Kabanata 1
1515 Words
Kabanata 1
Rolled
"Ahh, that's so good baby...faster hard ahhh ahh." ungol ng ka-s*x ko ngayon.
Hays, ang luwag naman ng flower niya, wala na akong natitikmang Virgin. Hindi ko alam kung bakit pumayag pa akong makipagtalik sa babaeng ito. Walang s*x appeal at kulang sa wild! Gusto ko yung marunong lumuhod, sumubo at magaling sa kama! Yung kayang patirikin ang mga mata ko! Hindi yung ako ang gagalaw para sa amin! Walang kwentang ka-s*x!
"Get out!" sabi ko sabay kuha ng p*********i sa kanyang butas na maluwag.
Wala na akong gana talaga...I want new and fresh, yung masikip pa yung flower niya at wala pang experience sa s*x. Yung maririnig ko ang ungol at ingay, sa sakit ng pagpasok ko, sa hapdi at dugo. Gusto ko yung birhen pa, yung walang kaalaman sa kama.
Nitong mga nakaraang buwan, masyado akong nawawalan ng gana sa mga babaeng naika-kama. Hindi manlang ako mabigyan ng satisfaction! Kulang sa galing ang mga babaeng binibigay sa akin ng pinsan ko. Kaya ngayon, mas gusto kong maghanap ng birhen pa. Yung walang kaalam-alam sa kama. Yung tipong magtatanong sa akin kung ano ang gagawin, kung saan magsisimula at paano.
"Oh my god...why huh?" sabi ni Alina.
Ewan diko alam name niya e! Napulot ko lang naman 'to sa bar kanina. Ganito kasi ako, walang pakialam sa mga pangalan ng mga babaeng naika-kama ko. As long as possible, masasarapan ako at satisfied.
"Ayoko na sayo, ang luwag luwag na ng sun flower mo." sabi ko.
Sabay tayo at lakad papuntang pintuan ng condo niya. Hays, saan na naman kaya ako pupunta nito? Ayokong pumasok sa school kasi tinatamad ako at wala akong gana makinig sa mga paulit paulit na lesson. Atsaka wala ng virgin doon kasi lahat na nang babae doon natikman ko na! Walang kwentang paaralan!
Oo, hindi sa pagmamayabang pero nagawa ko 'yon. Not totally, pero karamihan sa babae ay nadala ko na sa langit. Paano ba naman kasi, sila naman ang gustong mai-kama ako. Wala naman akong karapatan na tumanggi dahil grasya na iyon sa akin. Sa yaman kong ito, ang tanging gusto ko nalang ay mangloko at gawin ang mga gusto ko.
Nung nawala si mama, wala akong ibang gustong gawin kundi kamuhian ang mundo. Parang nawalan ng saysay ang lahat sa akin. Nagagalit ako kasi kinuha siya sa amin. Sa mura kong edad, nawala ang nag-iisang babae na mahalaga sa akin. Doon palang, nawalan na ako ng ganang magseryoso sa buhay. Gusto kong manakit, saktan ang mga babaeng nakikita kong masaya. Para akong nagkaroon ng phobia na kahit kapag nakakakita ako ng babae, nagagalit ako.
Si daddy, wala namang ginawa kundi negosyo! Parating negosyo! Walang oras sa amin! Kaya sobrang lungkot at depressed si mama nung nabubuhay pa! Paano kasi wala ng oras sa kanya ang asawa niya! Kaya nung nawala siya, una kong sinisi si daddy. Siya ang dahilan ng lahat! Siya ang punot dulo nito! Pagkatapos kong umalis sa condo na iyon, naghanap ako ng lugar na gusto kong pahanginan.
Nandito ako ngayon sa Manila bay nagpapalamig kasi wala namang babaeng gustong makipag dyugdyugan sa akin. Hindi ko napansin ang nasa likod kaya medyo nagulat ako sa boses sa aking likod.
"Hey dude."
Napalingon ako sa likod ko. Nandito na naman tong animal na ito!
"What?" sabi ko ng walang kabuhay buhay.
"Wow naman dude ang astig...wala na pala ngayong Hi at Hello!" in his sarcastic voice.
"Am I look like to care? Spill it out!" inis kong sabi.
He smirked and then sighed.
"Okay! Tito asking me earlier about you. Bakit daw hindi ka pumapasok e, first day of school pa daw naman ngayon!" he probed.
Umikot ang mga mata ko sa kanyang sinabi. Si daddy na naman! Ang tanda ko na para kontrolin niya pa ang buhay ko! I know to move my life! Hindi ako bulag at putol! Sadyang ayoko lang pumasok kasi hindi ko feel! Tsaka walang babae sa school ngayon na makakapagbigay gana sa akin!
"hell I care, wala namang virgin doon e!"
Ngumisi siya at umiling-iling. Siraulo din 'tong pinsan ko e!
"Ano kaba, may mga transferre kaya na mga bago tiyak may birhen pa doon...kaya tara!" alok niya.
Napahinto ako saglit at nag-isip, tama! Class opening ngayon, kaya siguradong may mga transferred na bagong istudyante! In that case, may mga possible virgins pa!
