Durchin Academy

INCIDENT and NEW LIFE

CHAPTER ONE:

Hinay hinay Kong minulat Ang aking mga mata. ipinalibot ko Ang buong paningin sa paligid. puti....puro puti lahat ng nakikita ko sa paligid....... Iginalaw ko Ang aking mga daliri. amoy palang ng Lugar at halatang nasa hospital ako.

wow! nabuhay pa ako.....

bumangon akokahit sobrang sakit ng buo Kong katawan. napatingin ako sa pintuan ng kwarto ng bigla itong bumukas at iniluwa non Ang dalawang taong Hindi ko kilala.

"Sino kayo?" mahina Kung tanong

"Wag ka munang masyadong gumalaw baka bumuka Ang sugat mo." Sabi ng matandang lalaki na doctor sa suot nitong white lab gown at stethoscope sa leeg nito na nakasabit.

napangiwi ako ng biglang sumakit Ang mga sugat ko sa katawan.

"Ito, kumain ka muna pagkatapos ay uminon ka ng pain killers para mabawasan Ang sakit." Sabi ng babaeng kasama ng doctor.

"By the way, I'm Helena and This is my husband Alfred."

pagpapakilala nya sa sarili at tinuro Ang doctor na asawa nya.

"Two weeks kanang nandito sa hospital hija..kaya kumain ka para magkalakas ka." malambing nitong Sabi tumingin ako sa kanila. at nanginginig na nagtanong.

" A-ang m-mga k-kasama k-ko? A-ang k-kapatid k-o? A-ang mga m-magulang k-ko? P-paano?p-paano a-ako----". nanghihina Kong tanong at pinilit Ang sariling magsalita. "P-paano a-ako n-napunta d-dito?" hinang Hina at gulong gulo Kong tanong.

napapikit ako ng maalala ko Ang nangyari. Ang pagpatay ng mommy ko sa harapan ko. naramdaman Kong bumuhos Ang mga luha ko Mula sa aking mga mata. at nalala Ang huling sinabi Ni mommy.

" T-tumakbo ka na anak! bilis! h-hanapin m-mo s-si A-autumn m-maaaring nasa d-daungan n-na s-sya! anak s-sigi n-na! w-wag m-mong h-hayaang m-maabutan k-kan-nila! h-hanapin n-ninyo n-ng s-sabay n-ni A-autumn a-ang D-daddy n-ninyo! A-alis n-na!"

mas lalong namalisbis Ang luha ko...Ang kapatid ko Ang kakambal ko... sa daungan baka nandoon pa sya.

sinubukan Kong tumayo para sana bumalik sa Lugar na iyon ng may pumigil sa akin.

"Hija! jusko kumalma kalang!." natatarantang Sabi Ng ginang na tinulungan Naman ng kanyang asawang doctor.

" Hija..kumalma kalang ok? kailangan mo pa ng lakas." Sabi nito

"Y-yung k-kapatid k-ko b-baka......baka nasa daungan pa sya naghihintay sa akin!pakiusap!bitawan nyo ako." umiiyak Kong pakiusap. naramdaman ko nalang na niyakap ako Ng ginang .

"Shhhh....kumalma ka muna. Hindi ka pwedeng lumabas dito na ganyan Ang mga mata mo at Wala kapang sapat na lakas para bumalik sa Lugar na iyon." pagpapakalma nito sa akin.

" Ng dumating kami sa Isla Hija. Wala na Ang sinasabi mong bangka at Wala nadin Ang mga taong sumalakay sa isla at...at w-wala Ng buhay Ang mga tagaroon maliban sayo Ng makarating kami sa isla"

mas lalong akong napaiyak sa sakit na nararamdaman ko."Shhhh....Kain ka muna hija para lumakas ka."

napatitig ako sa pagkaing nasa harapan ko Hindi ko sila lubusang kilala baka may lason Ang pagkaing nasa harapan ko.

Kung Hindi ako namatay Ng tamaan ako Ng matulis na bagay na iyon.....baka mamatay Naman ako sa pagkaing may lason.

"Don't worry....walang lason Ang mga pagkaing iyan." nakangiting Sabi Ng ginang na mukhang nabasa yata Ang iniisip ko.

"paano ako nakakasiguro na walang lason Ang mga pagkaing iyan?" seryoso Kong tanong. a small smile appeared on the woman's lips then it turns into a chuckle.

" Naah... walang lason Yan" sagot nito sa seryosong boses at concern.

Kaya Wala akong nagawa kundi Ang kumain din dahil nagugutum na din ako at Isa pa mukha Naman silang mabait nakita nila Ang kulay Ng mata ko pero parang Wala Lang sa kanila Ito. " After you eat... here's the pain killers inumin mo." Sabi Ng doctor tsaka sila lumabas Ng kwarto.

********************

~10 Year's Later~

.... . 2018; London England

Morning

"Damn! where's that Demon?" napatingin ako sa taong nagmumura at napailing nalang.

