Chapter 1
Nasa loob ng office ni Professor Lucas si Marisol, at parang ang init ng paligid. Wala siyang ibang marinig kundi ang tunog ng mga papeles sa mesa at ang mabilis na t***k ng kanyang puso. Dahan-dahan niyang iniiwas ang mga mata sa guro, pero ang tingin ni Professor Lucas ay tila naglalakad sa bawat parte ng katawan niya. Ang titig nito, parang may gustong iparating na hindi niya kayang intindihin.
"Marisol, ang grades mo sa exam... hindi maganda," sabi ni Professor Lucas, na para bang may bigat sa bawat salitang lumalabas sa bibig niya. "Kailangan mo magfocus pa ng mas matindi kung gusto mong makuha ang passing grade."
Habang nagsasalita si Professor Lucas, napansin ni Marisol na hindi ito basta nagtuturo. May pagka-seryosong tono ang boses nito, pero may kakaibang warmth na parang naglalakad sa katawan niya. Bawat saglit na tinitigan siya ng guro, hindi niya maipaliwanag kung bakit parang tinatamaan siya. Nakatingin siya sa mga mata ni Professor Lucas, pero ang mga mata niya, hindi makaligtas sa mga labi ng guro na matagal nang nagpapaisip sa kanya.
"Marisol..." Tumigil si Professor Lucas at tumingin ng diretso sa mga mata niya, parang may gustong iparating. "Kung gusto mong maayos ang grades mo, kailangan mo mag-effort pa. Hindi lang sa schoolwork, pati na rin sa sarili mo."
Mabilis na kumislot ang puso ni Marisol. Alam niyang seryoso ang guro, pero may pagkabigat na nararamdaman siya sa bawat salita nito. Ang mga mata ni Professor Lucas, may kakaibang saya na hindi niya kayang ipaliwanag. Kahit na ang tono ng guro ay tila seryoso, may mga lihim na tingin na hindi kayang itago.
Tinutok ni Professor Lucas ang mga mata sa kanya, at ni Marisol, hindi mapigilan ang sarili na magtama ang tingin. Wala na siyang pakialam kung may ibang mga estudyante na dumaan sa hallway, dahil parang sila lang dalawa ang nandun sa kwarto. Ang bawat kilig na nararamdaman niya ay bumangon sa katawan niya, mula sa paa, pataas sa leeg, at hanggang sa mga labi niya na hindi mapigilan ang pagkatalon ng kanyang puso.
"Professor..." mahina niyang nasabi. "Alam ko po... na kailangan ko ng magbago." Hindi alam ni Marisol kung anong nararamdaman niya, pero hindi na niya kayang pigilan ang kanyang puso.
Si Professor Lucas ay tinitigan siya ng isang matalim na tingin. Hindi niya alam kung seryoso ba siya o nagbibiro lang. Pero ang pagngiti ni Professor Lucas na yun—parang may lihim na nararamdaman—ay nagpapainit pa lalo sa kanyang katawan.
"Marisol," sabi ni Professor Lucas, ang boses niya ay naging mabigat at mahirap ipaliwanag. "Basta, alam mo kung ano ang dapat mong gawin."
Tiningnan niya ulit ang guro at hindi mapigilan ang magtama ang mga mata nila. Ang bawat segundo na magkasama sila sa kwarto, parang may isang malaking alon na dumadaan sa pagitan nila. At si Marisol... hindi na alam kung kaya pa niyang itago ang nararamdaman.
Ngunit napatalon si Marisol ng marinig niya ang school alarm, ibig sabihin ay lunch break na. Nagpaalam na siya sa kanyang guro at unti unting naglakad palabas sa office nito.
Habang hinihigop ni Marisol ang kape sa tray niyang puno ng pagkain, hindi pa rin niya maiwasang mag-isip ng mga bagay tungkol sa kanyang grades. Isang linggong stress na, at ang mga exam papers pa lang na ibinabalik sa klase ay nagpapataas na ng presyon sa kanya.
"Tara, kumain na tayo," sabi ni Mikaela, kaibigan ni Marisol, na laging maaga at palaging handang magsimula ng araw ng maaga. Si Mikaela ay nakangiti, ngunit alam ni Marisol na may nararamdaman siyang hindi kanais-nais. Alam ni Mikaela kung gaano siya ka-stressed lately.
