Durchin Academy

Prologue: this story is created by me... originally made by me. This is a work of fiction. names, characters, places and events are product of the author's imagination. Any resemblance to actual events , local or person's living and dead are purely coincidental and Plagiarism is a crime. Prologue: I run as fast as I can para Lang makalayo sa mga taong gustong pumatay sa akin. mga taong halang Ang bituka. Alam ko Ang daang aking tinatahak ay ligtas ngunit nasundan parin nila ako. Ang mga tao dito sa bayan namin ay walang awa nilang pinatay. biglang tumulo Ang luha ko ng maalala ko Ang sinapit ng mga magulang ko.......Hindi ko Makita Ang kapatid kong SI Autumn Hindi ko Alam Kung buhay paba siya o Wala na. sa masukal na gubat na aking tinatahak ay rinig ko Ang halakhak ng mga taong iyon. tumalon ako ng Makita Kung may isang patay na kahoy na nakaharang sa daraanan ko pero...........sa pagtalon ko ay biglang tinamaan ang tagiliran ko ng isang matalim na bagay dahilan para mawalan ako ng balanse. napapikit ako sa sobrang sakit. gusto ko pang mabuhay... bulong ko sa aking isipan hanggang sa unti-unti akong hilahin ng kadiliman pero bago pa ako mawalan ng Malay ay narinig ko Ang Isa sa mga taong halang Ang bituka na nagsalita. "Psh tayo na! Hindi magtatagal Ang isang Yan at sigurado akong Hindi sya Isa sa pamilya ng Montessori!" Sabi nito. "Uubusin ba natin Ang lahat ng tao dito sa Montessori Island?" Sabi ng kasama nito. "Lahat sila!" Yan Ang huli Kong narinig bago ako tuluyang lamunin ng dilim. Ang Montessori Island Kung saan naninirahan Ang mga taong may mga kakaibang kulay na mga mata. The purple red eyes.....Lahat ng mga taong nakatira sa Isla ay may ganyang klaseng mga mata maliban sa pamilyang Montessori that owned A Crimson red eyes. All their kinds we're dangerous because they can manipulate a person with just one look. Kaya Naman pinag iinteresan Ang kanilang mga mata. They were called the cursed People. Hindi sapat Ang proteksyon ng mga nakakataas para maprotektahan Ang mga taong katulad nila. All they want was to live peacefully and normally because they were humans too. Sa pagkakataong Ito para kaming isang maliit na langgam na kailangang tirisin para Hindi na mabuhay pa. maraming mga taong Wala Ng buhay Ang mga nakikita ko.... nakakaawa......nakakaawa Ang sinapit naming lahat.......sa Hindi inaasahang pagkakataon ay bigla kaming hinabol Ni kamatayan. ...Those killers......galit Kong sambit pag nakaligtas ako dito papatayin ko silang lahat . Napakadali Lang para sa kanila Ang pumatay Ng mga inosenting tao.....para silang mga halimaw na kapag nakakakita Ng dugo ay sobrang napakasaya nila. Alam Kung may organisasyon Ito at Yun ay.........hahanapin ko.