Nga pala nandito ako sa punong kahoy nakaupo habang nakatingin sa taong nagmumura.

"I'm Up here!" sigaw ko atsaka tumalon paibaba.

"Tsk..your good at hiding your presence eh!"

He said "What do you need?" I asked.

"We're going back to the Philippines."

"Why?" I asked curiously.

"I have some business there to attend so I need to go and your coming with me." he said.

"Ok then." sagot ko at naglakad na papasok sa bahay.

"Hurry up! we already have 20 minutes before your flight!" rinig Kong sigaw nya Mula sa labas.

Philippines Kung saan nangyari Ang insedenting iyon.

at ngayong babalik na ako maaaring Makita ko Ang Isa sa mga taong pumatay sa mga kasamahan ko sa Isla maging Ang mommy ko na walang awa nilang pinatay. At kapag nakita ko Ang Isa man sa kanila I will surely kill them without hesitation. They made me like this.....a.......demon held with so much pain and anger towards them.

A demon that will bring them down to hell.

*******************************

~10 years later~

2018: Shinjuku Japan

. Evening

Her Point Of View

Nandito ako sa loob Ng elevator papaakyat sa 25th floor nitong G-building disguising myself as a cleaner.

Mabilis akong lumabas ng elevator Ng bumukas Ito atsaka lumapit sa isang pintuan Kung saan nandoon Ang target ko.

I knock three times.

"Come in!"

Sigaw Ng nasa loob.

mabilis akong pumasok sa loob Ng kwarto .

"Clean all this mess!"

utos nya sa akin sabay talikod inilibit ko Ang paningin sa buong paligid. Ang daming nagkalat na mga bote Ng alak atsaka mga papel at iba pang basura.

Napailing ako....Hindi manlang marunong maglinis Ng sariling kalat.

"Tsk ......you really look like a cleaner with your disguise couz." rinig Kong tumatawang Sabi ng pinsan ko sa earpiece.

Psh...Hindi ko nalang Ito pinansin at tiningnan Ang taong nasa harapan ko ngayon na nakatalikod na sa akin.

"I don't take orders to someone who are going to die right now!" pagkasabi ko Ng mga salitang Yun ay sabay kuha ko Ng baril ko na Nasa hita at itinutok Ito sa kanya na syang lingon din nya sa gawi ko.

I smirked when I saw his face and his eyes glisten with shocked and most of all fear.

"W-what's going on? W-who a-are y-you?" he asked. I let him see the color of my eyes that made him gasped at mas Lalo pa itong nanginig sa takot.

"I'm.. your worse..... nightmare." together with my words I pulled the trigger of my gun aiming into his forehead.

kasabay Ng pagbagsak nya sa sahig ay Ang pagsasalita Ng pinsan ko at naramdaman ko ring may tao sa labas.

" Guards at the doorstep carrying heavy weapons. five men."

she said napamura ako Ng mahina kasabay Ng paghubad Ng disguise ko at inayos Ang damit ko na suot-suot Kona bago pa ako mag disguise bilang isang cleaner. Inayos ko Ang dress na itim na above the knee lang atsaka ko kinuha Ang flash paper na Nasa bulsa Ng short ko at isang lighter tsaka sinindihan Ang sinuot Kong disguise para walang maiwan na kahit anong ibedensya.

Mabilis Kong pinaputukan Ang mga taong Nasa pintuan Ng bumukas ito lahat sila ay Hindi man Lang nakabwelo para bumawi.

napailing nalang ako......what a weak...

At mabilis na lumabas Ng kwarto at pumasok ulit sa elevator.

"Delete all the evidence." I said at inilagay ulit Ang baril sa hita ko.

"COPY!" my cousin answer.

*********

"Taking our revenge is a piece of cake." nakangiting Sabi Ng pinsan ko

Napapikit ako Ng naalala ko Ang nakaraan na parang kahapon Lang nangyari.

Ang masakit na sinapit Ng mga tao Don sa Isla maging SI mommy na pinatakas ako kasama SI Annika at pinasama sa Amin Ang isang tapat na tagapaglingkod Ni mommy na syang nag alaga sa amin......

that time hinanap Ni mommy at tita Angelica Ang mommy ni Annika Ang kakambal ko dahil nahiwalay Ito sa Amin sa gitna Ng gulo Hindi sapat Ang kakayahan namin para kalabanin Ang mga intruder na iyon sa Isla. Dahil maging Ang mga tauhan

ng mommy ko ay natalo.

"What they did to us ten years ago is unforgivable."

I said while clinching my fist out of anger.

I will kill them one by one....this war between us isn't over.

I will find my twin sister and my father before this war will continue.

" By the way we're going back to the Philippines tomorrow and we'll attend school too." Annika said before ascending into the stairs.

i know that my sister is still alive I can feel it.... and I will surely find her that's a promise.