"Ang hirap na kasi, Mik," sagot ni Marisol, habang sinisipat ang mga kabuntot na pagkain. "Ang baba ng grades ko sa midterm, tapos si Professor Lucas na lang yata ang nakikita kong magtutulong."
"Ha? Bakit? Si Professor Lucas? Anong nangyari?" tanong ni Mikaela habang tinitignan siya ng may kalituhan.
"Na-stress lang talaga ako," sagot ni Marisol, habang tinutok ang mga mata sa pagkaing nasa tray. "I don’t know... parang lagi akong natutulala kapag siya ang nagdi-discuss. Baka kaya hindi ko makuha yung mga lessons nang maayos, hindi ko mapigilan ang sarili ko na hindi titigan siya."
Mikaela napangiti. "Oh, so may something pa lang nangyayari? Hala, Marisol, ang lala!" biro ni Mikaela. "Pero seriously, yung mga grades mo ba? Baka naman it's not about him, baka ikaw lang yun, yun na. Sabihin mo na lang."
"Oo nga eh," sagot ni Marisol, "kaya lang, hindi ko matanggal sa isip ko yung mga moments namin sa classroom, yun na hindi ko maintindihan. Yung titig niya, yung... yung mga maingat na pagtulong niya sa akin. Sobrang nakakaramdam ako ng pressure."
Tumawa si Mikaela, at sinabayan pa ng isang malutong na tawa. "Alam mo ba kung anong ginagawa mo, Marisol? Kasi baka kasi... hindi lang grades mo ang concern mo. Baka may... ibang malalim na reason." Mikaela nag-sarcastic tone pero puno pa rin ng malisya sa boses.
Hinawakan ni Marisol ang ulo at nagpatuloy, "Ang hirap na nga eh, Mik. Kasi hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Magkakaproblema na nga ako sa grades ko, tapos may nangyaring hindi ko alam paano haharapin."
Mikaela umisip saglit, "Totoo, minsan mahirap kapag maraming variables sa buhay, lalo na kung may iba kang nararamdaman. Kaya naman hindi ko kayang maging ikaw! Pero eto, okay lang yan, Marisol. Pwedeng maging high-key na focus na lang tayo sa academics. Ang importante, kayang i-handle."
"Oo nga eh... I just wish I could focus na lang sa exam," sagot ni Marisol. "Sana magawa ko na lang at hindi na mag-overthink pa."
Ngumiti si Mikaela. "Andito ako para makinig, pero don’t let anyone distract you. If he keeps making you feel like that, do what you need to do. Kahit na... magkaroon ng balance sa lahat."
Here’s a scene suggestion based on your request:
---
Scene: The Restroom Incident
Matapos kumain, nagmamadaling naglakad si Marisol palabas ng cafeteria. Hindi na niya napansin si Andrew, ang lalaking matagal na niyang binasted. Napansin niya lang ito nang makasalubong siya sa hallway, at narinig niya ang mga yapak nito sa likod. Huwag na! Hindi niya kayang makaharap si Andrew, at hindi na niya kayang makipag-usap pa.
Tumakbo siya, hindi nagdalawang isip, at pumasok sa pinakamalapit na pinto na nakita niya—hindi niya alam ay ito ang CR ng mga lalaki. Walang ibang tao sa loob, kaya’t nakahinga siya ng maluwag at tumahimik. Pero sa sobrang pagmamadali, hindi niya namalayang may isang lalaking umiihi sa katabing urinal.
Hindi siya nakapag-ingat at napadikit siya sa lalaki. Agad na nagkatitigan sila—si Marisol at ang lalaking hindi niya alam na nandun.
"Uh... M-miss?," ang lalaki na umiihi ay naguguluhan, hindi alam kung anong gagawin.
Si Marisol, naninigas sa hiya at takot, ng makita niya sa perioheral view niya na nakalabas ang ari nito at kasalukuyang umiihi. Siya'y hindi makapagsalita habang naririnig niya ang pag-ihi nito. Hindi siya makatingin sa baba nito kundi sa dibdib lamang napako ang tingin niya at hindi siya makagalas. Nang matapos ng umihi at inayos ng lalaki ang kanyang pantalon, siya'y nagmadali at lumihis. "Sorry, sorry!" sabi niya, hindi alam kung paano lalapit at mag eexplain sa taong ito. Hindi niya alam na cr pala ng mga lalaki ang napasukan niya sa pagmamadali. "Papasok lang po ako, gusto ko lang magtago."
