Chapter 7
1278 Words
"MATTEO? A-anong..B-bakit--" naguguluhang tanong ni Addison sa lalaki. Hindi niya maintindihan, bakit nandoon si Matteo?
"Shhh, mahal ko. Mula ngayon sa amin ka na ni Matteo, maliwanag ba iyon?" masuyong sabi sa kanya ni Ysmael.
"Pero--" he doesn't let finished her sentence at muli nitong sinakop ang mga labi niya.
Isinandal siya ni Ysmael sa katawan nito habang lumuhod naman si Matteo sa pagitan ng mga hita niya. Marahan nitong ibinuka ang mga hita niya bago ito sumubsob doon. Busy naman si Ysmael sa pagmasahe sa dalawa niyang dibdib. He pinched her n*****s. Pinakawalan nito ang labi niya at isinubo nito ang isa niyang dibdib.
"Ahhh." napaungol siya nang maramdaman ang init ng bibig nito sa p********e niya.
Pinatigas naman ni Matteo ang dila nito bago ibinaon ang mukha sa pagitan ng mga hita niya. Napasabunot siya sa sarili sa tindi ng sensasyon na ipinalalasap ng magkapatid sa kanya.
Ysmael kissing her lips, patuloy din ang mapangahas nitong mga kamay sa paglalaro sa dibdib niya. Si Matteo naman ay patuloy lang sa pagtatampisaw sa p********e niya.
She can feel his tongue doing wonders on her feminity. Para siyang mababaliw sa sarap.
Napaungol siya ng ilang sandali pa ay nilabasan na siya. Nanghihinang isinandal siya ni Ysmael sa katawan nito, yakap siya nito sa bewang kaya ramdam niya ang matigas nitong dibdib sa likod niya.
Si Matteo naman ay nakaluhod na sa pagitan ng mga hita niya, tila tinutukso siya nito by caressing his hard shaft to her core.
"Matteo..please.." hindi niya alam kung anong pinapakiusap niya.
Matteo gave him a playful smirk bago nito dahan-dahang ibinaon sa loob niya ang kargada nito. Hindi niya maiwasang mapaluha sa sakit. She can hear Ysmael murmuring sweet endearments to her ear while showering her butterfly kisses.
"Tangna, ang sikip mo Addison..." hinihingal na saad ni Matteo bago siya ginawaran ng halik sa labi. Napaigik siya ng isagad nito sarili sa loob niya.
"Ihiga mo muna siya Ysmael." utos nito sa kapatid. Inalalayan siya ni Ysmael pahiga sa damuhan. Nang maka adjust siya sa laki ni Matteo ay nagsimula na itong umindayog sa ibabaw niya.
"Ahhhh..Addison..." Ipinalibot ni Matteo ang mga binti niya sa bewang nito at mas mabilis itong gumalaw. Napakaguwapo pa din ng lalaki kahit pawisan na ito at bahagyang nakabukas ang mga labi.
"Ohhhhh! Matteo! Bilisan mo pa!" tila naman mas lalong nanggigil sa kanyang narinig ang lalaki. Halos naramdaman niyang tila may naabot itong laman sa loob niya. Mas tumindi ang sensasyon. Labas. Pasok. Mas mabilis pa.
Sinakop nito ang labi niya at ginawaran siya ng mapusok na halik. Dama rin niya ang panggigigil ni Matteo habang pinipisil nito ang pang-upo niya.
Few more thrust. Sabay nilang naabot ni Matteo ang kasukdulan. Naramdaman niya ang mainit nitong katas na pumuno sa kaloob-looban niya. Sinakop muna nito ang kanyang labi bago umalis sa ibabaw niya. Hindi pa siya tuluyang nakakabawi ng lakas ng si Ysmael naman ang pumalit sa posisyon ni Matteo kanina. Napangiwi pa siya ipinasok nito ang kahabaan sa loob niya dahilan ng pagdaloy palabas ng pinaghalong katas nila ni Matteo.
Nagsimulang gumalaw si Ysmael. Habang gumagalaw ito ay nakasubsob ito sa dibdib niya. Tila isa itong sanggol na gutom at umaamot ng gatas ng kanyang ina.
"Ohhhh mahal ko..sa amin ka na ngayon ni Matteo..sa amin ka lang..." ungol ng binata. She caresses his face. Sinalubong niya ang pag-ulos nito. While looking at Ysmael and Matteo, suddenly realization hits her. She love them both so much. She doesn't care anymore what other people say towards her. Towards them. At hiling lang niya, sana tama itong naging desisyon niya.
Sana.
•••
HINDI mabilang ni Addison kung ilang beses siyang inangkin ng magkapatid. Kung hindi pa siya nagreklamo na masakit na ang pagitan ng mga hita niya ay wala pa ata ang mga ito balak tigilan siya. They are like beast, insatiable for her. Kaya ang resulta, sobrang sakit ng p********e niya.
Nahirapan din siyang makalakad. Binuhat na lang siya ni Matteo pauwi. Buti na lang tulog pa sina Nanay Ising nang makauwi sila.
Madali siyang nakatulog ng makarating sila sa bahay. Nahiya nga siya kay Nanay Ising dahil halos mag-a-alas dose na siya ng tanghali nagising. Sobrang sakit ng buong katawan niya pero pinilit pa rin niyang bumangon.
"'Nay? Nasaan ho sina Ysmael at Matteo?" tanong niya nang maabutan niya itong naglilinis ng kuwarto ni Ysmael at Matteo.
"Nagpunta lang sandali sa bayan hija. Bakit ka pala bumangon? Sabi ni Matteo, masama daw ang pakiramdam mo?"
Nang maalala ang nangyari sa kanila ng dalawang lalaki sa tabi ng lagoon ay bigla siyang namula. Ipinilig niya ang ulo, pilit iwinaksi ang nasa isip.
"A-ayos na ho ako 'nay. Tulungan ko na ho kayo maglinis." nilibot niya ng tingin ang kuwarto ng magkapatid. Napukaw ng interes niya ang ilang kupas na pictures na naka frame sa ibabaw ng tokador.
Natutop niya ang bibig ng masuri ng mabuti ang pictures. Kuha iyon ng dalawang batang lalaki, at siguradong sigurado siya kung sino ang mga iyon. It's them! Kamukhang-kamukha ang dalawang batang iyon ng mga pictures na ipinakita sa kanya ng Mamita niya. Mukhang sila nga ang mga nawawalang tagapagmana ng mga Herrera!
"Sina Matteo at Ysmael iyan noong anim na taong gulang pa lang sila. Kahit mga bata pa, alam mong lalaking guwapo." natatawang saad ni Nanay Ising.
She cleared her throat bago sabihin ang nasa isip niya "Siguro po kamukha ng asawa niyo sina Matteo at Ysmael kaya guwapo." as expected, napansin niyang natigilan si Nanay Ising.
Mahabang katahimikan ang namayani sa kanila nang ilang sandali pa ay nakita niyang may pumatak na luha mula sa mga mata nito ngunit agad rin nito iyong pinunasan.
"M-may problema ho ba 'nay?" lumapit sa kanya ang babae at hinawakan ang kanyang mga kamay.
"Ilang...ilang taon ko nang tinatago mula sa kanila na.." tuluyang humagulgol ang babae. Inalalayan niyang umupo ang ginang sa katre.
"Sina Matteo at Ysmael. Hindi namin sila tunay na mga anak ng asawa ko. Baog ako at hindi pwedeng magkaanak. Sobrang lungkot ko noon dahil hindi ko mabigyan ang asawa ko ng kompletong pamilya, pero nang makita ko sina Matteo at Ysmael na palutang lutang sa dagat napagdesisyunan namin ng asawa ko na kupkupin na lamang sila at ituring na totoo kong anak."
"Sa tingin niyo, nang makita niyo sila sa dagat.. ilang taong gulang na po kaya sila?"
"A-apat na taon, hija. Sigurado ako dahil tinanong pa ng asawa ko ang mga bata kung sino o anong pangalan nila kaya lang hindi daw nila maalala, edad lang nila ang natandaan nila."
"P-paano niyo po...ang ibig kong sabihin, sino po ang nagbigay ng pangalan sa kanila?"
"Walang maalala ang mga bata pero may mga suot silang kuwintas." kinuha nito mula sa pitaka nito ang dalawang silver dogtags, mas lalo niyang na confirm ang hinala niya ng makita ang naka engraved na pangalan doon.
Matteo Herrera
Ysmael Herrera
"Hindi nila alam na ampon ko lamang sila pero sa paglipas ng panahon, nakokonsyensya na din ako. Maraming katanungan ang bumabagabag sa utak ko gabi-gabi. Paano kung hinahanap din sila ng pamilya nila?"
"Hindi naman po sa nangingialam ako pero sa tingin ko po karapatan nilang malaman kung sino talaga sila." Lalo na ngayong hinahanap na sila ng lola nila.
"Iyon na nga ang plano ko hija. Balak ko na ding sabihin sa kanila, humahanap lang ako ng tamang pagkakataon at nag iipon ng lakas ng loob." niyakap niya ang ginang. Naiintindihan naman niya ito, sobrang mahal lang nito sina Matteo at Ysmael at natatakot itong mawala sa piling nito ang kambal.
Bigla tuloy siyang napaisip, paano na kaya siya kapag natapos ang misyon niya? Paano na silang tatlo?
- Writer
