Malamig ang hangin sa likod ng Madrigal estate.
Tahimik.
Too quiet.
The kind of silence that made your skin crawl—not peaceful, but heavy. Hollow. As if the night itself was holding its breath.
Nakatayo si Cassie sa ilalim ng isang ornamental tree, hawak ang phone habang tahimik na nagtatype ng memo para kay Trixie. May gustong ipa-update sa media response—something strategic but subtle. Background noise lamang ang mga huni ng kuliglig at mga yabag ng naka-post na security. She barely noticed them anymore.
Sanay na siya sa mundong may mga matang laging nakabantay.
Sanay na sa presensyang armado ang paligid niya.
But tonight felt different.
Ang hangin, parang mas malamig. Mas matalim.
Parang may nakasilip sa dilim.
Kaluskos.
Dahan-dahan siyang napalingon, pilit ini-scan ang mga b