Nagpatuloy siya sa sulok ng CR, ngunit dahil sa pagkataranta at hindi pagkakaroon ng direksyon, napansin niyang wala siyang magawa kundi maghintay na makaalis si Andrew. "M-may lalaking h-humahabol kasi sa akin..." Lumingon siya sa lalaking nasa harap, at sa oras na iyon, siya’y napatigil. Ang lalaki—ang guro niyang si Professor Lucas—ay nakatayo pa rin, hindi siya tinatablan ng hiya o hindi alam kung paano mag-react sa sitwasyon. "P-professor....a-a..."
Si Professor Lucas ay hindi pa rin gumagalaw, at pinagmamasdan lang siya ng matalim na tingin. Habang tahimik silang magkaharap, naguguluhan si Marisol—ang init ng katawan nito, ang presensya, ang bawat galaw. Ramdam na ramdam niya ang kalapitan nila, at hindi niya maiwasang maramdaman ang kakaibang tension sa katawan niya.
Hindi lang siya natatakot sa sitwasyon, kundi pati na rin sa mga hindi niya kayang ipaliwanag na nararamdaman. Naramdaman niyang may kakaibang pwersa sa pagitan nilang dalawa—ang magkaibang sitwasyon, ang hindi inaasahang pagkakataon.
Habang si Professor Lucas ay patuloy na nanatili sa pwestong iyon, sinubukan ni Marisol na magmadali at alamin kung anong nangyayari. "S-sorry po, Professor," wika niya, hindi kayang tingnan si Professor Lucas sa mata. "H-Hindi ko po inaasahan..."
Ngunit bago pa siya makapagpatuloy, si Professor Lucas ay tumaas ang ulo at bahagyang ngumiti. "Madalas ka bang pumasok sa cr ng mga lalaki?," sabi niya sa isang malamig at mahinang boses habang lumalapit kay Marisol. Napaatras si Marisol ngunit nasa dulo na siya ng sementadong wall. "A-a n-ngayon lang p-po..." Hindi niya alam kung paano siya gagalaw sa paglapit sa kanya ng Professor na katatapos lamang iayos ang pantalon nito. Naalala niya ang nakita niya sa peripheral view niya at hindi niya maiwasang mangatog.
Lumapit ng lumapit si Professor Lucas hanggang sa madiin ang katawan niya kay Marisol.
"A-ano pong g-ginaga-"
Hindi natuloy ni Marisol ang nais niyang sabihin ng maramdaman niya ang matigas na p*********i nito na tumutusok sa hita niya. Narinig niya ang paghingang malalim ng guro at ang pagpipigil nito.
Nang biglang may narinig silang yapak ng mga paa, mabilis na hinila ni Professor Lucas ito sa silid ng room ng cr na mas masikip kaya't magkadikit ang kanilang katawan.
Ramdam ni Marisol ang kaba at takot na may makakita sa kanila. Mabilis siyang inangat ni Professor Lucas habang ito ay umupo sa inidoro at iniupo niya si Marisol sa hita niya na parang nakakandong ito sa professor. Nawindang si Marisol sapagkat siya ay nakapanty lamang sa loob ng palda niya. Hindi siya nagsuot ng short ngayon sapagkat hindi pa tuyo ang mga nilabhang shorts niya. "Prof- " Tinakpan ng professor ang labi nito,
" Sshh makikitaa nilang apat ang paa dito sa isang silid, kaya dito ka muna..." bulong ng professor sa kanyang tainga. Mainit ang hininga nito na nakapagpadala ng kakaibang tensyon sa kanyang buong katawan. Nakakayang ang mga hita ni Marisol sa Professor at hiyang hiya siya sa posisyon nila. Ang isang kamay nito ay nakahawak sa maliit na bewang ni Marisol at ang isa ay tinatakpan ang kanyang labi. Magkadikit ang kanilang katawan at nakaupo si Marisol sa hita ng professor. Galaw siya ng galaw sapagkay hindi siya komportable dito. Damang dama ng pwetan niya ang hita at p*********i ng kanyang professor! Hiniling niya na sana makalabas na sila Andrew ng makaalis sa pwesto niya kaagad.
