CHAPTER 37

1684 Words

“KUMAIN na ba kayo, Ma?” “Oo, anak. Kanina pa. Kumusta kayo ni Orion? Nabalita sa T.V malalim daw baha malapit dito sa atin.” “Oo nga, Ma, eh. Kaya bukas na kami makakauwi.” “Mas maigi nga, anak. Baka mapa’no pa kayo sa daan kapag bumiyahe pa kayo. Isa pa ay gabing-gabi na. Hindi naman siguro kayo pababayaan diyan ni Gabriel.” Hindi ako nakaimik nang binanggit ni Mama ang pangalan ni Gabriel. Bumuntonghininga ako saka sinulyapan si Orion na tulog na tulog na. “Armea?” Nakurap ako’t inayos ang pagkakahawak ng cellphone ko. “Maayos naman kami rito, Ma. ‘Wag kayong mag-alala. Sige ho, ibaba ko na ‘to.” “Sige na, anak. Good night.” “Good night, Ma.” Tumulala ako sa kawalan pagkatapos kong maibaba ang tawag. Malakas pa rin ang ulan at may kasama pang kidlat. Mabuti na lang at soundproo

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD