ALDRIAN’S POV
“BWAHAHAHA! Finally! Aldrian! Nakaganti na rin ako sa pag-ignore mo sa akin noon! And now, Junjun is mine!”
Konti na lang talaga at masasapak ko na si Madam L. Lakas makabwisit ng pagtawa niya na kita ang pag-uga ng kanyang ngala-ngala na medyo nangingitim na.
“Hindi mapapasaiyo si Junjun,” galit na sigaw ko. “Akin siya dahil nakahiwalay man siya sa akin, parte pa rin siya ng katawan ko!”
“Walang sa’yo, Aldrian! Akin lang si Junjun! Akin lang! Dahil ako ang may kagagawan kung bakit siya nagkaroon ng buhay! At forever na siyang hindi babalik sa’yo. At ikaw, mamamatay kang walang t**i! Bwahahaha!”
“Napakasama mooo!!!”
Hindi na nga ako nakapagpigil pa at sinugod ko na si Madam L ng sakal. Nagdilim na rin kasi ang paningin ko kaya naging marahas na ako. Ikaw ba naman ang ha