"Ahh...." napaungol ang professor sa paggalaw ni Marisol sapagkat ang pwet nito ay dahan dahang kumikiskis sa p*********i niya na nakasilid sa kanyang pantalon. "W-wag kang magalaw, Marisol..." mahinang sabi niya. Napatingin si Marisol sa mukha nito na parang nahihirapan. Napagtanto ni Marisol ang kanyang ginagawa ng maramdaman niyang mas tumigas ang p*********i nito na nararamdaman niya sa pwet niya. Pulang pula na siya kanina pa sa hiya ngunit ngayon ay nag iinit ang katawan niya sa di maipaliwanag na dahilan.
"Hinahabol mo pa rin ba si Marisol? Kelan ka titigil, basted ka naman na ng ilang beses?" wika ng kaibigan ni Andrew. Napatulala si Marisol ng marinig ang kanyang pangalan at ng magpatanto na si Andrew ang isang lalaking pumasok at ang kaibigan nito.
"Alam mo naman pare na gustong gusto ko siya, wala ng iba kaya hindi ako titigil hanggat hindi siya napapasakin."
Narinig nila Professor Lucas at Marisol ang pag-ihi ng dalawang lalaki at ang tanging hininga nila ang kanilang naririnig. Ngunit mas hinigpitan ng Professor ang pagyakap niya kay Marisol. Lumaki ang mga tingin ni Marisol at hindi siya makahinga. Tumitig siya sa mukha nito at nakita niya ang nanghihinang mata nito. "M-Marisol..."
"Sige abang nalang ako sa kwento mo..." wika ng kaibigan nito na may halong pagkapilosopo.
"Anong kwento?" saad ni Andrew sa kaibigan.
"Alam mo na...kung gaano siya kasarap sa kama...hahahaha..." Tumatawang wika nito.
"Gago ka talaga kahit kailan, Dryx!"
Makalaunan ay wala na ang mga ito. Nakahingang maluwag si Marisol ngunit naramdaman niya ang paghaplos ng Professor sa kanyang mga hita sa loob ng palda nito. "S-Sir..." Hindi siya makapagsalita ng igalaw ng professor ang pwet nito sa p*********i niya na bumubukol sa manipis na pantalon nito. Mainit ang mga kamay ng professor sa pwetan niya at hindi niya alam kung bakit hindi siya makapagsalita... "P-Professor..."
"M-Marisol....ahhh....akin ka lang..." ungol nito sa dibdib ni Marisol habang kinikiskis nito ang kanyang pagkakalalaki sa pwet ni Marisol. Nagulat si Marisol sa sambit nito ngunit hindi siya makafocus sapagkat hindi niyaa maipaliwanag ang nangyayari sa kanyang katawan. Parang nais nitong gumalaw mismo. Hinayaan niyang hawakan siya ng mahigpit ng professor. Iginalaw nito ang kanyang hita sa gitna ng hita ng professor at hindi mapigilang umungol sa sarap na nararamdaman niya sa gita ng kanyang hita sa kanilang ginagawa.
Nang hindi makapagpigil ang professor at dali daling tinanggal ang butones sa uniporme ni Marisol at hinawakan ang mga malalaking s**o nito.
"Ahhh...." napaungol si Marisol sa paglamas ng professor sa kanya. Ito ang unang beses na mah humawak sa hinaharap niya at napakasarap sa pakiramdam niya ang maiinit at malaking kamay nito. Ipinulupot nito ang kanyang kamay sa batok ng professor at pinagpatuloy bilisan ang pag grind ng kanyang hita habang ang dila ng professor ay naglakbay sa labi nito hanggang sa s**o nito. Hindi niya mapigilang umungol ng malakas na siyang tinakpan ng professor.
Subalit sila'y napatigil ng marinig nila ang malakas na alarm ng campus hudyat na tapos na ang lunch break at oras na ng klase. Tumigil ang dila ng professor at inayos ng mabilis ang damit ni Marisol. Habang nanghihina ang katawan ni Marisol na mag-ayos ng sarili. Tumayo si Professor Lucas at ibinaba si Marisol ng dahan dahan.
"A-a...Marisol, forget this. Im sorry for this. " Balisa ang professor na tumingin kay Marisol.
Sana, alam niyang may kailangang mangyari. Ngunit sa pagkakasilip na iyon, si Marisol ay walang ibang naisip kundi ang mapagtanto na ang lalaki sa harap niya ay ang kanyang guro—si Professor Lucas. Hindi niya na kayang iwasan pa ang mga nararamdaman na hindi niya kayang i-explain.