabi!"

Huminga siya nang malalim. Pinakawalan niya ang mainit na hiningang dulot ng umaalingawngaw na boses ng asawa niya.

Higit isang linggo na ang lumipas nang dumalo sila sa party ng mga kaibigan nila at hanggang ngayon ay nagdadalamhati siya sa kaniyang sitwasyon. Heto ring si Klent, hindi man lang siya binigyan nito ng pagkakataon na magkaroon ng payapang kaisipan.

"Hindi naman sa ganoon, Klent. Pero kasi—"

"Ano?! Tell me."

"Pagod lang ako, Klent."

"Pagod? Palagi ka na lang pagod, Sarah!"

Tumingin siya sa sulok ng silid. Paanong hindi siya mapapagod? Mula umaga hanggang gabi ay naglilinis siya sa buong mansion. Sa yaman ng lalaki ay wala man lang siyang kinuhang maid.

Bago ang araw na inuwi si Sarah ni Klent sa mansion ay inilipat nito sa isa pang bahay nito sa Tagaytay ang mga maid na noon ay nagtatrabaho sa mansion. The man wanted her to suffer, treating her like a slave of his mansion. Siya ang naglilinis at nag-aayos mula sa loob hanggang sa labas.

Alam niya na may pagkukulang siya bilang asawa at bilang babae, pero sana ay bigyan naman siya ni Klent ng pagpapahalaga kahit bilang tao lamang.

Inangat ng lalaki ang mukha ni Sarah at agad nitong piniga ang mga pisngi niya na naging dahilan upang makagat ni Sarah ang labi niya. She tasted blood, yet she didn't give any reaction at all. Wala namang bago, palagi na lang siyang nasusugatan, pisikal, at higit sa lahat ay sa parteng emosyonal ng pagkatao niya.

"I think I get it! Napapagod ka dahil araw-araw kang naglilinis?! So what do you want me to do?! Hire maids for you?!"

"K-Klent masakit," reklamo niya.

"Hindi ko gagawin ang bagay na iyon, Sarah! A useless woman like you doesn't deserve to rest all her life. Ang dapat sa iyo ay mapagod nang mapagod upang maramdaman mo sa sarili mo na hindi ka kamahal-mahal, hindi ka pinahahalagahan," mariing sabi ni Klent bago siya pinakawalan nito.

She swallowed, controlling her tears. Tumingala siya at ginalaw ang kaniyang mga mata.

"Maiintindihan ko pa kung si Talia ang bibigyan ng maraming pabor. She deserves to be treated like a Queen because she's capable of giving Joseph a child! Pero, ikaw?! I think you have to wake up if you're dreaming, Sarah."

Tumayo siya, nilakasan niya ang loob niyang makipagtitigan sa asawa niya.

Dahil sa lambot ng puso niya ay unang pumatak ang mga luha niya bago pa siya makapagsalita.

"K-Klent, y-you can just let me go. Kung hindi mo ako kayang pahalagahan ay pakawalan m-mo na ako. I am tired of this," sumamo niya.

"Tired?! Mapagod ka hangga't gusto mo. Pero huwag kang umasa na papakawalan kita o hahayan na lumabas sa mansion ko, Sarah. I can't let you go, hindi pa ako tapos na pahirapan ka."

"K-Klent, ni minsan ba ay naisip mo ako bilang asawa mo? Ni minsan ba ay tiningnan mo ako bilang babaeng pinakasalan mo?!"

"You want to know?!"

Tunog ng mga hakbang na ginawa ng lalaki ang narinig niya sa buong silid. Pinailaim ni Klent sa baba niya ang hintuturo nito at pinatingala siya upang magtama ang mga sulyap nila.

"Tapusin mo na iyang pantasya mo na titingnan kita bilang asawa ko. Tandaan mo na sa papel lang tayo kasal, pero hindi kita iibigin, Sarah! Hindi kita kayang mahalin dahil wala kang silbi, inutil ka, at higit sa lahat walang kabuluhan ang buhay mo." His teeth gritted while his words roamed around Sarah's mind. "Itatak mo sa utak mo at sa kaluluwa mo na ang tingin ko sa iyo ay isang alipin, at parausan lang! Nothing more but those words."

Pumikit siya at napahagulhol sa harapan ni Klent. Sapat na ang mga kilos ng lalaki upang malaman niya kung ano ang tingin nito sa kaniya. Katampalasan lang na tanungin niya ito. Subalit sinubukan niya dahil sa kaunting pag-asa na may magandang sasabihin ang lalaki. At ngayo'y narinig niya ang minutawi ni Klent ay parang nilukot at sininding papel ang puso niya.

"Your tears won't help you, Sarah. Kung ako sa iyo ay tigilan mo nang umasa na mamahalin kita. Inuulit ko, a useless woman like you don't deserve love and gentle treatment."

