"Sorry about Edward. I hope that he didn't disturb you too much while I'm away for a while." Sambit ni Ethan while we are taking our way to the parking lot.
"No worries, hindi naman." Sagot ko rito na hindi man lang siya binabalingan ng tingin.
Nauna ng umalis si Edward because he says na marami pa siyang gagawin. Bago siya umalis ay tinapik pa nito ang balikat ko which I answered it by a little smile.
We reach his car already at pinagbuksan ulit ako nito ng pinto. Dahil sa sobrang seryoso, hindi ko na nabalingan pa ng pasasalamat itong lalaking kasama ko.
As I sat down, mabilis na sumagi sa isip ko ang naging usapan namin ni Edward kanina habang wala pa si Ethan. Aaminin ko na halos lahat ng sinabi niya ay pilit ko pa ring pinapasok sa kukote ko.
Flashback...
"Paanong ikaw na ang ba
