It Makes Sense

Chapter 7

Maaga pa lang nagising na si Julie. Sunday nga lang sila walang pasok pero masaya kasi siya kapag nagj-jogging, lalo na si village nila. Hindi naman sa pagmamayabang pero kilalang kilala kasi siya sa village kaya marami siya nakakabatian. Bakit siya kilala? Kasi kumakanta siya sa choir sa simbahan, natural, makikilala ka talaga. Coincidentally enough, gitarista at kumakanta din si Elmo sa choir.

She was doing her routine of stretching when a tap on her shoulder surprised her.

She turned and almost jumped at the contact only to see Elmo cheekily smiling up at her.

"Elmo?" She said in a bewildered tone, matching a bewildered face.

Nakangiti pa rin si Elmo sa kanya. Napatingin naman si Julie sa kaibigan, from head to toe. Aba naka sleeveless sport shirt ito at basketball shorts. Complete gear kasama pa ang mamahaling shoes.

"Magj-jogging ka?" Julie asked.

"Hindi hindi... punta ako sa Prom, sama ka?" Pagloloko ni Elmo.

Julie only rolled her eyes and continued stretching. Nang mapaangat ulit siya ng tingin nakita niyang medyo... malagkit ang tingin sa kanya ni Elmo.

Makatingin toh...

"Hoy!"

"Ha?" Kaagad naman nagangat ng tingin si Elmo at para bang nabuhusan ng malamig na tubig na dumeretso ng tindig.

Julie threw him an annoyed look. "Gising ka na ba talaga? Para kang bangag? First time mo ata magjojogging ngayon?"

"Hindi ako magjojogging." Elmo replied. "Maglalaro kami nila Derrick ng basketball."

"Ah ok sige." Julie replied. She would've went back to her stretching but felt Elmo still standing there and looking at her. Kaya naman napatingin ulit siya sa kaibigan at nakita na nakangisi nanaman ito aa kanya.

"O, akala ko ba magbabasketball kayo?"

"Wala pa si Derrick eh." Elmo answered. Nasa harap nga naman ng parehong bahay nila ang basketball court at totoong wala pa si Derrick.

"Eh bakit ba kasi tingin ka ng tingin? May gusto ka ba sabihin?"

At kagaya ng kanina pa niya ginagawa ay tumingin muna si Elmo sa kanya bago naman napakunot ang noo at tinanong; "Ayan ba talaga ang susuotin mo?"

Binalik ni Julie ang pagkakunot ng noo niya. Tiningnan niya ang suot niya. Halos parang katulad lang ng kay Elmo ang suot niya. Naka sleeveless sport shirt siya saka jogging shorts at ang paboritong jogging shoes.

"Bakit? Ano masama sa suot ko?

"Ang ikli eh..."

Tiningnan ulit ni Julie ang suot. And she begged to disagree. "Grabe ka naman Elmo. Hindi naman. Hindi nga lumalabas kaluluwa ko eh."

"Gusto mo pa talaga lumabas? Mag T-shirt ka na lang saka habaan mo shorts mo."

And who are you, my dad?

Tiningnan lang ng masama ni Julie ang kaibigan at nagjog na palayo. She didn't have time for his pettiness.

"Jules!"

She heard Elmo yelling from behind but decided to just ignore him. Mamaya maya naman ay narinig na niya ang marahang pagtakbo ng kaibigan hangga't sa katabi na niya ito nagjojogging.

"Ano ba Elmo akala ko ba maglalaro kayo? Bakit di mo kasi itext na si Derrick?"

"Wala na-cancel yung laro. Magjojogging na lang din ako."

Goodness gracious, this guy.

Kaysa naman mangonsumi siya ay patuloy na lang ng pagexcercise si Julie. Ewan ba niya dito kay Elmo. Ang gulo...

Kaka-turn pa lang nila sa isang kanto sa village nila na iyon ng maisip niya na magtanong since ang tahimik nila pareho.

"Kamusta nga pala yung nagtext sayo na 1st year?" Julie asked, huffing as they continued running.

Elmo huffed just the same before answering; "Ewan ang kulit nga eh. Text ng text. Ang rami sinasabi."

"Hahaha. Gwapo mo pala eh no."

"Oo naman. Kayo lang naman ang hindi naniniwala na gwapo ako eh." Elmo said proudly, earning him a huff before he stopped for a breather while Julie stood jogging on the same spot next to him.

"Sino naman yung freshmen na iyon?"

Instead of answering, Elmo smirked at her with a knowing smile on his face. "Bakit? Selos ka?"

"Hala ako?" Julie scoffed. "In your dreams Magalona..." She looked away dahil ang feelingero talaga ng kaibigan niya na ito. She did a double take though when she saw a scowl on Elmo's face pero namalikmata lang ata siya dahil bumalik naman ang smirk sa muhka ni Elmo.

"Ewan ko na doon. Text ng text, kung ano ano lang naman ang tinatanong." Elmo replied. He was still taking a breather.

Mas sanay naman talaga kasi magjogging ito si Julie sa kanya. Buti sana kung workout eh.

"Gusto mo gym na lang tayo eh. Yung malapit diyan sa may bukana..." Biglang aya ni Elmo. He was totally joking kaya naman hindi niya inexpect ang sagot ni Julie;

"Sige ba..."

===============

Parang gusto bawiin ni Elmo yung sinabi niya. Pagpasok na pagpasok pa lang kasi nila ni Julie doon sa may gym ay pinagtitingnan na ito ng ibang lalaki.

Kaya as subtley as he could, he stayed right by her side the whole time. 1st time pa naman ni Julie dito.

Pareho silang nagw-weights at panay ang sulyap ni Elmo sa kaibigan.

