Chapter 39: Malice Aforethought
Hannah Point of View
Lumabas ako sa sasakyan at pabagsak na isinara ito bago tumakbo paalis doon.
Ipinahatid ako ni Neithan sa isang lalake at hindi ko na iyon pa namukaan dahil narin sa pag iyak ko at paghagulgul sa loob ng sasakyan.
'I should never love again!' Paulit ulit kong sinasabi sa sarili ko habang tumatakbo ng bigla akong napahinto.
I am tired! Ayoko ng umiyak!. Napahawak ako sa dibdib ko at napaupo sa sahig na malapit sa isang puno. Panandalian lang ba ang lahat ng to?
Pinunasan ko ang mga luha ko at humalukipkip. I'll promise to myself na ito na ang huling araw na iiyak ako. They are right, hindi ko dapat hinahayaan ang sarili ko na magpakaapekto ng sobra sobra.
Tumayo ako sa kinauupuan ko at tumakbo papunta sa cafeteria para kumuha ng al