Humingang malalim ang lalaki. Tumalikod ito sa kaniya at humakbang nang ilang beses. Tumigil ang lalaki at saglit siyang lumingon.

"Huwag mo akong pahintayin mamaya, Sarah. Baka maulit na naman ang ginawa ko sa iyo sa opisina noong huli kang naghatid ng lunch ko roon."

As the door shut, her mind remembered the scene inside the man's office.

Nahuli siya noon dahil naabutan ng traffic ang sinakyan niyang taxi papunta sa company building ng asawa niya. Nang makarating siya roon ay sinaktan siya ng lalaki, ang dala niyang sausage ay pinalunok sa kaniya ni Klent nang buo na naging dahilan kung bakit halos mamatay siya sa mismong araw na iyon.

Pagkatapos niyang gunitain ang mabigat na karanasan na iyon ay umiling siya. Niyakap niya ang kaniyang sarili at humiling na sana ay isang bangungot lang ang lahat ng ito.

-

Patungo siya ngayon sa opisina ni Klent habang dala ang tote bag na pinaglagyan niya ng lunch ni Klent.

Nang siya ay nasa pintuan na ay bigla na lang itong bumukas. Lumabas mula sa opisina ang isang babae na magulo ang buhok at gusot ang damit. Hindi siya pinansin ng babae, diretso lamang ito sa paglakad.

Nagsimulang lumakas at bumilis ang t***k ng puso ni Sarah. Pumasok siya at naratnan niya ang asawa niyang sinusuot nito ang pantaas na saplot.

"K-Klent?"

"Mabuti at dumating ka sa tamang oras. I guess you learned your lesson."

"K-Klent, sino siya? A-Ano ang ginawa niyo?!"

"We f****d," wika nito na para bang hindi nito asawa ang nakahuli sa ginagawa nito at sa babaeng kalalabas lamang.

"K-Klent, seryuso ka?! Nakipagsex ka sa ibang babae?! B-Bakit?!"

"Sarah, please..." Si Klent pa ang may ganang mainis.

"Klent naman!"

"Narinig mo na ang sagot ko, Sarah! Narinig mo na sinabi ko na nag-s*x kami ng babaeng kalalabas lang sa opisina ko! At alam mo ba kung bakit?!"

"Hinahayaan kita na babuyin mo a-ako! Hinahayaan kita na saktan mo ako! P-Pero bakit umabot sa ganito?! B-Bakit umabot sa puntong m************k k-ka sa iba?!"

"It's all because of you! Nagalit ako sa iyo at gusto kong maalis ang stress na naramdaman ko dahil sa iyo! Kaya huwag mong gawing big deal ito, Sarah!"

Nanginginig ang mga kamay niyang kumapit sa tote bag.

"Tanggap ko na hindi mo ako kayang mahalin. Tanggap ko ang mga suntok, sipa, at sampal mula sa iyo. P-Pero itong niloloko mo ako ay h-hindi ko kayang sikmurain, Klent!"

"Stop the drama, Sarah! Let me remind you that you don't have the right to reprimand me! Gagawin ko ang lahat nang gusto ko! I can f**k whoever I want. Baka nakalimutan mo na sa papel lang tayo kasal?!"

"K-Kung ganoon ay tapusin na lang natin ang pagsasama natin! Wala rin namang silbi pa ang kasal natin, walang silbi ang pagiging mag-asawa natin!"

"Shut up, Woman!"

Sinayad ng lalaki ang mga daliri nito sa anit ni Sarah at agad nitong hinila ang buhok niya.

"Kung iniisip mo na hahayaan kitang makaalis ay hindi mangyayari iyon. You can't escape from me, Sarah. Tandaan mo na hawak ko na ang buhay mo. And no one has the right to free you from me. Masaktan ka, magdusa ka, pero huwag kang umasa na makakaalis ka't matatakasan mo ako!"

Hinila ng lalaki ang hawak niyang tote bag.

"Leave now, Sarah!"

Walang-salitang umalis si Sarah. Tumakbo siya palabas ng opisina at tumungo siya sa banyo. Tumukod siya sa lababo at hinayaan niyang duyugin siya ng emosyon niya.

"D-Damn it! Damn it!" paulit-ulit niyang wika habang iniimahe ang ginawa ni Klent at ng babae bago pa siya dumating.

Habang pinagmamasdan niya ang nasasaktan at luhaang sarili sa salamin ay napagtanto ni Sarah na para siyang isang lumang litrato, punit mula sa ilalim hanggang sa kalahati nito, kailanman ay hindi na magiging buo ang imahe niya. Hindi na lamang siya battered wife ni Klent, kun'di isang asawang hindi minamahal, sa halip ay niloloko pa.