"Really! Then let's go!" tuwang-tuwa kong sabi.
He grinned. Tumalikod ako at sabay kaming umalis. Pinatunog ko ang kotseng ginamit at sumakay na. Ang pinsan ko naman ay nasa kabilang upuan, may ngisi sa labi. Hindi ko alam kung ano ang ngini-ngisi ngisi ng hinayupak na ito! Baka pinagloloko lang ako!
Hay sa wakas, makakatikim na naman ako ng V...sana lang tumalab ang charm ko at ka-gwapuhan! Para naman ganahan ako sa pag-aaral nito! Sayang ang gwapo kong mukha at masarap na katawan kung walang mahahanap na bagong mukha!
So, for my introduction, I'd like to introduce myself. I am Antonello Crey Labrini, a son of the famous businessman, Creon Labrini. The heiress of all the company, own of four schools, three malls, eight hotels, seven resorts, and ten companies. Not include my mother's legacy for me.
Sa sobrang dami kong pera, wala na akong pakialam sa negosyo ni daddy. Alam kong mas mayaman pa ako sa kanya at mas yayaman pa ako! Hindi lang sa mga negosyong ito, uunlad pa ako at magiging top one most richest man! I will surpass Merciless richness! At kapag mangyari iyon, tiyak na hihiga ako sa salapi!
Kung nabubuhay lang sana si mama, siguradong magiging proud siya sa akin. Kahit hindi pa ako nakakatapos ng pag-aaral, successful na ako pagdating sa mga negosyo. Hindi ko na kailangan ng tulong ni daddy para sa kinabukasan ko. I can take care of myself! At kapag makahanap ako ng babaeng magpapabaliw sa akin, tiyak na tatanggapin ako dahil sa mayaman ako at kaya ko siyang bigyan ng magandang buhay.
Kaso baka matagal pang mangyari iyon. Wala akong planong magmahal ngayon. Mas gusto kong maglaro! Laruin ang mga feelings ng babae! Wala akong planong mag-settle down ng maaga. Gusto ko munang maglaro ngayon. Tsaka, walang babaeng titibag sa pundasyon ko! I am the man of my needs! Kung walang silbi para sa akin, itatapon ko! Walang silbi ang pagmamahal kaya itatapon ko.
"Crey, you have to be responsible now. Matanda na si Tito, and for sure all the company will be down to you. You will be the one to take care all of it. Kaya sana, seryosuhin mo." my cousin said.
Binalingan ko siya, gamit ang nakataas na kilay. Wow, parang responsable din siyang anak huh! For all I know, mas pasaway siya sa akin! Makapagsalita 'to, kala mo seryoso na e!
"Tigilan mo nga ako, Caelan! I know what I'm doing! Tsaka, hindi ko kailangan ng negosyo ni daddy!" malamig kong sabi.
Napahinga siya ng malalim. Alam kong concern lang siya dahil kay daddy. Well, kapatid ng papa niya si dad kaya alam kong mahalaga sa kanya ang daddy pero wag ako! Alam ko ang ginagawa ko! Hindi ko kailanman kailangan ng instruction para sa gagawin ko. I can control my life without anyone now. Kung nandito pa si mama, baka siguro maniwala pa ako. Pero ngayon, hindi na. Malabong mangyari iyon!
"Insan, I'm just concern. Walang ibang tutulong kay Tito kundi ikaw lang. He trust you. Kaya sana wag mong pairalin 'yang pride mo! Have some concern with your father, after all he's still the man who make you." he advised.
Napabuntong-hininga ako. Titignan ko, kung magagawa ko. Sa ngayon kasi, hindi ko pa ramdam ang concern kay daddy. Oo, hindi talaga mawawala ang katotohanan na siya ang ama ko, pero hindi rin mawawala sa aking sistema ang ginawa niya kay mama. It will haunt me, until the end of my life. Siguro mawawala lang iyon kapag makahanap ako ng rason para mapatawad siya.
So for now, I am still in the process of moving on with my mother's gone. Aayusin ko muna ang sarili bago magpatawad ng iba. Pero sa tingin ko tatagal pa iyon.
"I'll think about it." I answered.
He sighed.
"Don't just think, do it." angal niya.
Umikot ang mga mata ko.
"Nagmamadali ka ba? Kung gusto mo, ikaw nalang! Mukhang mas gusto mong maging anak niya e!" inis kong sagot.
Tumawa ang buang kong pinsan. Sa lahat ng relatives ko, kaming dalawa talaga ang malapit sa isa't-isa. Siya ang kasabay ko sa lahat. Kasa-kasama ko sa mga ginagawa at kapag gusto kong umalis ng bansa, palagi siyang available para sa akin. Mahal ko ang pinsan kong ito. Kahit nung nawala si mama, nandito siya para sa akin. Kaya masaya ako na meron akong pinsan na katulad niya. Kahit siraulo minsan. Kahit may tupak minsan. I appreciate him.
"Joke lang! Ito naman, hindi na mabiro! Kapag ikaw nangjo-joke sa akin, okay lang. Tapos ako, magiging sarkasmo!" boses pagtatampo niyang sabi.
I rolled my eyes. s**t, parang bakla ang hayop!
- Writer