Tsk, sinabi na kasi na magiba ng damit...

Inis lang na napaisip si Elmo. Onti na lang kasi mananapak na siya eh. Bakit ganun? Dati naman may mga nakakasabay din siyang mga babae dito sa gym. At oo napapatingin din naman ang mga iba pero ngayon parang lahat hindi na nagwoworkout at kay Julie lang nakatingin.

"Tsk." Elmo clicked his tongue before pulling Julie to the side. "Jules dito ka..."

"Huh?" Julie asked in a bewildered tone habang hawak hawak pa rin ang mga weights na ginagamit.

Pinapagalaw siya ni Elmo hanggang sa gilid na siya nakatayo banda at halos hindi na siya makagalaw.

"Problema mo Moe?"

"Dyan ka lang."

"Ha?"

"Wala, bilis, kulang pa yang pagbubuhat mo."

Hindi na magets ni Julie ang sinasabi ni Elmo pero pinagpatuloy na lamang ang pagbubuhat.

Elmo was still lifting his weights bago matalim na napatingin sa kaliwa kung nasaan nakapwesto ang kapwa nila mga nagwoworkout.

Kaagad naman nagsiiwas ng tingin ang mga lalaki matapos makita kung gaano ka-sama ang tingin niya sa mga ito.

===============

Ang sarap ng feeling ng nakakaworkout. Pagkatapos nila ni Julie ay dumeretso na sila pauwi.

Then again, Elmo remembered how he lied to his friend. Hindi naman talaga kasi sila maglalaro ni Derrick nung araw na iyon. Nagising lang siya ng maaga at nakita na papalabas ng bahay si Julie para magjogging kaya naman kinuha na niya ang opportunity para makasama ito magjogging. Wala lang. Enjoy lang siya kasama ito lalo na kapag inaasar niya.

Badtrip lang talaga yung mga lalaki sa gym kanina.

"Ang saya din pala magwork out sa gym!" Sabi ni Julie habang papauwi silang dalawa. Naglalakad pa ito ng patalikod habang kaharap siya. Nakapagshower na din silang dalawa at ngayon ay fresh na fresh na. Plus there was extra endorphins in them thanks to the workout.

"Akala ko dati boring kaya mas pinipili ko ang magjogging pero masaya din pala sa gym." Julie kept on saying.

Hindi niya nakikita ang simangot sa muhka ni Elmo sapagkat humarap na ulit siya sa daanan at masayang pinagpatuloy ang paglalakad.

"Balik tayo doon ah! Bukas kaya? Wala naman kami meeting saka okay naman yung oras ng dismissal." Julie said.

This time Elmo quickened his pace and was now walking beside her.

"Jogging na lang tayo ulit, wag na tayo sa gym."

Napaharap naman si Julie sa kaibigan. "Hala bakit naman. Ikaw talaga balimbing ka..."

"Eh basta! Ayoko na doon...ang rami natingin sa yo eh."

"Ano ulit yon?"

"H-ha?" Ayan nanaman siya sa pagstutter. "Ah hindi... Wala. Sabi ko sabay tayo punta simbahan mamaya ah...."

Julie looked at her friend still weirded out by how he was acting. "Moe--"

"Sige Jules see you later!"

Hindi na pinasalita pa ni Elmo si Julie at dumeretso sa bahay nila. Napasilip siya sa likod at nakitang napailing lang ang kaibigan bago pumasok sa bahay.

Siya naman ay pumasok na din sa sariling tahanan only to meet with the smell of his sister's cooking.

Ang bango naman nun...

"O nakauwi ka na pala Elmo Moses, salpicao ang lunch!" His ate Maxene said.

Naka-apron pa talaga ito at masayang binalingan siya ng ngiti.

Naupo naman siya sa may dinner table at hinarap ang ate. "Ang bango ate ah. Papakabusog ako, sayang work out."

Napataas naman ang kilay ni Maxene habang tinitingnan siya. "Work out? Akala ko naggala ka lang diyan sa may village, nag gym ka pala?"

Elmo never kept a secret from his sister kaya naman kwinento niya ang buong nangyari ng umaga na iyon.

"Parang tanga yung mga lalaki diba? Kala mo kakainin si Julie ng buhay eh!"

Natapos siya magkwento at nakitang nakangiti sa kanya ang kanyang kapatid at wala na din itong hawak na spatula dahil seryoso ang pagkinig sa kanya.

"Ate bakit ganyan ka makatingin?"

"Wala, kinikilig lang ako sa inyo ni Julie."

"Saan mo naman nakuha yan!"

Maxene sneered at her brother as  she went back to cooking before explaining; "Hoy ikaw Elmo. Yang pagdedeny mo itigil mo ha!"

"Deny ng alin?" Elmo asked in a genuine confused tone.

Maxene rolled her eyes as she started plating the food in front of her brother.

"Wala. Slow mo lang..."

"Hindi nga kasi ate. Julie is just my friend. Para nga kami aso at pusa kung magbangayan nun eh!"

"That's the fun part!" Pagdidiin ni Maxene bago umupo sa harap ni Elmo. She looked at her brother  who had the same incredulous expression on his face before she decided to continue with what she was talking about. "Sabagay, ano ka nga naman kay Julie na pinakyaw na lahat ng biyaya. Maganda, matalino,mabait, talentada saan ka pa!" She gave him a teasing and knowing smile.

Dahan dahan naman niyang nakita ang pag iba ng ekspresyon sa muhka ni Elmo. From confused to thoughtful.

Ngumiti lang ulit si Maxene. She reached out to pat Elmo's cheek before saying; "Tara kain na tayo..."