Amara Beatrice

Warning!! R-18 I need my readers to be open minded with this series. Please don't hate me because of how heavy this series might be. Date started: July17,2022 _______________________ "Shot!" "Shot!" My friends cheered as they put the hard liquor infront of my mouth. My head is spinning and my vision is blurry. Nang hihina na ako, hindi ko na kayang tumayo nang maayos dahil sa kalasingan. But I don't want to ruin the mood. Kahit na hindi ko na kaya pang uminom ay tumingala ako tsaka binuksan ang bibig para buhusan ng matapang na inumin. Mas lalong nagsihiyawan ang mga kasamahan ko dahil sa ginawa. Pagkatapos ng debut party nung kaibigan ko na si Joan. Napagkasunduan naming magkakaibigan na mag club lahat. Syempre nasa legal age na kami para pumasok sa ganitong lugar, na dagdagan ang kasiyahan nung lahat ng mga magulang namin ay pinayagan kami na mag party ngayong gabi. Ngunit sumobra ata ang inom ko ngayon.. Ayoko na.. Nag hanap ako ng tubig na pwedeng maiinom sa table ngunit ni isa ay wala akong may mahanap. I tapped the shoulder of my bestfriend. "Carol uwi na tayo." Anyaya ko. She was smiling nung nilingon niya ako. Namumula ang mga pisngi at pawisan, katulad ko lasing na ang kaibigan ko. "Mamaya na Amara.. Kakaumpisa lang nang party eh..." pasigaw niyang sagot sa taenga ko . hindi na kami maayos na nag kakaintindihan dahil sa lakas ng tugtog nung dj sa baba. "Lasing na ako.." I admitted "Kung ayaw mo uuwi na lang ako." Hinanap ko na ang dala kong bag tumayo. Pagkatayo ko ay napahawak ako sa long table namin dahil sa sobrang pagkahilo. Gosh!! I'm so wasted! Lagot ako kay mommy ne'to pag nalaman niya ang kalagayan ko. My friends didn't noticed that I left our table, abala silang lahat. I was so drunk, na kahit paglakad ng matino ay hindi ko na magawa. Kamuntikan pa akong matalisod dahil maliban sa hindi na nga ako makalakad ng maayos, matao at madilim pa ang daan palabas ng club. Mag tataxi na lang ako pauwi. "Hey!" rinig ko sabay hawak sa magkabilang braso ko para maalalayan ako. I gasped and I was about to kick his private part as a self-defence but stopped in the middle when I saw a familiar It was Conrad, one of our senior in school. Minsan na kaming nag kausap sa campus dahil sikat siya bilang isang magaling na basketball player sa school. "You're Amara right?" naniningkit ang mata niya. Making sure that I was really the Amara that she usually saw inside the campus. "Yeah i'm Amara." nakangiting sagot ko. I can't open my eyes properly dahil sobrang bigat na ne'to. "Nasaan ang mga kaibigan mo? Ba't ka mag iss dito?" Tumayo ako ng maayos sabay turo nang table kung saan ako nanggaling. Tahimik niya naman itong sinundan ng tingin. "Nandun pa.. Uuwi na ako." "Huh? Sa ganyang kalagayan?" "Oo.. baka pagalitan ako ni mommy kung tatagal pa ako dito." I explained "Saan ka ba nakatira? Ihahatid kita sa bahay mo?" I smiled even though my eyes were close. I shake my head. "Naku wag na! Mag tataxi ako pauwi. Kaya ko pa." "No I insist Amara.. Gabi na. Delikado.. atasaka babae ka pa naman, baka kung ano pa ang mangyari sa'yo sa daan." After that conversation with Conrad. Hindi ko na alam kung ano ang kasunod na nangyari... Hindi ko maalala kung bakit at paano ako humantong sa ganon. My body shivers as I hug myself, with only thin cloth that covers me. Tulala akong nag lalakad na nakapaa sa hindi ko kilalang lugar. Cold breeze welcomes me. Imbes na matataas na gusali ang makikita ko, mga halaman na mas matangkad pa sa'kin ang nasa paligi. They made sure that no one will know what they did to me. Hindi ko na inintindi ang sakit ng katawan at paa ko dahil sa mga matutulis na batong naapakan. Mas gustohin ko pang mamatay kesa sa malaman ng mga tao ang nangyari sa'kin. Panigurado, ikakahiya ako ng pamilya ko pag nalaman niya ang nangyari sa'kin. They might throw me away from this country. I'll forever taint their name. Lakad ako ng lakad, hindi alam kung saan ako dadalhin ng aking mga paa. I wanted to cry myself out pero ni isang patak ng luha ay walang lumabas. Naiinis ako sa sarili, bakit ba ako sumama sa lalaking 'yon? Nalaman ko na lang na nasa main road na ako nung yumuko ako para tingnan ang aking mga paang sugatan. Napapikit ako ng mariin tsaka angat ng kamay ko papunta sa aking mga mata para bahagya itong matakpan. Nasisilaw sa ilaw. There's a car, in a very dangerous speed. But I still ignored his signals. High beam and loud horn. Sa halip na umalis sa gitna ng daan ay mas pinili kong ibaba ang kamay at mas lalong hinarap ang sasakyang paparating. Giving the driver a go signal to hit and kill me. I was raped.. Not by just one person... But a lot of men.. Pinagpyestahan na parang baboy ang katawan ko.. Wala na akong mukhang may ihaharap pa. I deserve to die. I heard how his tires made a loud sound when he pressed his car break. When I sowly opened my eyes, his car was so close to hit me nung bumagsak ang buong katawan ko sa daan. I felt my blood dripping through my face before I finally passed out.